Morgunblaðið - 26.02.2021, Blaðsíða 19
an mann sem alltaf var hægt að
leita til.
Ragnheiður og Steinunn.
Hann var ekki framhleypinn
maður hann Hannes bróðir
minn, en frekar alvörugefinn á
yfirborðinu. Best naut hann sín
í fámennum vinahópi, með sína
ljúfu lund og góða húmor.
Hann var víða þekktur sem frá-
bærlega vinnusamur og farsæll
í störfum þar sem hann kom að
málum og lagði alltaf gott eitt
til mála. Á uppvaxtarárunum
stundaði Hannes ýmsar íþrótt-
ir, knattspyrnu með KR og var
eitilharður KR-ingur alla tíð.
Einnig lék hann handbolta með
Ármanni í Reykjavík, og var í
liði félagsins í meistaraflokki.
Það var ekki lítil upphefð fyrir
mig sem litla bróður að geta
bent jafnöldrunum á að maður
ætti bróður í meistaraflokki.
Þegar Hannes var við nám í
Englandi í framhaldi af versl-
unarprófi frá VÍ kviknaði áhugi
hans á golfíþróttinni. Upp frá
því stundaði hann golf með
góðum árangri og vann til
margra verðlauna. Hann naut
þess að geta stundað íþróttina,
þótt stopult væri hin síðari ár,
allt fram á síðasta sumar.
Samhliða störfum sínum fyr-
ir Samlag skreiðarframleiðenda
starfaði hann sjálfstætt við
bókhald fyrir nokkurn fjölda
þeirra fiskverkenda og útvegs-
manna sem aðild áttu að sam-
laginu og hélt því áfram allt
fram á síðustu vikur. Hvar-
vetna sem hann starfaði var
Hannes annálaður fyrir farsæl
vinnubrögð og vinnusemi. Hann
var frekar hlédrægur maður og
háttvís í allri umgengni en gat
þó verið fastur fyrir ef á
reyndi.
Hannes hafði stálminni og
var sérstaklega töluglöggur.
Andleg heilsa hans hafði ekkert
gefið eftir þegar líkamsþrótt-
urinn að lokum gaf sig í desem-
ber síðastliðnum. Marga síð-
ustu áratugina hélt hann utan
um bókhald eins af stærstu út-
gerðar- og fiskvinnslufyrir-
tækjum landsins, Nesfisks ehf.
í Garði.
Hann hafði mikla ánægju af
starfinu fyrir Nesfisk og bar
mikinn hlýhug til samstarfs-
manna sinna þar, ekki síst fjöl-
skyldunnar sem á og rekur það
fyrirtæki.
Í einkalífinu skiptust á skin
og skúrir hjá bróður mínum.
Með fyrri eiginkonu sinni,
Huldu Ólafsdóttur, eignaðist
hann yndislegar dætur, Ragn-
heiði og Steinunni. Hulda var
sérlega glæsileg kona, en hún
glímdi við afar erfið veikindi
frá því hún var um þrítugt, en
hún lést árið 2018. Þau Hannes
skildu árið 1985. Síðari eigin-
kona hans, frá árinu 1989, var
María Björk Skagfjörð. Hún
lést árið 2011 eftir baráttu við
krabbamein og var það Hann-
esi afar erfið raun.
Að leiðarlokum kveð ég minn
elskulega bróður og þakka hon-
um allt sem hann var mér
gegnum árin. Við hjónin vott-
um dætrunum, Ragnheiði og
Steinunni, og stjúpsyninum
Jóni Inga Jónssyni, okkar
dýpstu samúð vegna fráfalls
hans.
Ragnar Halldór Hall.
Mig langar til að kveðja vin
minn og golffélaga til margra
ára, Hannes Hall, með nokkr-
um orðum.
Við höfum þekkt hvor annan
frá þeim tíma, er hann var
framkvæmdastjóri Samlags
skreiðarframleiðenda, sem
hann sinnti af mikilli eljusemi
og öryggi. Hann var virtur fyr-
ir störf sín og vel liðinn bæði af
starfsmönnum og viðskiptavin-
um félagsins, enda sannur
„sjentilmaður“ í orði og æði.
Þessi kynni leiddu okkur enn
frekar saman í sameiginlegum
áhuga að spila golf, og það
gerðum við svikalaust meðan
stætt var. Hannes var á yngri
árum vel virkur innan golf-
hreyfingarinnar. Sat í stjórn
Nesklúbbsins og GSÍ um tíma,
og þar munaði sannarlega um
störf hans.
Það var gaman að ræða við
hann um þróun golfsins hér-
lendis og um þá, sem hann
hafði kynnst og leikið með.
Toppurinn á þessum árum voru
árlegar golfferðir til Skotlands,
sem hann tók þátt í. Hann hafði
mikla ánægju af þessum ferð-
um og minntist þeirra gjarnan.
Okkar háttur á golfspila-
mennsku var sá, að fara sæmi-
lega hratt yfir. Sá var ekki
háttur hans við akstur. Er
hann einn af fáum, sem ég veit
um að hafa fengið umvandanir
lögreglu vegna „rólegheita“ á
þjóðveginum.
Ég á eftir að sakna sam-
verustundanna með þessum
hægláta, launfyndna og trausta
félaga og mikið var ég lánsam-
ur að kynnast honum og eiga
hann fyrir vin.
Genginn er góður drengur,
sem er sannarlega saknað.
Ólafur Huxley Ólafsson.
MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. FEBRÚAR 2021
í hann. Ekki allar rúmlega 70
ára gamlar konur sem hefðu
verið til í að fara í risarússi-
bana. Svo allar útilegurnar sem
þú komst með okkur John í,
ótrúlegt hvað þú varst dugleg
að nenna að þvælast með okkur
um allar trissur.
Við munum sakna þín ótrú-
lega mikið en huggum okkur
við að þú sért komin á góðan
stað og þurfir ekki að berjast
lengur við krabbameinið.
Hvíldu í friði, elsku Margrét
mín.
Þín tengdadóttir,
Klara.
Elsku amma Magga mín.
Mikið sem ég á eftir að
sakna þín, prakkarastrikanna,
svarta húmorsins og fegurðar-
skynsins.
Það var alltaf svo mikið æv-
intýri með þér þegar ég var lít-
il.
Þú áttir svo mikið af spenn-
andi dóti, skeljum og skarti frá
Ameríku sem við skoðuðum
saman. Þú sagðir mér sögur af
fötum sem þú áttir og klæddist,
þú kenndir mér á liti og lita-
samsetningar og þú gafst þér
endalausan tíma í að dunda
með mér að sauma, hvort sem
það voru búningar á barbie-
dúkkurnar sem áttu dramatískt
líf, heimatilbúnir öskudagsbún-
ingar eða mikið magn af ösku-
dagspokum. Svo seinna meir
þegar ég var orðin eldri þá
hjálpaðir þú mér mikið með alls
kyns saumaverkefni í fatahönn-
unarnámi.
Þú studdir við bakið á mér
og mættir á allar sýningar og
gafst mér punkta um hvað þú
fílaðir og hvað ekki. Mér fannst
það alltaf svo dýrmætt að fá að
heyra hvað þér fannst. Þú varst
líka alltaf til í alls kyns skvísu-
myndatökur og mér þykir ákaf-
lega vænt um allar fallegu
myndirnar sem við tókum af
þér.
Þú hafðir alltaf mikinn áhuga
á bíómyndum og Hollywood-
glamúr. Við horfðum mikið
saman á kvikmyndir, þú þekkt-
ir alltaf alla leikara og leik-
stjóra, vissir hvað var á leiðinni
í bíó. Það sem ég á eftir að
sakna bíóklúbbsins okkar og
Elsu frænku. Vá hvað það var
alltaf mikið stuð hjá okkur.
Seinustu daga hef ég spilað
uppáhaldslagið þitt mikið sem
var „Fly me to the moon“ með
Frank Sinatra. Ég hugsa til þín
í skvísu„looki“ með Hröbbu
systur þinni og ömmu Stínu að
skoða þig um í vorstemmingu á
Júpíter og Mars.
Góða ferð, elsku amma mín,
við sjáumst seinna á meðal
stjarnanna.
Þín
Hildur.
Elsku Magga systir.
Mikið er erfitt að kveðja þig
og eiga ekki eftir að sjá þig eða
heyra í þér oftar.
Þú varst frábær stóra systir
og ég leit alltaf svo upp til þín.
Þú varst svo dugleg í öllu
sem þú tókst þér fyrir hendur,
sauma, prjóna elda, það var al-
veg sama hvað var, þú gast allt.
En núna ertu komin til
mömmu, pabba og Hröbbu
systur okkar og ég veit að það
var vel tekið á móti þér og þér
líður vel núna.
Hvíl í friði, elsku Magga, og
Guð geymi þig.
Þín systir
Auður (Auja).
Elsku Magga frænka. Við
systurnar kveðjum þig og
þökkum þér fyrir samveruna.
Það var alltaf svo gaman að
hitta þig, brosmilda og hjarta-
hlýja. Þú hafðir svo gaman af
að vera með þínu fólki.
Við gleymum aldrei hvað þú
varst dugleg í höndunum. Svo
mikil hannyrðakona og töfraðir
mikið með saumavélinni, heklu-
nálinni og prjónunum.
Blessuð sé minning einstakr-
ar frænku.
Ég vil gjarnan lítið ljóð
láta af hendi rakna.
Eftir kynni afargóð
ég alltaf mun þín sakna.
(Guðrún V. Gísladóttir)
Margrét Elsa, Kristín og
Ingibjörg.
Yndisleg kona er nú fallin
frá eftir baráttu við krabba-
mein, en við kynntumst Mar-
gréti eftir að hún var komin á
sjötugsaldur og það með
skemmtilegum hætti. Þannig
var að barnabarn hennar, sem
starfaði hjá okkur í Virku,
benti á ömmu sína þegar við
vorum að leita eftir starfs-
krafti.
Við höfðum búist við að ráða
einhvern yngri til starfa, en
ákváðum að fá Margréti í viðtal
og þá var ekki aftur snúið. Hún
reyndist frábær starfskraftur í
alla staði og sýndi okkur svo
sannarlega að aldur er afstæð-
ur. Hún féll strax vel inn í hóp-
inn og gaf öðrum ekkert eftir.
Margrét starfaði svo hjá okkur
fram á áttræðisaldur, eða í
meira en áratug. Hún hafði
mikla ánægju af því að vera
innan um fólk og bæði við og
viðskiptavinirnir kunnu afskap-
lega vel að meta hana. Margrét
var einkar smekkleg og þeir
voru mjög ánægðir viðskipta-
vinirnir sem fengu aðstoð henn-
ar, t.d. við að velja efni í búta-
saumsteppi. Það var alveg
sama hvað hún tók sér fyrir
hendur, allt var vel gert. Svo
var líka eftir því tekið að hún
var lipur eins og táningur! Hún
var alveg einstök og einn af
okkar bestu starfsmönnum, það
var okkar gæfa að fá hana til
starfa.
Þegar við tókum ákvörðun
um að hætta rekstri Virku eftir
langt árabil var Margrét síðasti
starfsmaðurinn sem fylgdi okk-
ur út úr versluninni áður en
skellt var í lás. Eftir að Mar-
grét settist í helgan stein héld-
um við góðu sambandi við hana
og hún var alltaf svo jákvæð og
yndisleg.
Um Margréti eigum við
margar góðar minningar, en við
minnumst hennar með hlýju,
þakklæti og virðingu.
Aðstandendum Margrétar
sendum við innilegar samúðar-
kveðjur.
Blessuð sé minning Mar-
grétar Marinósdóttur.
Fyrir hönd fjölskyldunnar í
Virku,
Guðfinna B. Helgadóttir.
✝ Tómas Jóhann-es Runólfsson
fæddist á Akranesi
6. apríl 1941. Hann
lést á Heilbrigðis-
stofnun Vestur-
lands Akranesi 19.
febrúar 2021. For-
eldrar hans voru
Málfríður (Fríða)
Þorvaldsdóttir,
fædd 15. september
1914, dáin 19. nóv-
ember 2006, og Runólfur Ólafs-
son, fæddur á Vopnafirði 24.
október 1904, dáinn 14. febrúar
1991. Bróðir Tómasar er Jón
Rafns Runólfsson, fæddur 19.
fæddur 16. nóvember 2018, Heið-
rún Ýr Bjarnadóttir, fædd 27.
apríl 1995, og Tómas Bjarnason,
fæddur 3. maí 2004.
Tómas bjó á Akranesi alla sína
ævi. Hann starfaði lengst af sem
skrifstofustjóri í Sementverk-
smiðju ríkisins á Akranesi.
Helstu áhugamál Tómasar voru
knattspyrna og laxveiði. Hann
spilaði á sínum yngri árum með
Kára og síðar ÍA, þjálfaði yngri
flokka og vann sem vallarvörður.
Tómas starfaði í tæp tuttugu ár í
stjórn og að uppbyggingu
Stangaveiðifélags Akraness.
Útför Tómasar fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 26. febrúar
2021, klukkan 13 og verður
henni einnig streymt frá síðu
Akraneskirkju á slóðinni:
https://www.akraneskirkja.is
Virkan hlekk á streymi má
finna á:
https://www.mbl.is/andlat
september 1945,
kvæntur Ingu
Harðardóttur.
Eiginkona Tóm-
asar er Kristrún
Guðmundsdóttir,
fædd 11. febrúar
1944. Þau giftust 18.
september 1965 og
eignuðust eina dótt-
ur, Fríðu Björk
Tómasdóttur,
fædda 7. júlí 1969,
gifta Bjarna Friðrik Sölvasyni.
Eiga þau saman þrjú börn. Krist-
rún Sara Bjarnadóttir, fædd 5.
október 1989, maki Pascal Schef-
fer, sonur þeirra er Ari Friðrik,
Elsku pabbi minn, mikið eigum
við eftir að sakna þín. Þú varst svo
náinn okkur þrátt fyrir að við
byggjum svona langt hvert frá
öðru. Það var sama hvað við tók-
um upp á að gera; alltaf varst þú
mættur til Hamborgar til að
hjálpa. Já þú varst duglegur að
koma til okkar í heimsókn og
naust borgarinnar, keyptir þér
fljótlega hjól og hjólaðir út um allt.
Það var svo einkennandi fyrir þig,
að hjóla niður á lestarstöð, taka
lestina niður í borg og kíkja í búð-
irnar. Einnig yndisleg minning
þegar þú og ég ásamt mömmu fór-
um með hjólin í lestinni yfir í hinn
enda borgarinnar og hjóluðum svo
meðfram Elbunni og upp í gegn-
um alla borgina heim. Þreytt vor-
um við en alsæl með skemmtileg-
an dag saman. Á hverju sumri
komst þú til okkar og sást til þess
að garðurinn okkar liti vel út,
klipptir hekkið, trén og barst olíu
á skúrinn. Kristrún, Heiðrún og
Tommi voru svo miklir vinir þínir
og eiga þessa dagana svo erfitt
með að sætta sig við að þú sért far-
inn. Fyrir þeim varstu ekki bara
afi heldur líka besti vinur, sem þau
sóttust eftir að eiga samveru-
stundir með. Þau nutu þess að
fara með þér niður í borg að versla
og út að borða. Elsku pabbi, það
var alltaf svo gott að hafa þig í
heimsókn, þú hafðir svo góða nær-
veru. Takk fyrir dýrmætar minn-
ingar pabbi minn og hvíl í friði.
Þín
Fríða.
Elsku Tommi, síðastliðin rúm
tvö ár voru þér mjög erfið. Þótt
erfitt sé að kveðja þig þá hugga ég
mig við það að þú ert nú frjáls og
laus við þær þjáningar sem voru
lagðar á þig. Mig grunaði ekki
þegar ég fór með þig á Borgar-
spítalann í þína fyrstu meðhöndl-
un við þeim óvæga sjúkdómi sem
þú glímdir við, að þú fengir ekki
meiri tíma með okkur. Kiddý stóð
eins og klettur með þér, þið voruð
svo náin og samstíga. Þrátt fyrir
veikindi þín barst þú þig samt allt-
af vel og varst svo flottur.
Sem unglingur fór ég að venja
komur mínar til Fríðu á Furu-
grund þar sem þið bjugguð. Ef-
laust hefur ykkur ekkert litist á
það í upphafi að einn aðalvilling-
urinn í götunni væri farinn að
venja komur sínar til Fríðu. Frá
fyrsta degi var mér samt vel tekið
af ykkur og sérstaklega af þér.
Fljótlega buðuð þið mér að búa
hjá ykkur. Við Fríða bjuggum hjá
ykkur þar til við lukum við stúd-
entspróf og fluttum í framhaldi af
því til Reykjavíkur. Fljótlega eftir
það fæddist fyrsta barnabarn þitt,
Kristrún Sara, Heiðrún Ýr nokkr-
um árum síðar og síðan Tómas
nafni þinn. Fyrir rúmum tveimur
árum eignaðist síðan Kristrún
Sara þitt fyrsta langafabarn, hann
Ara Friðrik. Barnabörnin þín
voru öll mjög hænd að þér. Þú
varst alltaf svo umburðarlyndur,
góður og tilbúinn að taka þátt í lífi
og leik þeirra, sundferðir, veiði-
túrar, fótboltaleikir og jafnvel
vatnsrennibrautagarðar, fyrir afa
Tomma var það engin fyrirstaða.
Alltaf varst þú til í að vera með.
Fyrir tæpum 20 árum fluttumst
við fjölskyldan til Hamborgar í
Þýskalandi. Alltaf voruð þið Kiddý
mætt ef eitthvað stóð til, jól í
Hamborg, áramót í Kaupmanna-
höfn með Nonna bróður þínum og
fjölskyldu hans, brúðkaup á Ítalíu,
alltaf mikið fjör og þú hrókur alls
fagnaðar. Sama má segja um
stangaveiðiferðir. Stundirnar með
þér við árbakkana eru ógleyman-
legar. Stangaveiði átti vel við þig,
þú varst svo yfirvegaður og
gekkst um árnar af mikilli virð-
ingu. Þú sagðir endalaust áhuga-
verðar sögur, meðal annars af
Runólfi pabba þínum, einnig veiði-
ferðum sem þú fórst í með Þórði
besta vini þínum. Sögur sagðar
þannig að allir hlustuðu af mikilli
athygli og áhuga. Veiðifélagar
okkar lýsa þér rétt þegar þeir tala
um eðalmann og öðling. Leyni-
vopn þitt í laxveiði var silunga-
fluga. Ég er viss um að þú ert nú
kominn með hana á línuna og ert
að landa þeim stóra.
Það eru forréttindi að hafa
fengið að kynnast þér.
Þín verður sárt saknað.
Hvíl í friði. Þinn
Bjarni.
Elsku besti afi og besti vinur
minn, ég er strax farin að sakna
þín svo mikið. Þú varst besti afi í
heimi og ég á svo margar
skemmtilegar og frábærar minn-
ingar með þér.
Þú varst með stærsta hjartað
og vildir alltaf uppfylla óskir okk-
ar og drauma.
Ég elskaði að fá að eyða tíma
með þér. Þegar ég flutti í mína
fyrstu eigin íbúð í Hamborg, varst
þú strax til staðar að hjálpa mér
að setja upp eldhús og græja allt.
Þú, húsgagnasmiðurinn, varst
með allt á hreinu og varst besta
hjálpin sem ég gat óskað mér.
Þú áttir ekki í vandræðum með
að redda þér, hvort sem það var að
hjóla út á lestarstöð og koma niður
í bæ til mín og skella þér í leiðinni í
klippingu án þess að tala þýsku.
Ég hef og mun alltaf vera svo
stolt af þér. Ég elskaði að kynna
þig fyrir vinum mínum og koma
með þá til Íslands til þín og ömmu
í heimsókn. Þið voruð alltaf til í að
sýna okkur landið okkar og þú
vissir allt um alla bæi og fjöllin á
leiðinni.
Okkur báðum fannst svo gam-
an að fara út að borða saman,
stússast niður í bæ að versla, púsla
saman um jólin með skál af fró-
mas, fara í sund, á rúntinn og ná í
ís og keyra að Akrafjallinu. Síð-
asta sumar þegar við fórum norð-
ur í sumarbústað, sagðir þú frá
mörgum skemmtilegum sögum af
þér sem barni, sem mér fannst svo
gaman að heyra.
Mér hefur aldrei fundist auð-
velt að kveðja þig en það verður
sérstaklega erfitt að kveðja þig í
dag.
Ef þú bara vissir hvað ég hef lit-
ið mikið upp til þín elsku afi minn,
þú munt alltaf vera mín fyrirmynd
og hetja.
Ég sakna þín svo mikið.
Þín
Heiðrún Ýr.
Tómas Jóhannes
Runólfsson
Fleiri minningargreinar
um Tómas Jóhannes Runólfs-
son bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Kær systir mín og frænka okkar,
ÞORBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
Obba,
kennari,
Karlagötu 9, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 22. febrúar.
Útförin verður frá Hallgrímskirkju miðvikudaginn
3. mars klukkan 15.
Elínborg Guðmundsdóttir
Kolbrún Ingólfsdóttir Sigríður Pálsdóttir
Guðmundur Ingólfsson Aldís Pálsdóttir
Lýður Pálsson
Guðmundur Pálsson
Ástkæra móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR SUMARLIÐADÓTTIR,
lést í faðmi fjölskyldu sinnar aðfaranótt
23. febrúar á Vífilsstaðaspítala.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ársæll Friðriksson Björk Georgsdóttir
Símon Friðriksson Guðrún Hjálmarsdóttir
Hildur S. Friðriksdóttir
Kristín H. Friðriksdóttir Sigurður Þ. Sigurðsson
Ragnheiður E. Friðriksdóttir Arnar H. Ottesen Arnarson
Ingvar Geir Guðbjörnsson
ömmubörn, langömmubörn
og langalangömmubarn