Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.01.2021, Qupperneq 15

„Ég veit það ekki, en veistu að á þessum
kórónuveirutímum höfum við hjónin verið inni
í íbúðinni okkar í marga mánuði þannig ég get
sagt að ég hef upplifað iðjuleysi. En það er
kannski kominn tími til að sleppa hendinni af
vinnu; ég mun ekki sjá eftir þessu daglega
stressi sem fylgir því að stjórna svona stórum
flokki. Ég og kona mín viljum fara sem fyrst,
þegar leyfi fæst og bólusetningin er komin, að
heimsækja barnabörnin sem búa í Þýskalandi
sem við höfum ekki séð í rúmt ár. Og svo vilj-
um við njóta lífsins meira,“ segir Helgi og seg-
ist einnig vonast til að eyða meiri tíma á Ís-
landi.
„En svo mun ég alltaf sjá um mína eigin
balletta, þótt ég hætti vinnu hér. Þú sérð að ég
hef eitthvað að gera,“ segir Helgi og hlær.
Einn af þeim albestu
Ferill Helga sem listræns stjórnanda hjá
dansflokknum hófst árið 1985 og spannar því
36 ár.
„Ég er mjög stoltur og þetta hefur tekist al-
veg stórkostlega vel,“ segir Helgi þegar hann
er spurður hvort hann sé ekki stoltur af ævi-
starfinu.
Hverju ertu stoltastur af?
„Til dæmis að setja upp danshátíðina Unbo-
und. Ég fékk tíu danshöfunda til að semja ný
verk fyrir dansflokkinn sem voru sýnd á tíu
dögum. Það var gífurlega mikil frétt í dans-
heiminum,“ segir Helgi og nefnir einnig vel-
gengni dansflokksins.
„Þegar ég kom hingað árið 1985 var þetta
ágætisflokkur en ekki neitt sérstakur. Nú er
hann talinn einn af þeim albestu í heiminum.
Við erum þekkt fyrir að setja upp fleiri verk
en nokkur annar flokkur og erum orðin
heimsfræg. Við höfum fengið stórkostlegar
viðtökur víða um heim,“ segir Helgi sem
ferðast hefur um heim allan með flokknum
sínum.
„Ég hef orðið að gera það til að stjórna;
maður getur ekki stjórnað frá San Francisco.
Maður þarf alltaf að vera á staðnum til að
hjálpa til og hafa yfirsýn yfir sviðsmynd, ljós
og fleira. Svo er alltaf eitthvað sem kemur
upp á á síðustu stundu; einhver verður veikur
og þá þarf að bjarga því. Maður er alltaf á
spani. En þetta hefur verið mjög skemmti-
legt. Við vorum síðast í Kaupmannahöfn fyrir
rúmu ári síðan og sýndum þar balletinn minn
Rómeó og Júlíu í nýja óperuhúsinu. Við feng-
um góðar viðtökur og það var gaman að koma
aftur á gamlar æskuslóðir þar sem ég lærði
dans.“
Tekurðu dansspor á hverjum degi?
„Nei, ekki á hverjum degi. Þegar ég kenni
geri ég það, en nú er það erfitt vegna sótt-
varnahólfa sem ekki má fara á milli. Við
hjónin förum í langa göngutúra á hverjum
degi.“
Hvernig verður það fyrir þig að setja flokk-
inn í hendur á nýjum stjórnanda?
„Svona er lífið. Ég er búinn að gera mitt og
það hefur tekist vel. Ég get ekki kvartað yfir
neinu. Nú er kominn tími á að yngri kynslóð
taki við. Ekkert varir að eilífu.“
Ljósmyndir/Erik Tomasson
’Ég var einu sinni spurður aðþví þegar ég kom heim til Íslands með dansara í Þjóðleik-húsið: „Hvenær ætlarðu að hætta
að sprikla? Og fara að vinna
almennilega vinnu?“ Svo nú ætla
ég kannski að fara að hætta að
sprikla, árið 2022.
Helgi kom hingað árið 2016 með San Francisco-dansflokkinn sinn sem sýndi dansverk á Listahátíð.
Helgi sést hér að æfa nemendur ballettskólans fyrir nýja uppfærslu af Hnetubrjótnum árið 2004.
17.1. 2021 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15