Heilsuvernd - 01.06.1967, Blaðsíða 19

Varnir gegn tannátu
Áhrifaríkustu varnir gegn tannátu eru í því fólgnar að' breyta matar-
háttum fólks. Svartsýnir menn telja næsta litlar líkur fyrir því, að' unnt
sé aS koma slíkum breytingum á. En hin gífurlega aukning, sem orðiS
hefir á neyzlu sykurs og kolvetna síðustu fimmtíu árin, sýnir, að matar-
venjur almennings þurfa ekki langan tíma til að breytast verulega. ÞaS
er engin von til þess aS geta stöSvaS tannátu, ef ekki er hægt aS draga
verulega úr neyzlu hinna hreinsuSu kolvetna (þ. e. hvítt hveiti, sykur
o. s. frv.) og sér í lagi hinu sífellda áti og japli á kökum, kexi og alls-
konar sætindum milli máltíSa.
Almennan áróSur í þessa átt hefSi þurft aS hefja fyrir löngu. En
skilyrSi fyrir því, aS slíkur áróSur beri tilætlaSan árangur, er aS
læknastéttin leggi honum liS.
(Úr grein eftir dr. med. A. S. Prophet, prófessor í tannlækningum við háskólann
í London. The Practitioner, okt. 1966).
Lyf tefja fyrir bata í inflúensn
Tveir amerískir barnalæknar viS háskólann í Chicago hafa gert saman-
burS á árangri mismunandi meSferSar á inflúensu í börnum. Af börn-
unum, sem öll höfSu einkenni, er líktust inflúensu, fengu 55 jurtaseySi
(lindblómste) og í mesta lagi 1—2 aspiríntöflur, 37 börn fengu sömu
meSferS, en aS auki súlfalyf, en 67 börn fengu aSeins fúkalyf. Árang-
urinn varS sá, aS börnin, sem aSeins var gefiS jurtaseySiS, voru fljót-
ust aS ná sér og fengu sjaldnar fylgikvilla, svo sem eyrnabólgu, en hin
hörnin, sem fengu súlfa eSa fúkalyf.
Læknarnir sannfærSust um, aS sjúklingar, bæSi börn og fullorSnir,
meS venjuleg inflúensueinkenni, eigi ekki aS fá þessi ofangreindu lyf,
nema ef einhverjir sérstakir fylgikvillar koma fram. Þá, en fyrr ekki,
eigi aS grípa til slíkra lyfja. Lfm þetta virSast allir sammála, sem um
þessi efni skrifa nú í læknarit, og gildir þetta einnig um venjulega
kvefsjúkdóma.
(Heimild: Vegetarianen, 1966, 10).
IEII.SUVERND
83