Heilsuvernd - 01.03.1954, Qupperneq 17

heilsuvérNd
9
Það liggur í augum uppi, að æfinlega skal anda í gegnum
nefið, bæði í vöku og svefni. Munnöndun er í alla staði
óheppileg og hættuleg, og ættu allar mæður að venja börn
sín frá upphafi á neföndun. Og nú verð ég að hrella nef-
tóbaksmennina með því að segja þeim það, að það sé örð-
ugt eða jafnvel alveg ómögulegt að iðka hina fullkomnu
Yogaöndun með nefið fullt af gömlu og nýju tóbaki, og það
út af fyrir sig er ekki veigaminnsta ástæðan gegn nef-
tóbaksnautn!
Yfirleitt má segja, að rétt öndun verki mest á tauga-
kerfið, en með því er líka mikið fengið. Enginn efi er á þvi,
að taugakerfið á oft mikinn þátt í slæmu skapi, áhyggj-
um og ótta, og í heildarlíðan líkamans yfirleitt. — Vér lifum
á miklum taugaveiklunartímum, og ættum því að fagna
öllu því, sem líklegt er til að geta hjálpað einhverjum til
þess að seðja hinar hungruðu taugar. Ef til vill þykir það
einkennilega að orði komist að tala um „hungraðar taug-
ar“, en ég nota það orðatiltæki af ásettu ráði. Því að hér
er um bókstaflegan sannleika að ræða. Orka sú, sem ég
hefi minnst á, og nefnd er á sanskrít ,,Prana“, er einmitt
fyrst og fremst tauganæring, og fái taugarnar ekki nóg af
þeirri næringu, kenna þær hungurs, sem kemur í Ijós sem ó-
eðlileg viðkvæmni, eirðarleysi og óstyrkur, og það er jafnvel
ekki nóg, þótt segja megi, að nægilegt sé í venjulegri fæðu
af þessari tauganæringu. En ef þessu er nú svona háttað,
ættu menn að geta farið nærri um það, hvílíkur voði standi
fyrir dyrum, ef menn eiga þess ekki kost að fá þessa tauga-
næringu, jafnvel hvorki í fæðu eða fyrir tilstilli réttrar
öndunar!
Einn ágætur árangur af réttri öndun kemur fram í því,
að það, sem nefnt er fasthygli (koncentration), verður
miklu auðveldari, en af því leiðir aftur, að hugsun öll verður
sterkari og skírari, og fær þar af leiðandi komið miklu meira
til leiðar en ella, en hér er að nokkru leyti komið inn á
svið dulfræðinnar og skal því ekki lengra út í þá sálma
farið.