Fréttablaðið - 21.12.2021, Side 13
Ritstuldur Ásgeirs Jónssonar, seðla
bankastjóra, hefur verið í hámæli
eftir að Bergsveinn Birgisson
afhjúpaði hann og í kjölfarið höf
undur þessa greinarkorns. Ásgeir
viðurkennir ritstuldinn úr verki
mínu, Hugsjónir, fjármál og póli
tík. Saga Sparisjóðs Reykjavíkur og
nágrennis í sjötíu og sjö ár (hér eftir
Saga SPRON), en telur sig hafa verið
í fullum rétti: „Ég get engu svarað
um þetta,“ sagði Ásgeir í svari við
fyrirspurn Fréttablaðsins. „Ég kom
að þessu verki í raun á lokastigum,
var einn margra höfunda að skýrsl
unni og fékk afhent efni sem mér
var sagt að væri í eigu nefndarinn
ar. Ég veit ekki meira um málið.“ Á
Facebooksíðu sinni 17. desember sl.
sagði Ásgeir m.a.: „Aldrei í mínum
villtustu ímyndunum hvarf laði
að mér að þessi skrif í umboði og
undir höfundarrétti Alþingis okkar
Íslendinga myndu leiða til þess að
ég yrði sakaður um ritstuld á for
síðu dagblaðs – 8 árum síðar. Enda
er þá þjófsnautur minn í þessu máli
öll íslenska þjóðin – sem á höfund
arrétt á öllum rannsóknarskýrslum
Alþingis.“
Forsaga málsins
Ég sleit ófor mleg u samstar f i
við Rannsóknarnefnd Alþingis
snemma árs 2012 vegna kröfu
nefndarinnar um höfundarrétt á
rannsóknum mínum um spari
sjóði. Ég skrifaði því hvorki undir
samstarfssamning við nefndina,
né aðrar skuldbindingar, og leiðir
skildu í góðu. Þar sem starfsmenn
nefndarinnar höfðu undir hönd
um handrit mitt að Sögu SPRON,
sem sýnishorn af vinnubrögðum
mínum, þá sló ég formlega eftir
farandi varnagla: „Ég fer vinsam
lega fram á það að nefndin og Vífill
[Karlsson] skili mér þeim gögnum
sem ég lét af hendi. Einnig vil ég
undirstrika að star fsmönnum
nefndarinnar er óheimilt með öllu
að nýta gögnin við skrif sín.“
Rannsóknarnefndin réð ekki
sagnfræðing í minn stað en stillti
Ásgeiri Jónssyni upp sem arftaka
mínum eins og staðfest er í greinar
gerð nefndarinnar: „t.d. starfaði
dr. Ásgeir Jónsson, sérfræðingur í
alþjóðafjármálum, peningamála
fræði og hagsögu, fyrir nefndina
við ritun sagnfræðihluta um sögu
og bakgrunn sparisjóðanna, bæði á
Íslandi og erlendis.“ Sem sagt sama
viðfangsefni og í handriti mínu.
Sem kunnugt er, og staðfest er
af sérfróðum matsmönnum (pró
fessorum í lögfræði og sagnfræði)
á vegum Alþingis, þá virti nefndin
bann um að nota handrit mitt að
vettugi. Handritið gekk á milli
skýrsluhöfunda og var nýtt óspart
við skrif Rannsóknarskýrslunnar.
Eins og nærri má geta þá átti ólög
legt athæfið að fara mjög leynt eins
og sést í tölvupósti dr. Vífils Karls
sonar, hagfræðings og starfsmanns
nefndarinnar, er hann sendi hand
rit mitt áfram innan nefndarinnar
með orðunum: „Trúnaðarmál.
Lætur þetta ekki fara lengra.“
Ritstuldur réttlættur
Ásgeir Jónsson telur sig hafa verið
í rétti við að nýta handrit mitt sem
hann segir að hafi verið í eigu Rann
sóknarnefndarinnar. Hafa ber í
huga að Ásgeir og skýrsluhöfundur
eru háskólamenntaðir fræðimenn
og hafa m.a. starfað sem kennarar
við æðri menntastofnanir. Þeim
var því fullljóst að með því að nýta
Sekt Ásgeirs Jónssonar seðlabankastjóra
handrit mitt þá voru þeir að þver
brjóta höfundalög nr. 73/1972 þar
sem refsiramminn er frá sektum til
allt að tveggja ára fangelsis.
Því er ekki að undra að skýrslu
höfundar hafi lagt sig fram við að
breiða yfir glæpinn. Þess var vand
lega gætt að nafn mitt og bókar
minnar, sem kom út hálfu ári á
undan Rannsóknarskýrslunni,
kæmu hvergi fram. Ef ósatt yfirklór
Ásgeirs væri rétt, að handrit mitt
hafi verið í eigu Rannsóknarnefnd
arinnar og því frjálst að nota það,
þá vakna mikilvægar spurningar.
Hvers vegna breyttu starfsmenn
nefndarinnar tilvísunum sem ég
notaði í handriti mínu? Meðal
annars í texta skýrslunnar þar sem
ritstuldur hefur verið staðfestur!
Hvers vegna átti það að fara leynt er
handrit mitt var sent áfram innan
nefndarinnar? Svörin eru augljós
og hafa verið staðfest af sérfróðum
matsmönnum – Ásgeir Jónsson og
f leiri skýrsluhöfundar eru uppvísir
að ritstuldi úr verki mínu.
Þjóðin er ekki
þjófsnautur Ásgeirs
Ásgeir Jónsson heldur því á lofti að
skýrsluhöfundar hafi skrifað Rann
sóknarskýrsluna í umboði og undir
höfundarrétti Alþingis. Það hlýtur
að vera þrautalending að gera
Alþingi að skálkaskjóli og þjóðina
að þjófsnaut. Alþingi og þjóðin eiga
engan höfundarrétt á mínu verki
eins og Ásgeir veit ósköp vel.
Ég af hjúpaði ritstuldinn þegar
rannsóknarskýrslan kom út árið
2014. Málið fékk takmarkaðan
hljómgrunn enda vildi Alþingi ekki
að það kæmist í hámæli. Ástæðan
var sú að þingið brást eftirlits
skyldu sinni með rannsóknarnefnd
sem missti tökin á verkefni sínu
eins og ítrekaðar frestanir, himin
hár kostnaður og rangar niður
stöður skýrslunnar bera með sér.
Þegar ritstuldur skýrsluhöfunda
bættist við vildi Alþingi ekkert af
málinu vita.
Ég var beittur miklum órétti í
skjóli Alþingis og það er mikilvægt
að hið sanna í öllu málinu komi í
ljós. Því er ég með í smíðum stóra
grein, sem mun birtast í fagtímariti,
þar sem málið verður rakið ítarlega.
En mergur málsins er að ritstuldur
er ólíðandi lögbrot sem enginn á
að komast upp með, ekki heldur
Ásgeir Jónsson, seðlabankastjóri. n
Árni H.
Kristjánsson
sagnfræðingur
En mergur málsins
er að ritstuldur er
ólíðandi lögbrot sem
enginn á að komast
upp með, ekki heldur
Ásgeir Jónsson, seðla-
bankastjóri.
Samkvæmt nýlegri verðlagskönnun ASÍ kom
Ly
aver best út miðað við meðalverð ölda
vara í könnuninni.* Kynntu þér vöruúrvalið og
lágt vöruverð á lyaver.is eða í verslun Lyavers.
Lægsta meðalverðið
er í Ly
averi
* Samkvæmt könnun Verðlagseftirlits ASÍ á lausasölulyum
og öðrum vörum þriðjudaginn 2. nóvember.
ly
aver.is
Suðurlandsbraut 22
ÞRIÐJUDAGUR 21. desember 2021 Skoðun 13FRÉTTABLAÐIÐ