Morgunblaðið - 15.06.2021, Side 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚNÍ 2021
✝
Esther Eygló
Þórðardóttir
fæddist í Keflavík
12. júní 1936. Hún
lést þann 5. júní
2021 á Landspít-
alanum við Hring-
braut í Reykjavík.
Foreldrar henn-
ar voru: Margrét
Dagbjartsdóttir frá
Velli í Grindavík, f.
24.5. 1914, d. 14.1.
1999, og Þórður Helgason, bif-
reiðastjóri frá Patreksfirði, f.
4.6. 1904 á Vattarnesi, Múlahr. í
Barðastrandarsýslu, d. 27.12.
1969.
Hún ólst upp í Grindavík og
síðar í Reykjavík á unglings-
árum. Hún gekk í Kvennaskól-
ann í Reykjavík og eignaðist þar
vinkonur sem voru henni mjög
kærar til æviloka.
Hún giftist þann 26.10. 1957
Kjartani Guðmundssyni, bif-
reiðastjóra frá Núpi í Haukadal,
Dal, f. 24.4. 1921. Hann lést
þann 12.8. 1972. Þau eignuðust
Axel Þorberg Ingvarsson, f.
30.7. 1944, d. 24.6. 2016. Börn
þeirra eru Þorgeir, Guðjón og
Soffía.
Esther og Kjartan hófu sinn
búskap í Reykjavík en fluttu síð-
an til Suðurnesja. Þau bjuggu
nokkur ár í Njarðvík en fluttu
síðan til Keflavíkur. Þar bjó hún
síðan.
Esther átti vin, Friðrik Sigur-
björnsson. Hann lést 2017.
Hálfbróðir hennar sammæðra
er Einar Guðlaugsson, f. 22.2.
1955 í Reykjavík.
Esther starfaði í skátafélag-
inu Víkverjum í Njarðvík og síð-
ar St. Georgsgildinu í Keflavík
og hafði yndi af þeim fé-
lagsskap. Hún var félagi í So-
roptimistaklúbbi Keflavíkur og
Framsóknarfélagi Keflavíkur.
Eftir að Esther lauk námi hóf
hún störf hjá Ferðaskrifstofu
ríkisins/BSÍ en eftir að hún
flutti til Njarðvíkur starfaði hún
við afgreiðslu í Fíabúð. Esther
hóf störf í Samvinnubankanum í
Keflavík 1968 og starfaði þar,
þar til bankinn sameinaðist
Landsbankanum og vann hún í
Landsbankanum þar til hún hóf
eftirlaunatöku.
Útför hennar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 15. júní
2021, kl. 13.
tvo syni: 1) Þórður
Magni f. 23.2. 1958,
kvæntur Eiríku G.
Árnadóttur, f. 28.1.
1960, og eiga þau a)
Guðmund Árna, f.
12.9. 1986, sem er
kvæntur Guðrúnu
Sigríði Egilsdóttur,
f. 19.3. 1986, og
eiga þau Vigdísi
Birtu, f. 8.5. 2009,
og Kjartan Magna,
f. 16.7. 2012 b) Gylfi Már, f. 6.7.
1990, í sambúð með Elínu Mar-
gréti Rafnsdóttur, 17.3. 1989, og
eiga þau Guðrúnu Júlíu, f. 25.9.
2020, c) Esther Elín, f. 13.5.
1996, í sambúð með Sveinbirni
Pálma Karlssyni, f. 25.5. 1995,
og eiga þau Gylfa Karl, f. 31.8.
2019. 2) Guðmundur, f. 29.4.
1959, og hann á a) Þórdísi Höllu,
f. 27.3. 1990, í sambúð með Elv-
ari Ásgeirssyni, f. 2.1. 1986, og
eiga þau Eygló Hörpu, f. 9.11.
2020, b) Arnheiður f. 14.4. 2001.
Fyrir átti Kjartan Elsu Björk, f.
19.8. 1943. Maður hennar var
Elskuleg móðir mín, Esther
Eygló Þórðardóttir, lést á Land-
spítalanum 5. júní 2021 eftir
harða en snarpa baráttu við
krabbamein. Móðir mín mætti
örlögum sínum af æðruleysi og
trúði því að hún færi á betri stað
þar sem hún hitti fyrir ástvini
sína sem kvatt höfðu þennan
heim.
Mamma var á barnsaldri þeg-
ar foreldrar hennar skildu og ólst
hún upp hjá móður sinni. Hún
saknaði föður síns mikið og þeg-
ar hún var send í vist, strauk hún
til hans suður á Bessastaði.
Minntist hún þessa sumars með
ljóma.
Mamma hóf nám í Kvenna-
skólanum í Reykjavík haustið
1950 og lauk því fjórum árum
seinna. Hún bar mikla virðingu
fyrir skólanum og kennurum
hans. Í Kvennó eignaðist hún
góðar vinkonur og héldu vina-
böndin ævilangt. Kvennó er góð-
ur skóli og hún þroskaðist í unga
konu sem gerði hana sjálfstæðari
frá foreldrum sínum. Mamma
fagnaði því mjög að öll barna-
börn hennar í kvenlegg luku
stúdentsprófi frá Kvennó.
Strax eftir nám hóf hún störf á
Ferðaskrifstofu ríkisins. Þar
kynntist hún föður mínum,
Kjartani Guðmundssyni bifreiða-
stjóra. Þau hófu búskap í
Reykjavík en fluttu suður til
Keflavíkur þar sem við bræðurn-
ir fæddumst. Hjónaband for-
eldra minna var hamingjuríkt og
mamma var góð húsmóðir. Mat-
argerð var hennar áhugamál,
hún var lagin við fatasaum og
hreinlæti var henni kappsmál.
Mamma var smekkvís á föt og
skart og heimili hennar var fal-
legt.
Fjölskyldan ferðaðist mikið á
uppvaxtarárum okkar bræðra og
með systkinahópi pabba var far-
in ferð austur í Skaftafell áður en
hringvegurinn var opnaður. Oft
var farið vestur á firði og mikið
sótt í Dalina. Ferðalög voru eitt
af áhugmálum mömmu og ferð-
aðist hún mikið með vinum sín-
um. Við mæðgin ferðuðumst til
Orlando saman á haustin um
langt árabil og á ég margar góð-
ar minningar úr þeim ferðum.
Mamma varð ung ekkja þegar
faðir minn féll frá eftir skamm-
vinn veikindi. Þegar áfallið dundi
yfir var fjölskyldan nýflutt í íbúð
sem ekki var fullkláruð en skuld-
sett. Með dugnaði og eljusemi
tókst henni að komast í gegnum
erfið ár þótt hún væri ein fyr-
irvinna með tvo unglingspilta.
Mamma heiðraði minningu föður
míns alla ævi og svo sterk var ást
hennar að röddin brast þegar
hún minntist hans. Hún hafði lof-
að föður mínum að koma okkur
bræðrum til mennta og með
hvatningu hennar og útsjónar-
semi lagði hún grunn að vegferð
okkar í lífinu.
Mamma var félagslynd og
hafði gaman af því að hitta fólk.
Hún sótti ýmis námskeið og var í
mörgum félögum og vinahópum.
Mamma ræktaði samband við
vini sína og sýndi fólki áhuga og
stuðning ef þurfti.
Í árbók hennar úr Kvennó
skrifaði kennari til hennar:
„Hamingjan er ekki í því fólgin
að komast aldrei í hann krappan,
heldur hinu að vaxa við hverja
raun.“ Hún gerði þetta að sínum
baráttuorðum í lífinu.
Þegar ástvinur kveður, vakna
oft spurningar um tilgang lífsins
eftir stritið. Kannski finnum við
svarið með því að líta upp til
móður minnar, því óhætt er að
segja að hún sé góð fyrirmynd
um duglega, umhyggjusama og
góða manneskju sem lét ávallt
gott af sér leiða.
Blessuð sé minning þín, elsku
mamma.
Guðmundur.
Það er skrítin tilhugsunin að
amma sé farin frá okkur. Eftir
sitjum við og hugsum til allra
minninganna sem við eigum sam-
an. Við eyddum miklum tíma
saman, en það var daglegt brauð
að fara heim til ömmu að skóla-
degi loknum, nú eða gista hjá
henni um helgar. Það var dýr-
mætur tími sem við erum þakk-
lát að hafa átt með henni. Hún
kenndi manni líka svo ótrúlega
margt, m.a. að aldrei skal trufla
prjónakonur þegar þær byrja að
telja, þolinmæði þegar hún sat og
malaði við vinkonurnar í síma og
hún kenndi mér, litlu nöfnunni,
að nota stærðfræði í daglegu lífi,
því alla mánudaga taldi ég
hversu mörg kex ég gæti borðað
hvern dag svo pakkinn myndi
duga út vikuna.
Amma var alltaf boðin og búin
að skutla okkur systkinunum á
hvers kyns æfingar hvar og hve-
nær sem er. Skipti engu máli
hvert ferðinni var heitið eða tími
dags. Alltaf rauk hún til ef hún
var ekki búin að bjóða far að
fyrra bragði. Þegar ömmu hins
vegar vanhagaði um eitthvað tók
hún oftar en ekki upp tólið og
hringdi, lýsti vandanum sem hún
var í og spurði hvort og hvenær
við gætum bjargað henni. Vita-
skuld var það sjálfsagt mál og á
meðan maður fór í verkið, sama
hversu lítið eða stórt það var stóð
amma í eldhúsinu að baka rjúk-
andi heitar pönnsur, vöfflur eða
lummur fyrir vel unnið verk.
Amma var frábær kokkur og
bauð fjölskyldunni reglulega í
matarboð hvar hún bauð upp á
lambalæri, hangikjöt og aðrar
dýrindiskræsingar. Við systkinin
fengum ófá boð í mat þegar for-
eldrar okkar fóru utan og þá var
iðulega okkar uppáhaldsmatur,
steiktur fiskur í raspi, á boðstól-
um. En þrátt fyrir þessa náðar-
gáfu átti amma það til að laumast
til að kaupa sér sveittan ham-
borgara eða panta sér pizzu og
vitum við um fáa sem höfðu jafn-
mikið dálæti af.
Nú þegar amma er farin skilur
hún eftir sig stórt skarð í hjarta
okkar sem erfitt verður að fylla.
Elsku amma okkar, við biðjum
þig að skila kveðju og heyrum
þig svara í huganum: „Guð blessi
þau.“
Esther Elín og Gylfi Már.
Dagurinn í dag verður erfiður,
söknuðurinn mun eflaust gera
vart við sig því að þrátt fyrir að
hafa orðið næstum 85 ára fannst
okkur tími ömmu Estherar alls
ekki kominn að kveðja okkur.
Hún var með allt á hreinu allt
fram á síðasta dag.
Þegar við minnumst ömmu
kemur þakklæti fyrst upp í hug-
ann. Hún þakkaði fyrir allt sem
gert var fyrir hana, eða Friðrik
vin hennar meðan hann lifði,
hvort sem greiðinn var umbeðinn
eða ekki. Stundum læddi hún
jafnvel smá pening að manni fyr-
ir lítil vel unnin verk. Svo ætl-
aðist hún til þess sama af okkur
og spurði gjarnan hvort maður
ætlaði ekki að þakka fyrir sig ef
maður gleymdi sér aðeins. Það
gat meira að segja að segja setið
í minni konu í marga áratugi
minning um mann sem þakkaði
ekki fyrir sig þegar amma hafði
gefið honum gjöf.
Í dag brýst þakklætið út af
öðrum toga. Við erum þakklát
fyrir að hafa farið með henni og
fjölskyldunni í ferðalög sl. sumar
bæði um Suðurlandið og vestur í
Dalina okkar, borðað góðan mat,
keypt blóm í Hveragerði og farið
í sund. Við erum þakklát fyrir
alla litlu hlutina, matarboðin,
jóladagsboðin, kaffiboðin, heim-
sóknirnar óteljandi, skutlið á æf-
ingar meðan Guðmundur spilaði
fótbolta sem barn og allar enda-
lausu gistinæturnar þegar hann
hringdi, helst eftir kvöldmat, og
fékk að gista upp í hjá ömmu
sinni. Mest erum við þó þakklát
fyrir að hafa getað átt góð og
skemmtileg samtöl allt fram á
dánarstundu.
Við erum þakklát fyrir að hún
amma hafi leiðbeint okkur óafvit-
andi í rétta átt þegar við vorum
að velja millinafn á dóttur okkar,
Birta er sko fallegt nafn eins og
hún sagði við okkur skömmu áð-
ur en hún fæddist.
Við eigum eftir að sakna þess
að hlæja að öllum skemmtilegu
sérþörfunum hennar eins og að
vera beðin um að sækja hana
heim til sín á Nesvelli „af því bíll-
inn er í svo góðu stæði“, skutlast
með KFC eða Tommaborgara til
hennar af því hún sagðist ekki
nenna að elda. Svo bað hún
reglulega um aðstoð frá Gunnu
við að strauja rúmfötin eða skúra
gólfin á hennar hátt því það var
jú eina rétta leiðin.
Mikið sem við elskum ömmu
Esther. Guð blessi hana.
Guðmundur Árni og
Guðrún (Gunna).
Kæra amma mín er nú fallin
frá. Mikill er missirinn að góðri
konu sem unni fjölskyldu sinni
heitt. Hún var afar stolt af okkur
barnabörnunum og var alltaf
með á hreinu hvað var í gangi hjá
hverjum og einum. Sérlega stolt
var hún af því að leið okkar,
þriggja sonardætra hennar, líkt
og hennar sjálfrar, lá í Kvenna-
skólann í Reykjavík. Var henni
tíðrætt um tímann sinn þar og
þótti einstaklega gaman þegar
hún hjálpaði mér við að finna til
búning fyrir Peysufatadaginn
sem við fengum lánaðan hjá
góðri vinkonu hennar. Fylgdist
hún svo stolt með á Peysufata-
daginn sjálfan. Ég hugsa oft til
heimilisins hennar á Nónvörð-
unni en þar var gott að koma, ró-
legt yfir og alltaf svo einstaklega
hreint og fínt. Það var þannig
með ömmu sjálfa, vildi vera vel
til höfð og fannst gaman að
kaupa sér flíkur og skartgripi,
snyrta sig og punta. Ég á margar
góðar minningar sem ég varð-
veiti, nú helst í seinni tíð ferðina
okkar til Florida þarsíðasta
haust en eins öll símtölin og
spjöllin okkar, ekki bara um dag-
inn og veginn en um minningar
ömmu af uppeldisárum og fyrstu
árum sínum í búskap. Það er sárt
að vita að síminn hringi ekki aft-
ur og amma sé á hinum endan-
um. Elsku amma mín, hvíldu í
friði.
Þórdís Halla
Guðmundsdóttir.
Esther Eygló
Þórðardóttir
Elsku faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HALLDÓR JÓHANNSSON
læknir,
lést í faðmi fjölskyldunnar á heimili sínu
föstudaginn 4. júní.
Útför fer ekki fram að ósk Halldórs. Minningarathöfn fyrir þá
sem vilja minnast hans verður haldin á heimili hans, Sunnuflöt 4,
Garðabæ, miðvikudaginn 16. júní klukkan 17.
Margrét Halldórsdóttir Marinó Kristinsson
Stefanía Halldórsdóttir Lars Meyer-Myklestad
Halla Halldórsdóttir Einar Páll Indriðason
Jóhann Halldórsson Valgerður M. Backman
afabörn og langafabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HULDA JÓNSDÓTTIR,
lést 26. maí á Landspítalanum, Hringbraut.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju
miðvikudaginn 16. júní klukkan 13.
Kristjana Markúsdóttir Jón Albert Sighvatsson
Ingibjörg E. Markúsdóttir Helgi Kristjánsson
Elín Erna Markúsdóttir Páll Gíslason
Auður Ásdís Markúsdóttir Viðar Einarsson
Stefán Markússon
ömmu- langömmu og langalangömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
VILHJÁLMUR ÓSKARSSON,
Lundi 5, Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Lindakirkju
föstudaginn 18. júní klukkan 13.
Elínborg Proppé
Þórey Vilhjálmsdóttir Proppé Magnús Orri M. Schram
Gunnar Þór Vilhjálmsson
Villi, Mía og Ragnheiður
Elsku dóttir okkar, systir og mágkona,
SÆUNN ÓSK GEIRDAL,
lést á heimili sínu í Svíþjóð 14. maí.
Útför hennar verður gerð frá Fossvogskirkju
mánudaginn 21. júní klukkan 15.
Kolbrún Matthíasdóttir Erlendur Geirdal
Unnur Sif Geirdal Eggert Reginn Kjartansson
Magnea Rún Geirdal Ólafur Örn Eyjólfsson
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
PÁLÍNA MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
Norðurgötu 38,
lést á dvalarheimilinu Hlíð 7. júní.
Útförin fór fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Krabbameinsfélag Akureyrar og nágrennis.
Inga Miríam Hansen
Matthías Páll Matthíasson Ólöf Erla Ingólfsdóttir
barnabörn og langömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRÓLFUR PÉTURSSON,
bóndi á Hjaltastöðum,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 8. júní.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkað en
þeim sem vilja minnast hans er bent á
Krabbameinsfélag Skagafjarðar.
Anna Jóhannesdóttir
Sigurður Þ. Þórólfsson
Sigríður Steinunn Þórólfsdóttir
Ragnheiður Þórólfsdóttir
Hafdís Huld Þórólfsdóttir
Sæunn Kolbrún Þórólfsdóttir
Helga Björg Þórólfsdóttir
Pétur Óli Þórólfsson
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn