Morgunblaðið - Sunnudagur - 16.05.2021, Qupperneq 12

sendan fyrir því hvað þetta gengur hratt og
vel.“
Haraldur er mjög þakklátur fyrir styrk-
inn og samstarfið enda sé þetta allt of mikið
verk til að hægt sé að vinna það í sjálfboða-
vinnu.
En hvað er í þessum ágætu bréfum?
„Allt milli himins og jarðar,“ svarar Har-
aldur. „Sumt er þó fastur liður. Veðrið er
alltaf fyrirferðarmikið, eins samgöngur.
Þetta tvennt er rauður þráður í nánast
hverju einasta bréfi, sérstaklega fyrstu ára-
tugina. Aflabrögð og uppskera fá líka sitt
rými enda hafa þau löngum skipt miklu
máli fyrir samfélagið, bæði til sjávar og
sveita. Menningar- og íþróttastarfi hefur
líka jafnan verið gert hátt undir höfði; þeg-
ar Leiftri gekk sem best í fótboltanum var
mikið um það fjallað, eins afrek Kristins
Björnssonar í skíðabrekkunum. Þannig að
tíðarandinn er áberandi hverju sinni. Þetta
er mestmegnis tíðindi úr bæjarlífinu og eft-
ir sameininguna kemur Siglufjörður inn.“
Hann nefnir einnig ferðalög bæjarbúa en
ófáar ferðasögurnar mun vera að finna í
bréfunum. Ungra sem aldinna.
Eigin viðhorf og sýn
Haraldur segir menn gegnumsneitt segja
skemmtilega frá og stílbrögð séu alla jafna
prýðileg. „Þetta hefur líka verið gert af
miklum metnaði og menn áttu það til að
skúbba í þessum bréfum. Menn höfðu virki-
lega fyrir þessu, sérstaklega hér áður fyrr.
Það er erfiðara að skúbba núna með alla
þessa netmiðla og samfélagsmiðla. Margt
mun án efa rifjast upp fyrir fólki þegar
bréfin verða orðin aðgengileg.“
– Er einhver pólitík í þessu?
„Þetta má ekki vera pólitískt í Rótarý en
auðvitað lauma menn stundum sínum eigin
viðhorfum og sýn á samfélagið inn í bréfin.
Og fjalla um það sem stendur þeim næst.
Það er bara sjálfsagt og eðlilegt enda er
þetta allt gert undir nafni.“
Bréfin eru lesin upp á Rótarýfundum á
fimmtudagskvöldum og segir Haraldur
bréfritara gjarnan sitja sveitta fram á síð-
degi sama dag til að hafa tíðindin sem
ferskust. Flest bréf eru aðeins lesin einu
sinni en þó eru dæmi um að bréf hafi verið
lesin oftar og jafnvel birt einhvers staðar.
Áratugum saman voru bréfin handskrifuð
en seinustu árin hafa menn stuðst við tölvu,
utan einn sem tekur ekki annað í mál en að
handskrifa bréfin. „Samt er hann með tölvu
á heimilinu; neitar bara að læra á hana,“
segir Haraldur sposkur.
Raunar styður hann þá sérvisku heilshug-
ar. „Ég byrjaði ungur í Rótarý en tók mér
svo 25 ára hlé, fór suður í skóla og lauk
námi mínu og það tók mig langan tíma að
hafa mig í þetta aftur. En þegar ég sneri
aftur fékk ég menningarlegt sjokk þegar ég
sá að menn voru hættir að handskrifa bréf-
in og líma þau inn í þykkar fréttabréfabæk-
urnar.“
Rithendur manna eru að vonum misjafnar
en Haraldur segir bréfin þó allflest mjög
vel læsileg enda hafi menn jafnan vandað
sig við skrifin.
Sagan í máli og myndum
Markmiðið með skönnun bréfanna er vita-
skuld að gera þau aðgengileg fyrir almenn-
ing en Rótarýklúbburinn hefur lengi verið
með það í bakhöndinni, að sögn Haraldar.
Klúbburinn á sem fyrr segir í góðu sam-
starfi við safnahúsið Fjallsali/Pálshús um
verkefnið og Haraldi þykir blasa við að bréf-
in verði vistuð á vefsíðu þess, þar sem einnig
er verið að vinna í að setja upp myndasafn.
„Þá verður sagan til bæði í máli og myndum
og fólk fær tíðarandann beint í æð.“
Hann segir íbúa á Ólafsfirði og í Fjalla-
byggð allri bíða spennta eftir bréfunum.
„Mikill áhugi fólks hefur komið mér
skemmtilega á óvart; fólk stoppar mann á
förnum vegi og spyr frétta af framgangi
verkefnisins. Það er líka talsvert spurt um
þetta innan Rótarýhreyfingarinnar en við
fáum nýjan umdæmisstjóra í heimsókn á
hverju ári þeir tala gjarnan um fréttabréfin
sem þeir heyrðu lesin. Það fer ekkert á
milli mála að fólk hlakkar til að lesa bréfin.“
Sjálfur hefur hann djúpan skilning á
þessu enda hefur hann gaman af grúski.
„Tímarit.is er algjör gullkista í mínum
huga. Ég segi ekki að sú fíkn sé eins slæm
og áfengisvandamálið getur orðið en þetta
er eigi að síður gríðarlegur tímaþjófur,“
segir hann hlæjandi að lokum.
Ljósmynd/Svavar Berg Magnússon
’
En þegar ég sneri aftur
fékk ég menningarlegt
sjokk þegar ég sá að menn
voru hættir að handskrifa
bréfin og líma þau inn í þykk-
ar fréttabréfabækurnar.
Sigurður Björnsson, Guðmundur Þór Benediktsson, Frímann Ásmundsson, Magnús Magnússon og
Ágeir Ásgeirsson við skreiðarhjallana um 1970.
Ljósmynd/Svavar Berg Magnússon
Gróðursetning Rótarýklúbbsins um 1970. Brynj-
ólfur Sveinsson, Jónmundur Stefánsson, Svavar Berg
Magnússon, Stefán B. Ólafsson, Ásdís Magnúsdóttir,
Magnús Stefánsson, Kristinn G. Jóhannsson, Ár-
mann Þórðarson, Ásgrímur Hartmannsson.
ÓLAFSFJARÐARBRÉF
12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16.5. 2021
Á sunnudaginn kom Karlakór Akureyr-
ar hingað í bíl frá Siglufirði, en þar hafði
hann haldið söngskemmtun daginn áð-
ur. Karlakór Ólafjarðar annaðist mót-
tökur og heilsuðust kórarnir með því að
syngja sitt lagið hvor. Síðan var kaffi-
drykkja að hótelinu í boði bæjarstjórnar
og Karlakórs Ólafsfjarðar. Kl. 5 var svo
söngskemmtun í samkomuhúsinu undir
stjórn Áskels Jónssonar og að endingu
sungu kórarnir saman nokkur lög.
Aðsókn var góð og undirtektir ágætar.
Á mánudag spilltist veðurátta. Hefir
verið frekar kalt og rigningasamt þar til í
dag, að heldur virðist vera að stytta upp.
Síldveiðiflotinn hefir ekkert getað að-
hafst þessa daga og legið í vari. Nokkrir
bátar leituðu hér hafnar vegna brælu á
miðunum. Togarinn Elliði frá Siglufirði
lagði upp 30 tonn af karfa.
Ólafsfirði 4. júlí 1957,
Guðmundur Jóhannsson.
Jódís Jana Helgadóttir
skannar bréfin í Mennta-
skólanum á Tröllaskaga.
Kóramót og bræla
Ljósmynd/K. Haraldur Gunnlaugsson