Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.10.2001, Side 68

Strandapósturinn - 01.10.2001, Side 68
1706 er Reykjarfjörðurinn metinn á 16 hundruð að gömlu mati. Þá er hún konungsjörð, sem lögmaður Lauridtz Christi- anson Gottrup hafði með að gera. Þá var jörðin byggð Jóni Magnússyni á Reykjanesi. Abúendur eru tveir, þeir Hannes Jóns- son ogjón Jónsson og hafa sinn helminginn hvor. Leigukúgildi eru 4 og greiða þeir jafnt. Þá er bústofninn hjá Hannesi 2 kýr, 1 naut veturgamalt, 20 ær, 10 sauðir geldir, 14 veturgamlir, 1 hest- ur, en hjá Jóni 1 kýr, 15 ær, 2 sauðir, 1 hross. Heimilisfólk er hjá Hannesi 7 en hjá Jóni 4 og að auki vinnumaður til skiptis hjá þeirn bændum. Þannig að á þessum tíma hefur verið búið all myndarlega í Reykjarfirði. Þá er þar tvíbýli eins og löngum síðan. Þeir félagar Arni Magnússon og Jón Vídalín lýsa Reykjarfirði svo í jarðabók sinni 1706: „Móskurður nægilegur til eldiviðar. Silungsveiði hefur verið að nokkru gagni, en nú so nær af. Túninu spilla harðindi og sandur, sem áfykur. Engjar spillast af skriðum og lækjum, sem ábera leir og grjót. Vetrarhart vegna snjóa. Hætt fyrir kvikfjenað af snjóflóðum, skriðum, flæðum, pyttum og lækj- um. Jafnlega er þar hætt við undirflogi á sauðfje (sem menn so kalla). Torfrista er slæm. Vatnsból er óalmennilega slæmt, því að þar er á ein, sem vatnað er í, og verður þó ekki vatnað nema um fjöru á vetardag, hvert sem er gott veður eða slæmt. Kirkjuvegur er oftlega vondur yfir- ferðar á vetur. Hreppamannaflutníngur á annan veg varla fær. Eitt skip er þar hjá Hannesi, sem Jón Magnússon á Reykjanesi á hálft við hann, gengur skipið til hákalla afla á vordag, ut supra um Kesvog. Bát annan á Hannes ósjófæran. Einn bát ájón, sem gengur til fiskjar eftir því sem hagar og tilgef- ur“. Ekki er hægt að segja að lýsingin sé glæsileg. Þó verður að líta til þess að landgæði í Reykjarfirði, sem annars staðar, voru mjög háð veðurfari. I snjóþungum vetrum og hörðum árum, kom dal- urinn seint undan snjóum og voru þá jafnan rniklir vatnavextir þegar snjóa leysti og þá gat brugðið til beggja átta um sprettu, en þar sem túnið var ekki grasgefið og sendið, var að byggja mik- ið á útengi sem í sjálfu sér var gott ef aðstæður voru þannig, en óþurrkarnir voru kannski mesta bölið, en norðan rigning og súld gat staðið sumarlangt, með skelfilegum afleiðingum. 66
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.