Heilsuvernd - 01.10.1974, Síða 15

Sælgætisgjafir
Það hefir lengi verið til siðs að færa börnum sælgæti, þegar
gestir koma í heimsókn- Þetta er þó hvorki gamall né góður
siður, því að sælgætið er tuttugustu aldar varningur hér á landi,
þ.e.a.s. brjóstsykur, konfekt, súkkulaði og aðrar tegundir, sem
of langt yrði upp að telja, en eiga það sammerkt, að sykur er uppi-
staðan í þeim.
Meðan ekki var kunnugt, hvílíkur skaðvaldur sykurinn er heilsu
manna, og tannheilsunni fyrst og fremst, var skiljanlegt að
fólk vildi gleðja blessuð börnin á þennan handhæga máta. En
þegar nú er vitað, að sælgætið er aðalorsök tannskemmda, og
ennfremur að íslendingar eiga heimsmet í tannskemmdum, þá ætti
fólk að hugsa sig um tvisvar, áður en það gerir börnunum — og
foreldrum þeirra — þennan greiða, sem er sannkallaður bjarnar-
greiði, þar sem þetta stuðlar að eyðileggingu á tönnum barnanna
og margvíslegu öðru heilsutjóni og veldur aðstandendum fjár-
útlátum, og raunar almennum skattgreiðendum einnig, þar sem
þeir greiða einhvern hluta kostnaðarins vegna tannviðgerða og
annarrar sjúkrahjálpar. Svipað má segja um það, þegar afgreiðslu-
fólk í verslunum stingur sælgæti að krökkum, sem koma þangað
í verslunarerindum, eða menn gefa börnum aura til sælgætis-
kaupa-
Sumir hafa það sér til afsökunar, þegar að þessu er fundið, að
það muni svo lítið um einn og einn sælgætismola. En ef margir
hugsa þannig, verður úr því meira en einn og einn moli, eins og
líka staðreyndirnar sýna og sanna.
Mörgum foreldrum er að þessu mikil raun, en kinoka sér við
að særa gefendur með því að afþakka greiðann. En þetta er hinn
mesti misskilningur. Ef móðirin — eða faðirinn — útskýrðu sjón-
armið sitt vinsamlega, en ákveðið, á það ekki að geta móðgað
neinn, og því síður valdið vinslitum. Og það er ótal margt sem
hægt er að rétta barninu annað en hið venjulega sælgæti, svo sem
HEILSUVERND
135