Morgunblaðið - 09.01.2021, Síða 27
MINNINGAR 27
Messur á morgun
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. JANÚAR 2021
GRAFARVOGSKIRKJA | Á sunnudag verður boðið upp á altarisgöngur. Sú fyrri
verður kl. 11. Sú seinni kl. 12. Nauðsynlegt er að skrá sig fyrirfram annað hvort á
netfangið grafarvogskirkja@grafarvogskirkja.is eða í síma 587 9070. Öllum sótt-
varnarreglum verður fylgt m.a. varðandi hámarksfjölda. Einnig þarf hver að koma
með sinn eigin bolla/glas.
KÓPAVOGSKIRKJA | Helgistund í umsjá sr. Sjafnar Jóhannesdóttur verður
streymt á facebook síðu Kópavogskirkju kl. 11.
ÓHÁÐI SÖFNUÐURINN | Vegna ástandsins í heiminum hefur ekki verið mess-
að í söfniði okkar um langa hrið og verður svo áfram þar til létt verður á samko-
mubanni. En öllum þeim sem áhuga hafa og vilja kynnast athöfnum kirkju óháða
safnaðarins er bent á vefsíðu okkar www.ohadi.is og þar má sjá og heyra bæði
jóla og áramóta athafnir safnaðarins og ýmislegt annað.
SELTJARNARNESKIRKJA | Helgistund í streymi á fésbókarsíðu Seltjarnar-
neskirkju kl. 11. Sr. Bjarni Þór Bjarnason þjónar. Friðrik Vignir Stefánsson er org-
anisti. Guðrún Lóa Jónsdóttir syngur. Svana Helen Björnsdóttir og Sæmundur
Þorsteinsson lesa ritningarlestra og bænir. Sveinn Bjarki Tómasson er tækni-
maður. Bænastund í streymi á fésbókarsíðu Seltjarnarneskirkju miðvikudaginn
13. janúar kl. 12.
Orð dagsins: Fel Drottni vegu þína
(Sálm. 37:5)
Morgunblaðið/Sigurður Ægisson
Prestbakkakirkja
✝ Kristrún Sig-urbjörnsdóttir
fæddist á Skeiði í
Fljótum 28. nóv-
ember 1947. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnuninni á
Siglufirði 30. des-
ember 2020.
Foreldrar henn-
ar voru Sigur-
björn Bogason, f.
3. september 1906,
d. 8. nóvember 1983, og Jó-
hanna Ragnheiður Antonsdótt-
ir, f. 9. desember 1913, d. 1.
nóvember 2004. Kristrún var
fjórða í röð sjö systkina en hin
eru: Anton, f. 1933, Bogi, f.
1937, d. 2013, Guðrún, f. 1942,
Stefanía, f. 1949, Jón, f. 1950,
og Ásgrímur, f. 1956.
Hinn 27. desember 1967
giftist Kristrún Gunnari Frið-
2010, og Viðar Máni, f. 2018.
Fyrir átti Gunnar dótturina
Hönnu Kristjönu, f. 1963.
Kristrún ólst upp á Skeiði
til 12 ára aldurs en árið 1959
flutti fjölskyldan til Siglu-
fjarðar, að Lindargötu 17, sem
hefur verið í eigu fjölskyld-
unnar síðan. Þótt erfitt hafi
verið að kveðja sveitina tók
Kristrún ástfóstri við Siglu-
fjörð og átti þar heima alla
tíð.
Starfsferill Kristrúnar var
fjölbreyttur og farsæll. Hún
vann m.a. við fiskvinnslu,
verslunar- og umönnunarstörf
en lauk starfsferlinum í Egils-
síld 2014. Þar kynntist hún
góðum vinkonum, sem héldu
kærleiksríku og tryggu sam-
bandi alla tíð.
Útför Kristrúnar verður
gerð frá Siglufjarðarkirkju í
dag, 9. janúar 2021, klukkan
14 að viðstöddum nánustu að-
standendum og vinum.
Stytt slóð á streymi:
https://tinyurl.com/yb4xyoc4
Virkan hlekk má nálgast á
https://www.mbl.is/andlat
rikssyni, f. 1. febr-
úar 1945. Hann
lést 29. júlí 2003.
Þau eignuðust
þrjú börn saman
en þau eru: 1) Jó-
hanna Hrefna, f.
1969, gift Sævaldi
Jens Gunnarssyni,
þau eru búsett á
Dalvík. Börn
þeirra eru: Viktor
Daði, f. 1997,
Kristbjörn Leó, f. 1998, og
Vigdís, f. 2001. 2) Sigurður
Jón, f. 1971, kvæntur Silju
Arnarsdóttur. Þau eru búsett í
Reykjavík. Dætur þeirra eru:
María Sól, f. 2000, og Ásthild-
ur, f. 2002. 3) Dagur, f. 1975,
kvæntur Hönnu Viðarsdóttur.
Þau eru búsett í Uppsölum í
Svíþjóð. Börn þeirra eru: Kar-
en, f. 2008, Gunnar Kári, f.
Elsku mamma mín, stoð mín
og stytta. Mikill er harmur minn
og söknuðurinn gríðarlegur. Það
er skrítið að koma á Laugarveg-
inn og engin mamma að taka á
móti mér, með faðminn útbreidd-
an. En þrátt fyrir söknuðinn er
ég full þakklætis. Hef svo margt
að þakka fyrir.
Þú varst mér svo góð og svo
mikil fyrirmynd. Varst búin að
ganga í gegnum margt í lífinu en
stóðst alltaf keik. Þú lagðir mikla
áherslu á það við mig, sem barn
og ungling, að mér væru allir veg-
ir færir. Ég gæti allt sem ég ætl-
aði mér og það væri mjög mik-
ilvægt að geta stýrt hugsunum
sínum. Rækja þær jákvæðu en
bægja þeim neikvæðu frá.
Réttsýni var þér í blóð borin og
þú varst aldrei hrædd við að láta
skoðanir þínar í ljós. Verð að við-
urkenna að stundum fannst mér
nóg um en svo brosti ég í kamp-
inn yfir hugrekki þínu og hrein-
skilni, enda gat ég alltaf leitað
ráða hjá þér og innt þig eftir
skoðunum, fullviss um að fá ær-
legt svar.
Þú varst ekki mjög mikil
félagsvera, sérstaklega í seinni
tíð, en hafðir mikla unun af því að
vera með fjölskyldunni og vorum
við þríeykið, ég, þú og Vigdís,
búnar að fara margar skvísuferð-
irnar á hvítu „skutlunni“ eins og
við kölluðum bílinn þinn. Það
voru ánægjulegar stundir. Börn-
unum mínum þótti svo mikið
vænt um þig og ég er óendanlega
þakklát fyrir kærleiksríkt og gott
samband þitt við þau. Þeirra
söknuður er sár.
Þú áttir öflugan vinahóp og
sterk tengsl ykkar í milli. Það var
góð tilfinning að vita af svo góðu
fólki í kringum þig.
Mikill var kærleikurinn milli
ykkar systkina. Sérstaklega milli
ykkar systra, Stebbu og þín. Svo
sterk voru tengslin að þið voruð
oft sem ein manneskja. Mikill er
hennar missir og bið ég guð að
styrkja hana, sem og okkur öll.
Þið voruð búnar að bralla margt
saman og skapa skemmtilegar
minningar. Svo eftir að ég varð
fullorðin fékk ég að upplifa svo
margt skemmtilegt með ykkur,
samanber afmælisferðirnar til út-
landa, þær eru ógleymanlegar.
Það er gott að ylja sér við
minningarnar. Og þó að þú sért
farin þá ertu ævinlega í hjarta
mínu, eins og þú sagðir við mig,
stuttu áður en þú kvaddir.
Það er huggun harmi gegn að
vita að nú eruð þið pabbi sam-
einuð á ný, í sumarlandinu, þú
knúsar hann frá okkur. Hafðu
ástkæra þökk fyrir allt sem
varstu mér og mínum. Þú varst
okkur svo dásamlega góð.
Móðir mín kæra er farin á braut,
til mætari ljósheima kynna.
Hún þurfti að losna við sjúkdóm og
þraut,
og föður minn þekka að finna.
Vönduð er sálin, velvildin mest,
vinkona, móðir og amma.
Minningin mæta í hjartanu fest,
ég elska þig, ástkæra mamma.
Þakka þér kærleikann, hjartalag hlýtt,
af gæsku þú gafst yl og hlýju.
í heimi guðsenglanna hafðu það blítt,
uns hittumst við aftur að nýju.
(Höf. ók.)
Hvíl í friði elsku besta mamma
mín.
Þín dóttir,
Jóhanna Hrefna.
Fyrir tæpum 34 árum varð ég
svo heppinn að ná í Hönnu mína.
Með í pakkanum fylgdi fullt af
tengdafólki sem síðan hefur orðið
mitt fólk. Fjölskyldurnar eru
stórar og fullar af mannkostum.
Tengdamamma mín, Kristrún, er
nú fallin frá. Það er stórt skarð
sem hún skilur eftir sig. Hún hef-
ur alla tíð verið náin okkur og
tekið þátt í öllum okkar gleði-
stundum og verið til staðar í þeim
hindrunum sem lífið hefur sett á
okkar veg. Hún hefur alltaf verið
hógvær og hæglát og leyft sínu
fólki að njóta sín en þegar ein-
hver þurfti stuðning gekk hún
fram fyrir skjöldu og var til stað-
ar fyrir sitt fólk. Hún var jarð-
bundin og hæglát en naut lífsins
þegar hún fékk færi. Hún vildi
hafa allt í röð og reglu, föstum
skorðum, bæði í kringum sig og í
lífinu. Ef eitthvað var að vildi hún
alltaf laga strax. Minnstu smáat-
riði vildi hún fá í lag, hvort sem
það var með bílinn, húsið, garðinn
eða okkur, fólkið hennar. Það var
mikið áfall sumarið 2019 þegar
hún greindist með krabbameinið.
Þá þurfti hún stuðning sem sér-
staklega Hanna mín veitti, við hin
reyndum eins og við gátum.
Kristrúnu reyndist ekki létt að
þiggja þann stuðning því engum
vildi hún valda áhyggjum né vera
byrði. Við fengum með henni góð-
an tíma sem okkur var ljóst að
myndi verða skammur en það
besta við hann var hvað hennar
heilsa entist þó hún hafi svo farið
hratt undir það síðasta. Við erum
að skilja hvað hún var okkur mik-
ilvæg og skipti okkur miklu máli.
Elsku tengdamamma hvíldu í
friði.
Kveðja,
Sævaldur.
Elsku amma okkar, við kveðj-
um nú ömmu Kristrúnu okkar
sem var okkur svo kær. Ljúfari
og hjartahlýrri konu er vart hægt
að finna. Hún hefur skapað með
okkur ótal góðar minningar. Það
sem einkenndi ömmu var ást,
væntumþykja og traust en allra
helst styrkur. Þrátt fyrir veikindi
bar hún alltaf höfuðið hátt. Það er
alveg ótrúlegt hversu seig hún
amma var. Eins og við sögðum
hvert við annað; við erum naglar
og ekkert minna en það. Hún var
sjálfstæð og alveg rosalega dug-
leg, örugglega mesta hörkutól
sem við þekkjum. Amma var sú
manneskja sem maður vildi hafa
hjá sér. Maður gat alltaf leitað í
hlýjan faðm hennar. Besta til-
finning í heimi var að sitja hjá
henni, hlusta á hana raula og láta
hana klappa sér á bakinu í takt.
Þá vissi maður að allt myndi
verða í lagi, því návist hennar
fylgdi rólyndi, enda var það
mottóið okkar að hlutirnir myndu
alltaf reddast. Hvort sem maður
sat með henni úti fyrir framan
hús að sóla sig eða inni með sjóð-
heitan kakóbolla og pönnukökur
gleymdi maður öllum áhyggjum
og átti gott spjall við ömmu.
Við gætum ekki óskað okkur
að hafa átt betri ömmu því við vit-
um að hún var sú allra besta. En
eitt er víst, við vitum að hún vakir
yfir okkur og vísar okkur veginn,
rétt eins og hún gerði áður. Það
var erfitt að sjá hana í síðasta
sinn og við munum sakna hennar
óendanlega mikið. Nú horfum við
til baka á tíma okkar með henni
með þakklæti, gleði og kærleika.
Við elskum þig amma. Takk fyrir
allt.
Þín barnabörn,
Viktor Daði, Kristbjörn
Leó og Vigdís.
Fyrir jólin þegar ég fékk að
vita að þú værir komin á Sjúkra-
húsið á Akureyri datt mér ekki í
hug að ég myndi ekki sjá og hitta
þig hérna megin, ég hafði ekki
komið í heimsókn frá því í haust
vegna Covid, þó að við hefðum oft
talað saman í síma og verið að
vona að þessum faraldri færi að
ljúka svo við gætum aftur farið að
hittast. Eftir að ég flutti frá
Siglufirði gisti ég hjá þér þegar
ég kom þangað í spilaferðir og
var stjanað við mig bæði í mat og
drykk. Á kvöldin var rætt um
liðna tíð, ættingjana og það sem
var efst á baugi. Þótt þú hafir ver-
ið eina systkinið á Siglufirði sem
ekki spilaði brids var það ekki
þannig að þú spilaðir ekki, ég
man hvað þú varst dugleg að fara
og spila marías við mömmu og þú
vannst þá einu keppni sem verið
hefur innan ættarinnar í manna
með glæsibrag og þar með besti
spilari fjölskyldunnar.
Þegar maður sest niður og fer
að hugsa um þig dettur mér fyrst
í hug Kristrún amma. Þú varst
alltaf svo yfirveguð og róleg,
skiptir ekki skapi og ætlaðist
aldrei til að neinn gerði neitt fyrir
þig en varst alltaf því ánægðari
þegar eitthvað var gert fyrir þig
og þegar verki var lokið fékk
maður faðmlag sem ég á eftir að
sakna mikið.
Ég vil þakka fyrir þær mörgu
ánægjustundir sem ég hef átt
með þér og það sem ég hef lært af
þér í gegnum tíðina og veit að
hugurinn mun oft reika til þín, en
ég veit að það þarf ekki að hafa
áhyggjur af þér. Mamma, pabbi
og Gunnar hafa örugglega tekið
vel á móti þér og ég veit að þegar
ég kem tekur þú á móti mér.
Ég vil fyrir hönd okkar Gurru
og Gunnars þakka samfylgdina
og votta Hönnu Hrefnu, Sigga,
Degi og fjölskyldum þeirra inni-
lega samúð okkar.
Þinn bróðir,
Ásgrímur.
Kristrún
Sigurbjörnsdóttir
Góð viðbrögð voru við mynda-
gátu Morgunblaðsins og bár-
ust nokkur hundruð lausnir.
Rétt lausn er: „Garn og hand-
lóð seldust vel á tímum far-
aldurs. Kvennalandsliðið í fót-
bolta keppir á EM á þar
næsta ári.“ Áréttað er að ekki
er gerður munur á grönnum
og breiðum sérhljóðum í gát-
unni.
Dregið hefur verið úr rétt-
um lausnum. Fyrstu verð-
laun, bókina Dýraríkið eftir
Örnólf Thorlacius, hlýtur
Hörður Jóhannesson, Vind-
akór 8, 203 Kópavogi. Önnur
verðlaun, bókina Íslensku
fuglarnir og þjóðtrúin, hlýtur
Þorsteinn Gísli Jónsson,
Skinnastað, 671 Kópaskeri.
Þriðju verðlaun, bókina Kon-
ur sem kjósa – aldarsaga,
hlýtur Sveinn Magnússon,
Suðurgötu 20, 101 Reykjavík.
Vinningshafar geta vitjað
bókanna í móttöku Morgun-
blaðsins í Hádegismóum 2 í
Reykjavík eða hringt í 569-
1100 og fengið þær sendar
heim.
Morgunblaðið þakkar góða
þátttöku og óskar vinnings-
höfunum til hamingju.
Lausn jólamyndagátu
Virðulegu þýðendur hjá
bókaútgáfunni Froski. Af
hverju, þegar þið endurgefið
út Ástrík og Kleópötru, notið
þið ekki frumtexta Þorsteins
Thorarensen og Björns
Magnússonar sem gerðu
þær svo vinsælar og þýðingu
Lofts Guðmundssonar á
Tinna í stað þess að endur-
þýða þær? Af hverju fáið þið
ekki Braga Valdimar Skúla-
son og konuna sem þýðir
Syrpurnar til þess að koma
bröndurunum á milli tungu-
mála? Til dæmis er nýja
þýðingin á Ástrík og Kleó-
pötru svo brakandi þurr að
brandara eins og þegar Júlli
og Kleó eru að rífast um
hvort Egyptar séu ennþá
mikil menningarþjóð eða eigi
að vera undir Rómverjum og
„Þú þarna Fúlíus Sesar“
vantar alveg. Sjálfur er ég
að leita að frumútgáfunum
til þess að geta skemmt mér
og lært landafræði í leiðinni.
Sama gildir um Tinnabæk-
urnar sem Loftur Guð-
mundsson þýddi af stakri
snilld.
Vinsamlegast sýnið þess-
um fjársjóðum virðingu með
því að reyna að koma óborg-
anlegum orðaleikjunum til
skila. Ekki má gleyma snilld-
arþýðingum á nöfnum eins
og Krissmus Bónus Bumbu-
líus Bararaus, Dúbíus Status
og fleiri óborganlega fyndin
nöfn. Ekki má heldur
gleyma hinni ódauðlegu til-
vitnun í leikritið Júlíus Sesar
eftir William Shakespeare:
Veni Vidi Vici – að veina af
viti og vísdómi.
Þorvarður K. Þorvarðsson.
Velvakandi Svarað í síma 569-1100 frá kl. 10-12.
Endurútgáfa á
Ástrík og Tinna