Heilsuvernd - 01.12.1946, Blaðsíða 15

HEILSUVERND
/
leiðir okkar saman í baðstofu, þar sem við fengum okk-
ur finnskt bað, og fyrir aukaþóknun gat ég fengið nucld
á allan skrokkinn.
Almenningsálitið. Ég varð þess var, að allmargir hinna
yngri lækna hneigjast að kenningum Waerlands. En flest-
ir læknar liafa frá öndverðu tekið upp andúð gegn þeim
og vilja svo ekki viðurkenna, að hann hafi rétt fyrir
sér, jafnvel þótt þeir verði í öðru orðinu að játa, að
hann hafi mikið til síns máls og' þeir sveigist jafnvel
meir og meir inn á aðferðir hans. Hafa hörð átök átt
sér stað, þótt þeim röddum sé að fækka, sem ráðast á
Waerland, og þær verði ekki eins háværar. Enda sækja
læknar sannarlega ekki gull í greipar hans. Og svo eru
auk þess blöðin tekin að snúast á sveif með Waerland
og almenningsálitið, eftir að hann hefir gefið fólkinu
óyggjandi sannanir fyrir réttmæti kenninga sinna.
Hugsjónamaður. Ég liefi varla talað við eða kynnzt
manni hugsjónaauðugri en Waerland. Gætir þar áhrifa
þess, að hann hefir lesið jöfnum höndum læknisfræði,
heilbrigðisfræði og lieimspeki. Ég tilfæri annarstaðar
í ritinu nokkrar setningar úr einni bók Waerlands, en
þær brenndu sig sérstaklega inn í huga minn. Og þær
hugsanir, sem þar eru fram settar, eru grunntónninn í
ræðum og ritum Waerlands.
Raunhyggjumaður. Ég dáist að Waerland sem hug-
sjónamanni í l)ezta skilningi þess orðs, en um leið og
ekki síður sem raunhyggjumanni, því að hann liefir
fært sönnur á, að hugsjónir hans eru framkvæmanlegar
og' bera hinn bezta ávöxt fyrir þroska, heilhrigði og
hamingju manna. Ég' endurtek það, að Waerlahd
hefir tvímælalaust unnið meira afrek í þágu læknis-
fræðinnar og heilbrigði allrar alþýðu en nokkur annar
maður. Hin lögverndaða allópatiska læknisfræði ynni
vissulega meira og þarfara verk allri alþýðu til lianda,
ef hún færði sér í nyt kenningar og reynslu Waerlands
í stað þess að ýfast við þeim. En ég verð að segja það