Morgunblaðið - 10.08.2021, Side 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. ÁGÚST 2021
✝
Sigurður Þór
Elíasson fædd-
ist í Neskaupstað
26. júlí 1964. Hann
lést 26. júlí á vinnu-
stað sínum Iðju-
bergi. Foreldrar
Sigurðar eru Alda
Ármanna Sveins-
dóttir, myndlist-
armaður og kenn-
ari, f. 1936, og Elías
Kristjánsson, f.
1934, d. 1980.
Sigurður átti þrjú systkini,
elstur var Sveinn Ómar, f. 1955,
d. 2005, næst kom Jón Júlíus, f.
1957, og Margrét, f. 1961. Sig-
urður var ókvæntur og barn-
laus.
Sigurður var fyrstu sjö ár ævi
sinnar í Neskaup-
stað en þá fluttist
fjölskyldan til
Reykjavíkur og for-
eldrar hans skildu.
Sigurður gekk í
Heyrnleysingja-
skólann fyrst en fór
síðan í Öskjuhlíð-
arskóla og lauk
grunnskólagöngu
sinni þaðan. Eftir
skólagöngu flutti
hann á Sólheima í Grímsnesi, þá
sextán ára, þar sem hann bjó í
rúman áratug. Sigurður hefur
undanfarin ár búið á sambýli í
Hlaðbæ 2 í Reykjavík.
Útförin fer fram frá Grens-
áskirkju í dag, 10. ágúst 2021,
klukkan 15.
Sigurður Þór eða Siggi eins og
hann var oftast kallaður andaðist
á afmælisdaginn sinn 26. júlí.
Siggi fæddist á Norðfirði og var
ljóst strax á meðgöngu að eitt-
hvað yrði óvenjulegt með hann af
því að móðir mín fékk rauða
hunda á meðgöngunni. Það kom
síðar í ljós að Siggi var með ein-
hverfu og var heyrnarlaus, hann
talaði aldrei en hafði sínar aðferð-
ir til að koma vilja sínum á fram-
færi. Mest nýtti hann sér mynd-
ræna leið til tjáskipta eða einföld
tákn. Siggi var mjög fallegt barn
og var yngri bróðir minn og við
vorum náin og ég hafði mikla
ábyrgðartilfinningu gagnvart
honum alla mína barnæsku. Á
Neskaupstað var ekki boðið upp á
nein úrræði fyrir hann eða þjón-
ustu en hann fór með okkur
krökkunum út að leika þótt hann
væri að meira eða minna leyti í
sínum eigin heimi. Ég tók hann
með í sund og bíó eins og krakkar
gerðu og sjálfsagt hafði hann
gaman og gott af því. Það var
mikil hjálp í því gagnvart mömmu
sem bar hitann og þungann af
heimilinu eins og venjan var á
þessum árum. Siggi gaf frá sér
sérstök hljóð og stundum gól eftir
því hvað það var sem hann var að
gera og vakti áhuga hans, hann
hló að því sem við skildum ekki en
það var allt í lagi, aðalatriðið var
að hann var glaður og leið vel.
Ég man eftir nokkrum skipt-
um þar sem Siggi týndist og þá
var mikil hræðsla í gangi vegna
þess hversu mikill óviti hann var.
Í einu slíku tilviki var hann um
það bil sex ára og hafði fundið
stækkunargler og hljóp af stað
með sólargeislann í gegnum
stækkunarglerið og elti ljóskeilu
sem það myndaði. Hann valhopp-
aði og hló og var kominn langleið-
ina inn í sveit þegar einhver tók
hann upp í bílinn og kom honum
heim. Annað skiptið þegar hann
týndist þá fannst hann á eldhús-
gólfinu hjá nágrannakonu okkar,
þar sat hann með sykurkarið milli
lappanna og var alsæll með lífið.
Eftir að við fluttumst suður var
Siggi á ýmsum stofnunum og
skólum á daginn og kom heim
seinnipartinn. Hann var í Öskju-
hlíðarskóla og þar leið honum vel
og síðar fékk hann stuðningsfjöl-
skyldur sem hann var hjá eina
helgi í mánuði eða þar um bil. Öll
mín uppvaxtarár var Siggi mið-
punkturinn í fjölskyldunni, það
þurfti að sinna um hann og passa
upp á allar hans þarfir. Siggi hef-
ur ekki verið heill heilsu síðustu
ár og hefur honum farið mikið aft-
ur í allri líkamlegri getu, hann var
kominn með göngugrind og átti
orðið erfitt um gang. Hann bjó á
sambýli í Árbænum og höfðu
heimilismenn þar fylgst að lengi
og voru með álíka þroskaraskan-
ir. Starfsfólk sambýlisins hafði
hugsað vel um Sigga og þar ríkir
nú sorg hans vegna og votta ég
öllu starfsfólki samúð auk þess
sem íbúar syrgja á sinn hátt og
skilja ekki tómarúmið sem komið
er á sambýlið vegna fráfalls
Sigga.
Sigga fannst fátt betra en að fá
góðan kaffibolla og góðan mat,
honum fannst gaman að fylgjast
með þegar verið var að elda.
Ég trúi því að Sigga líði nú vel
og sé kominn í faðm ættingja sem
farnir eru og njóti þyngdarleys-
isins og ljóssins. Takk elsku Siggi
fyrir allt sem þú kenndir mér.
Góður guð geymi Sigga bróð-
ur.
Margrét Elíasdóttir.
Ég byrjaði sumarið 2019 í Iðju-
bergi og var að stíga mín fyrstu
skref í að vinna með einhverfum
og vissi eitthvað um það en átti
eftir að læra meira og læra
fingramálið. Ég kynntist Sigga,
eins og hann var ávallt kallaður, í
Iðjubergi fyrst en fór að vinna á
sambýlinu sem hann bjó á,
Hlaðbæ. Siggi kom stundum í
álmuna þar sem ég var að vinna
og vildi forvitnast um hvað væri á
seyði. Hann tók eftir mér þegar
ég var í símanum og vildi endilega
fylgjast með hvað ég væri að
gera. Siggi var ávallt forvitinn um
hverju ég væri að fylgjast með og
fylgdist gaumgæfilega með.
Hann hafði voðalega þægilega
nærveru og átti það til að komast
í kaffið mitt þegar ég var upptek-
inn í einhverju öðru. Það var ekk-
ert annað hægt en að fyrirgefa
honum það, fannst líka gaman að
fá að kynnast því hvað honum
þótti gaman að gera.
Ég sótti um starf á Hlaðbæ og
fékk það eins og ég gat um áðan.
Við Siggi fórum í göngutúra og
þegar hann hafði fullt þrek til að
labba fórum við niður á Skalla og
keyptum Moggann þar. Hugsa ég
að það hafi verið skemmtilegasti
göngutúrinn, því hann hugsaði
sér gott til glóðarinnar og hitti
þar naglann á höfuðið því við
fengum okkur ís eða drukkum
kók og súkkulaði og Sigga þótti
það ekki amalegt þar sem honum
þótti gott að borða.
Við fórum í bíltúra og þegar
hann þurfti að fara í sjúkraþjálf-
un tók hann eftir að ég var með
kaffibolla og auðvitað launaði ég
honum með því að hann mætti
klára úr bollanum.
Það fór því miður að halla und-
an fæti þar sem honum var farið
að versna og heilsunni farið að
hraka. Það var þá sem við starfs-
fólkið þurftum að sinna honum
einstaklega vel enda vildum við
allt fyrir Sigga gera því okkur
þótti einstaklega vænt um hann.
Ekkert kom til greina annað en
að hjálpa honum og vera honum
til halds og trausts til þess eins að
hann myndi ná sér á strik og
verða aftur sami uppátækjasami,
hugljúfi maðurinn sem fylgdist
með því sem við hefðum fyrir
stafni.
Svo var það á afmælisdeginum
hans sem hann fór frá okkur og
var það mikið reiðarslag því fram-
farirnar hjá honum voru orðnar
það miklar að ég vissi að Siggi
myndi taka gleði sína á nýjan leik.
Við sem ætluðum að gera eitt-
hvað skemmtilegt fyrir Sigga
okkar og kaupa eitthvað gott í
bakaríinu og gera vel við hann.
Ég veit, Siggi minn, að þú ert á
góðum stað og líður vel og ert bú-
inn að fá hvíldina. Alveg er ég viss
um að þú ert farinn að hlaupa og
labba mikið um. Ég mun ávallt
hafa þig í hjarta mínu og mun
varðveita minningarnar um aldur
og ævi. Þannig muntu lifa svo
lengi sem ég mun lifa. Mér þótti
afskaplega vænt um þig og veit ég
að starfsfólki bæði Hlaðbæjar og
Iðjubergs var mjög annt um þig.
Kæru ættingjar, ég samhrygg-
ist ykkur innilega og bið góðan
Guð að styrkja ykkur.
Hugur einn það veit,
er býr hjarta nær,
einn er hann sér of sefa.
(Úr Hávamálum)
Guðmundur.
Í dag kveðjum við í hinsta sinn
góðan vin og félaga Sigurð Þór.
Siggi, eins og hann var alltaf kall-
aður var alveg einstakur karakter
og skemmtilegur maður. Við í
Iðjubergi vorum þeirrar gæfu að-
njótandi að starfa á vinnustað
Sigga og eignuðumst í honum vin
sem auðgaði líf okkar allra með
sínum sterka persónuleika og ein-
stöku glettni. Hann var næmur á
umhverfið og tilfinningar annarra
og ef maður var eitthvað illa fyr-
irkallaður þá fann Siggi það og
sýndi manni skilning, tók jafnvel
utan um mann eða horfði djúpt í
augun á manni með sínum fallegu
augum og einlæga svip.
Siggi var listrænn og hafa þó
nokkur listaverk eftir hann prýtt
veggi Iðjubergs í gegnum árin.
Hann var sælkeri mikill og naut
þess að borða tertur og annað
bakkelsi og skola því niður með
góðum kaffibolla. Eins gat hann
setið með blað í hönd eða spjald-
tölvu, jafnvel tímunum saman og
skoðað myndir af girnilegum
kræsingum eða horft á mat-
reiðsluþætti. Ekki þótti honum
verra ef verið var að baka kökur.
Hann naut sín að ganga úti í nátt-
úrunni en átti orðið erfiðara með
það undir það síðasta sökum
heilsuleysis. Siggi skilur eftir sig
stórt skarð í Iðjubergi sem seint
verður fyllt.
Er þrösturinn hljóðnar og sólin er sest
ég sitja við gluggann má
og spenna þar greipar í birtu sem berst
svo brosmildum stjörnum frá.
Og þá fyrir sjúkum og beygðum ég bið
að berir þeim vor í geð
með fugli og blómi, Guð, leggðu þeim lið
og láttu þau gleðjast með.
(Britt G. Hallqvist /
Kristján Valur Ingólfsson)
Góða ferð í draumalandið kæri
vinur, þar sem bíða þín heimsins
bestu veitingarnar og risa stórir
kaffibollar.
Við í Iðjubergi þökkum sam-
fylgdina og sendum öllum í Hlað-
bænum, sem og ættingjum, sam-
úðarkveðjur.
Oddrún Ólafsdóttir.
Elsku Sigurður Þór okkar,
kallið er komið, kallið kom svo
snöggt og okkur öllum að óvör-
um. Við erum enn þá að átta okk-
ur á þessu og það er svo tómlegt
hér hjá okkur hér í Hlaðbæ eftir
að þú kvaddir.
Við erum svo þakklát fyrir að
hafa fengið að kynnast þér og þín-
um skemmtilega karakter. Þú
kvaddir á afmælisdaginn þinn og
það hefur örugglega verið tekið
vel á móti þér með kaffihlaðborði,
því þú elskaðir kökur og kaffi.
Þú elskaðir að lesa dagblöð eða
tímarit og um hverja helgi fórstu
upp í sjoppu að kaupa þér Dag-
blaðið eða Morgunblaðið og þú
reyndir að næla þér í blað hvert
sem þú fórst. Þegar þú fórst upp á
bókasafn varstu kominn á þinn
stað; þú gast setið þar tímunum
saman að skoða hvert tímaritið á
fætur öðru. Það erum við viss um
að núna situr þú með nýtt tímarit
í hendi og góðan kaffibolla þér við
hlið.
Við höfum oft talað um það
hvað þú varst virkilega klár og,
eins og svo margir hafa sagt, að
þú værir miklu klárari en við
gerðum okkur nokkurn tímann
grein fyrir. Þú spottaðir okkur
starfsfólkið út og lærðir mjög
fljótlega hvernig hver og einn
vann og náðir oftar en ekki að
plata okkur upp úr skónum.
Við vitum að Anna á eftir að
sakna þín því þið voruð svo góðir
vinir og áttuð svo fallegt sam-
band, það var svo gaman að fylgj-
ast með ykkur. Anna passaði alla
tíð upp á þig; þið leiddust út í bíl á
leið til vinnu, hún lagaði þig til,
t.d. ef peysan þín var eitthvað af-
löguð. Svo lögðuð þið ennin sam-
an, sem merkir vináttu hjá ykkur.
Það var auðvelt að elska og
þykja vænt um þig, Siggi, eins og
þú varst alltaf kallaður, þú varst
skemmtilegur, forvitinn, ákveð-
inn og þú varst einstakur vinur,
þú dreifðir hamingju og fékkst
okkur til að brosa á ólíklegustu
tímum. Hrein og saklaus sál þín
mun vera með okkur að eilífu. Í
lífi okkar og á heimili þínu hefur
þú skilið eftir mikið tómarúm, en
bros þitt mun alltaf lifa í hjarta
okkar.
Elsku Siggi, þú varst einn sá
klárasti og skemmtilegasti per-
sónuleiki sem við höfum notið
þess heiðurs að fá að kynnast. Þú
varst hlýr, góður og vissir alltaf
upp á hár hvað þú vildir. Minning-
arnar og góðu stundirnar munu
ávallt lifa í hjarta okkar.
Þó sólin nú skíni á grænni grund
er hjarta mitt þungt sem blý,
því burt varst þú kallaður á örskammri
stund
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða
svo fallegur, einlægur og hlýr
en örlög þín ráðin – mig setur hljóða
við hittumst ei aftur á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma
gæta að sorgmæddum, græða djúp sár,
þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Elsku Siggi okkar, góða ferð í
sumarlandið. Minning þín lifir í
ljósinu.
F.h. íbúa og starfsfólks í
Hlaðbæ,
Henný Sigríður
Gústafsdóttir.
Sigurður Þór
ElíassonOkkar ástkæra Lóló,
ÓLÖF JÓNA ÓLAFSDÓTTIR,
Sólheimum 23,
andaðist á Vífilsstöðum mánudaginn
2. ágúst. Útförin fer fram frá Langholtskirkju
miðvikudaginn 11. ágúst klukkan 13.
Streymt verður frá útförinni, www.sonik.is/olof
Aðstandendur
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTMUNDUR ELÍ JÓNSSON
verslunarmaður,
sem lést 31. júlí, verður jarðsunginn
frá Dómkirkjunni í Reykjavík 16. ágúst
klukkan 13.00.
Sigríður Dúna Kristmundsd. Friðrik Sophusson
Kristbjörg Elín Kristmundsd.
Guðrún Björk Kristmundsd. Jónas Björn Björnsson
Júlía Kristmundsd. Sanford Mahr
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegi faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
PÁLL ÁGÚST HJÁLMARSSON,
Víðigrund 2, Sauðárkróki,
lést á Sjúkrahúsi Sauðárkróks
fimmtudaginn 5. ágúst. Útförin fer fram
frá Sauðárkrókskirkju mánudaginn 16. ágúst klukkan 14.
Streymt verður fá jarðarförinni: Facebook Sauðárkrókskirkja.
Aðstandendur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
STEFÁN MÁR INGÓLFSSON
kennari,
er lést fimmtudaginn 29. júlí á
hjúkrunarheimilinu Eir, verður jarðsunginn
frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 12. ágúst klukkan 13.
Maríanna Elísa Franzdóttir
Helga María Stefánsdóttir Edda Stefanía Levy
Stefán Már Levy Helguson
Ástvaldur Þór Levy Helguson
Ástkær bróðir, mágur, stjúpfaðir og
móðurbróðir okkar,
PÁLL JÓNSSON,
lést 10. júlí.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju
fimmtudaginn 19. ágúst klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Anna Pála Vignisdóttir Páll Loftsson
Arnar Pétursson
Jóhanna Katrín Pálsdóttir
Jón Bragi Pálsson
Leifur Pálsson
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma
KOLBRÚN ÞÓRHALLSDÓTTIR
lést á Líknardeild Landspítalans
föstudaginn 6. ágúst.
Útförin verður auglýst síðar.
Erling Aspelund
Erling Aspelund Kristín Björnsdóttir
Karl Aspelund Brenda Aspelund
Thor Aspelund Arna Guðmundsdóttir
Guðrún Aspelund Gunnar Jakobsson
og barnabörn
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Óheimilt er að taka efni úr minningargreinum til birtingar í
öðrum miðlum nema að fengnu samþykki.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað
útförin fer fram.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar