Heilsuvernd - 01.06.1966, Page 18

ari, sem Bx-fjörefnið vantar, því að hin aukna kolvetnaneyzla þýðir
aukið ofát og enn alvarlegri skort á þessu mikilsverða fjörefni. Hættan
á auknum skorti B,-fjörefnis af þessum sökum er meiri en ella fyrir
það, að ölið mundi, hér sem erlendis, mjög verða notað sem svala-
drykkur, bæði á mannamótum og við dagleg störf, þar sem menn
drekka annars vatn eða aðra ósaknæma drykki við þorsta.
Um þetta efni birtist grein hér í ritinu fyrir nokkrum árum (1. h.
1961), og eru því þar gerð nánari skil.
Þótt ölmálið sé nú komið út af dagskrá í bili, þar sem ölfrumvarpið
hefir verið fellt á Alþingi, þótti rétt að svara ofangreindum spurning-
um. Því skal bætt við hér, af því að það hefir lítt komið fram í um-
ræðum um ölið, að ölið er sérflokkur áfengra drykkja, sem sagt svala-
drykkur, sem menn nota við vinnu sína, á skemmtunum og við fjöl-
mörg önnur tækifæri, þar sem ella eru drukknir ýmsir óáfengir svala-
drykkir. Af þessu stafa hinar miklu vinsældir og útbreiðsla ölsins,
en jafnframt margvíslegar hættur í sambandi við afköst, nákvæmni og
öryggi við dagleg störf og löngun í enn meira áfengi.
G. K. spyr: Vill Heilsuvernd birta ráðleggingar varðandi mataræði
í sambandi við of háan blóðþrýsting?
Svar. Hár blóðþrýstingur er ekki sjúkdómur út af fyrir sig, heldur
sjúkdómseinkenni, sem getur átt sér margar orsakir, líklamlegar og
andlegar. Stundum eru engar truflanir samfara háum hlóðþrýstingi,
en oft svimi eða höfuðverkur eða önnur óþægindi, sem hverfa þá
stundum, ef blóðþrýstingnum er haldið niðri með lyfjum eða á annan
hátt. Því miður hafa hlóðþrýstingslyf ýmis óheppileg og jafnvel hættu- *
leg aukaáhrif, þannig að æskilegt væri að geta komizt af án þeirra.
Og með breytingum á lifnaðarháttum geta flestir sjúklingar með háan
hlóðjnýsting náð árangri í Jjá átt, að draga má verulega úr notkun
lyfja eða sleppa þeim alveg. Kemur þar margt til greina annað en
mataræðið, og tel eg spurningunni ekki svarað, nema eg hendi á fleira
en spurt er um.
Sem almennt ráð við vanheilsu af ýmsu tagi vil eg vísa spyrjanda
og öðrum lesendum á smágrein, „Einn dagur heilbrigðs lífs“, sem
birzt hefir í Heilsuvernd nokkrum sinnum, síðast í 2. hefti 1964. Þar
eru í hnotskurn — á einni hlaðsíðu — nokkrar almennar ábendingar t
82
IIEILSUVERND