Morgunblaðið - 10.08.2021, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. ÁGÚST 2021
Raðauglýsingar
Fundir/Mannfagnaðir
Aðalfundur
Þörungaverksmiðjunnar hf. verður
haldinn föstudaginn 20. ágúst 2021
kl. 13.00 á skrifstofu félagsins,
Karlsey, 380 Reykhólum.
Dagskrá: Aðalfundarstörf skv.
samþykktum félagsins.
thorverk.is
Félagsstarf eldri borgara
Vantar þig
fagmann?
FINNA.is
Færir þér
fréttirnar
mbl.is
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
.Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
.Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
.Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
.Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
.Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Eurotec A4 harðviðarskrúfur.
Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Bílar
Nú þegar engir sendibílar eru
fáanlegir í heiminum eigum við
þennan til á lager !
Nýr 2021 Ford Transit L2H2.
Til afhendingar strax !
Verð: 4.700.000,- án vsk.
www.sparibill.is
Hátúni 6 A – sími 577 3344.
Opið kl. 12–18 virka daga.
Boðaþing Stefán Helgi skemmtir miðvikudaginn 11. ágúst kl. 12.15.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffisopi og spjall kl. 8.10-11.
Prjónað til góðs kl. 8.30-12. Hádegismatur kl. 11.30-12.30. Bónus-rútan
kl. 13.10. Síðdegiskaffi kl. 14.30-15.30.
Garðabær Opið í Jónshúsi og heitt á könnunni. Hægt er að panta
hádegismat með dags fyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu er selt
frá kl. 13.45 -15.15. Pool-hópur í Jónshúsi kl. 9. Gönguhópur fer frá
Jónshúsi kl. 10. Áfram skal gæta að handþvotti og smitvörnum
Gjábakki Stefán Helgi skemmtir í dag, þriðjudaginn 10. ágúst, kl.
12.15. Kennt verður á spjaldtölvu í Gjábakka alla þriðjudaga milli kl.
13 og 15 í sumar.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá kl. 8.30-10.30.Tækni-
aðstoð kl. 10.30-11.30. Gönguferð kl. 13.30.
Samfélagshúsið Vitatorgi Í dag byrjum við daginn á hópþjálfun
með hreyfiteyminu okkar kl. 10.30. Eftir hádegi verður búðarferð í
verslun kl. 13 og svo endum við daginn á slakandi núvitund í hand-
verkstofunni okkar kl. 15. Verið öll velkomin til okkar á Vitatorg.
Hlökkum til að sjá ykkur!
Seltjarnarnes Vatnsleikfimi í Sundlaug Seltjarnarness kl. 7.15 og
18.30, Kaffispjall í króknum frá kl. 9, pútt á flötinni við Skólabraut kl.
10.30.
✝
Philippe Ricart
fæddist í Al-
geirsborg í Alsír
24. desember 1952.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 26. júlí
2021. Foreldrar
hans voru Jeanne
Andrée Sèva, f.
30.5. 1927, d. 23.10.
1984, og Jean Paul
Ricart, f. 29.9.
1929, d. 21.10. 2019.
Bræður Philippe eru Jean-
Jacques Ricart, f. 1953, og Rol-
and Ricart, f. 1959.
Hinn 8.8. 1980 kvæntist Phil-
ippe Jóhönnu Hálfdánsdóttur, f.
15.7. 1951.
Foreldrar hennar voru Petr-
ína Halldóra Jónsdóttir, f. 25.9.
1918, d. 1.4. 2008, og Hálfdán
Einarsson, f. 25.2. 1917, d. 11.3.
2013. Dóttir Philippe og Jó-
hönnu er Martha Ricart, f. 11.12.
1980, gift Andra Júlíussyni, f.
1.7. 1979. Börn þeirra eru: Finn-
ur, f. 14.7. 2002, Alda, f. 11.4.
2005, og Elmar, f. 10.10. 2008.
Philippe flutti ungur til
Fjölbrautaskóla Vesturlands á
Akranesi og sinnti einnig afleys-
ingakennslu við skólann.
Frá 1995 starfaði hann að
mestu sem handverks- og lista-
maður á handverksstofu sinni.
Jafnframt kenndi hann á ýmsum
námskeiðum hjá Heimilisiðn-
aðarfélagi Íslands.
Hann hélt margar sýningar,
bæði einka- og samsýningar, og
fékk ýmsar viðurkenningar fyr-
ir verk sín. Hann tók margsinnis
þátt í sýningum hjá Handverki
og hönnun og hlaut m.a. Skúla-
verðlaunin árið 2015. Einnig var
hann bæjarlistamaður Akraness
1996-1997.
Auk vefnaðar og listsköpunar
voru áhugamál hans fjölmörg,
m.a. matreiðsla, lestur, fuglar
og skógrækt og var hann mikill
náttúruunnandi.
Áhugamál Philippe endur-
speglast vel í félagsstörfum
hans, en hann var félagi í Ull-
arselinu á Hvanneyri, Heimilis-
iðnaðarfélagi Íslands og Skóg-
ræktarfélagi Akraness. Auk
þess tók hann um árabil þátt í
árlegri fuglatalningu Nátt-
úrufræðistofnunar Íslands.
Útför Philippe fer fram frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag,
10. ágúst 2021, klukkan 15.
heimalands síns,
Frakklands, og átti
þar heima til ársins
1979 en flutti þá til
Íslands. Fyrst bjó
hann á Ísafirði og í
Bolungarvík en á
Akranesi frá 1988,
lengst af í Háholti
11.
Philippe var bú-
fræðingur að
mennt. Eftir að
hann kom til Íslands lærði hann
vefnað hjá Guðrúnu Vigfús-
dóttur á Ísafirði, tóvinnu og
jurtalitun hjá Heimilisiðn-
aðarfélagi Íslands og sótti fjöl-
mörg handverksnámskeið.
Philippe gegndi ýmsum störf-
um um ævina, byrjaði í bygging-
arvöruverslun hjá föður sínum
og bróður, vann í frystihúsum á
Vestfjörðum og á vefstofu Guð-
rúnar Vigfúsdóttur á Ísafirði.
Einnig vann hann um tíma við
sumarstörf hjá Bolungarvík-
urkaupstað, m.a. við hleðslu ver-
búðarinnar í Ósvör.
Árin 1988-1995 starfaði hann
sem vistarstjóri á heimavist
Þá er komið að kveðjustund,
stund sem kom allt of snemma.
Allt frá þeim degi sem við hitt-
umst fyrst tókst með okkur mik-
ill vinskapur sem aldrei bar
skugga á. Þið Jóhanna tókuð
mér opnum örmum þegar
Martha frumsýndi mig á Háholt-
inu vorið 2000 og þeir armar
voru ávallt útréttir eftir það.
Okkar áhugasvið og tengingar
lágu víða. Áhugi á náttúru, sögu,
vísindum, dýralífi og ekki síst
matargerð og því að njóta góðrar
máltíðar var leiðarstef í okkar
sambandi frá upphafi til enda.
Mér eru minnisstæðar allar
stundirnar sem við áttum saman
í upphafi, t.d. þegar við fórum
saman í árlega fuglatalningu,
sem þú hafðir stundað árum
saman og leyfðir mér að deila
með þér, mér til mikillar ánægju.
Svo tóku að tínast til börnin okk-
ar Mörthu, sem þú sinntir af alúð
og umhyggju alla tíð og þau nutu
þau öll svo mjög samverustund-
anna með þér. Í þeim býr hluti af
þér til framtíðar, bæði erfður og
lærður, sem þau munu búa að
alla tíð.
Samverustundirnar á Háholt-
inu hafa verið fjölmargar í gegn-
um tíðina og við nutum þeirra öll,
ekki síst börnin sem áttu í þér
afa sem var alltaf tilbúinn í eitt-
hvert bras. Sundferðirnar, ganga
á Langasandi, bíltúr í skógrækt-
ina eða sveppatínsla, alltaf var
afi til í tuskið. Þau lærðu svo ótal
margt af samvistum við þig,
hvert á sinn hátt, og þú kveiktir í
þeim öllum áhuga á handverki
hvers konar. Sumarferðir til
ykkar í Bolungarvík, þitt annað
heimili, voru einnig yndislegar
stundir og það var svo augljóst
hvað þú naust þín vel þar. Þá eru
ótaldar allar stundirnar sem við
áttum saman á heimili okkar
Mörthu á Íslandi, Brussel og
Genf. Það var alltaf tilhlökkunar-
efni að fá ykkur ömmu í heim-
sókn þegar við bjuggum ytra. Þá
áttum við lengri stundir saman,
fórum til að mynda í skemmtileg
ferðalög, löng og stutt þar sem
fjölmargar minningar urðu til
sem lifa með okkur.
Eftir að við fluttum aftur til
Íslands fjölgaði samverustund-
unum og við erum þakklát fyrir
að hafa verið hér í vetur með þér.
Þá urðu Akranesheimsóknir eins
og áður, með útiveru, frábærum
mat og skemmtilegu spjalli fram
á rauðanótt.
Skömmu áður en þú kvaddir
töluðum við um framtíðina og
hvað þú vildir að við borðuðum
saman þegar þú værir orðinn
hress. Þá pantaðirðu hjá mér
cote a‘los, tveggja tommu þykkt,
sem ég skyldi elda á franska
vísu. Sú pöntun verður fram-
reidd að þínum hætti með því
fólki sem við eigum saman – þér
til heiðurs! Takk fyrir allt elsku
afi!
Þinn vinur,
Andri.
Góður maður sagði að það að
gera hlutina vel væri menning.
Það sem Philippe Ricart tók sér
fyrir hendur gerði hann vel: pip-
arkökuhús, spjaldofið band fyrir
lyklakippu, teppi, skartgripur,
púði, fugl, púsluspilið með kind-
unum. Allt ber þetta handbragði
hans og listfengi fagurt vitni. Allt
lék í höndum á honum, jafnt ull
sem ýsubein. Hann var í senn
vandvirkur og hugmyndaríkur.
Það eru forréttindi að hafa
fengið að kynnast heiðursmann-
inum Philippe og því sem hann
lætur eftir sig, veitti okkur af ör-
læti sínu. Hann kvaddi allt of
snemma, hann sem hefði átt að
fá að ganga lífsgönguna áfram
með Jóhönnu, hann sem hefði átt
að fá að fylgjast með lífi afa-
barnanna, hann sem átti svo
margt ógert.
Jóhönnu, Mörthu, Andra og
börnunum votta ég einlega sam-
úð mína. Þau hafa misst svo mik-
ið.
Margrét Jónsdóttir.
Kær vinur okkar hjóna er fall-
inn frá alltof, alltof snemma.
Hann Philippe Ricart var ein-
stakur vinur, hlýr, yfirvegaður
og kíminn. Hann var listamaður
á fjölmargan hátt, vann til
margra verðlauna á sviði hand-
verks og myndlistar og aldrei
höfum við hitt neinn erlendan
mann sem var eins vel að sér um
íslenska náttúru og íslenskt
handverk. Philippe fluttist frá
Frakklandi til Íslands með Jó-
hönnu árið 1979 en hún hafði
verið við nám þar. Hann var ekki
fyrr lentur en hann var farinn að
tala íslensku og kynna sér allt
um land og þjóð.
Alltaf var gott að hitta hann
og Jóhönnu, á Ísafirði, á Hóli í
Bolungarvík, í Háholtinu á Akra-
nesi eða enn fyrr í heimavist
Fjölbrautaskóla Vesturlands á
Akranesi þar sem hann var vist-
arstjóri og hún kennari. Eitt sinn
heimsóttum við þau alla leið til
Besançon í Frakklandi og fórum
þá snögga ferð með þeim til Suð-
ur-Frakklands á heimaslóðir
Philippes. Það var ekki hægt að
hugsa sér betri ferðafélaga eða
gestgjafa en hann Philippe. Ekki
skemmdi það fyrir að hann eld-
aði heimsins besta mat.
Við eigum margar góðar
minningar um Philippe og mun-
um geyma þær vel.
Elsku Jóhanna, Martha,
Andri, Finnur, Alda og Elmar,
hjartans samúðarkveðjur til ykk-
ar.
Erla Kristín og Birgir.
Philippe var einstaklega ljúfur
og góður maður, rólegur og yf-
irvegaður. Það er mikil eftirsjá
að honum.
Ég kynntist Jóhönnu á nám-
skeiði fyrir frönskukennara í
Montpellier fyrir þrjátíu árum.
Eftir námskeiðið kom Philippe
með Mörthu að sækja Jóhönnu
sína og var það í fyrsta sinn sem
ég hitti Philippe. Eftir það hef ég
heimsótt þau margoft bæði í Bol-
ungarvík og á Akranes og alltaf
jafn notalegt að koma til þeirra.
Sumarið 1994 buðu Jóhanna
og Philippe mér með í gönguferð
á Hornströndum sem nokkrir
kennarar á Akranesi skipulögðu.
Sú ferð er ógleymanleg og minn-
ist ég hennar oft. Ég hafði aldrei
áður farið í svona alvörugöngu
og ekki veit ég hvernig hefði far-
ið hefði Philippe ekki verið með
til að bera tjaldið og sjá um mat-
inn fyrir okkur Jóhönnu. Þegar
ég kom örmagna á náttstað eftir
langa göngu var Philippe yfir-
leitt búinn að setja upp tjaldið og
byrjaður að finna til mat. Fyrir
og eftir ferðina dvaldi ég hjá
þeim í Bolungarvík og á ég
margar ljúfar minningar frá
þessu frábæra sumri svo og öðr-
um samverustundum.
Philippe var mikill listamaður
og gaman að fá að fylgjast með
honum vinna. Alltaf þegar ég
kom til þeirra fékk ég að kíkja á
vinnustofuna og sjá hverju hann
var að vinna að og hvaða nýjar
hugmyndir hann var að þróa.
Fyrir stuttu keypti ég sérlega
fallegt spjaldofið bókamerki eftir
Philippe, en fyrir átti ég nokkur
sem þau Jóhanna hafa fært mér,
einnig lyklakippur og útskorna
fugla úr ýsubeini. Þessa gripi
mun ég varðveita og þeir minna
mig á þennan ljúfa listamann og
góðan vin.
Ingunn Garðarsdóttir.
Kær vinur, Philippe Ricart, er
nú genginn til hinstu hvílu allt of
snemma.
Ég var svo heppin að kynnast
þeim dásamlegu hjónum, Phil-
ippe og Jóhönnu, fljótlega eftir
að ég flutti á Skagann fyrir um
27 árum. Okkur varð fljótlega vel
til vina og höfum átt margar
skemmtilegar stundir saman.
Ásamt stórkostlegum matar-
veislum og spilakvöldum eyddum
við góðum tíma í að spjalla og
horfa á íþróttir en Philippe
fylgdist mjög vel með íþróttum,
sérstaklega fótbolta og hand-
bolta.
Philippe var fæddur og uppal-
inn í Frakklandi en samdi sig af-
ar vel að íslenskum aðstæðum og
siðum. Hann var mjög vel lesinn
í íslenskum bókmenntum og not-
aði íslenskar afurðir, ull og jurt-
ir, í listsköpun sinni. Philippe var
alger listakokkur, bakaði besta
brauð í heimi og gat gert veislu-
mat úr nánast hvaða hráefni sem
er. Philippe var náttúrlega fræg-
ur fyrir listsköpun sína, ullar-
vinnuna aðallega, en hann gat
líka búið til listaverk úr ýmsu
öðru eins og vinir hans á Facebo-
ok fengu að njóta þegar hann bjó
til skemmtilegar fígúrur úr
steinum og þangi í daglegum
gönguferðum.
Ég á eftir að sakna samveru-
stundanna á Háholtinu kæri
Philippe en er þakklát fyrir
minningarnar.
Elsku Jóhanna, Marta, Andri,
Finnur, Alda og Elmar, ég votta
ykkur mína dýpstu samúð. Megi
Guð gefa ykkur styrk. Minningin
lifir.
Helena Valtýsdóttir.
Philippe Ricart
Við erum hér á
fæðingarstað okkar
Magnúsar, frænda og vinar,
Djúpavík, og ritum til hans nokk-
ur orð.
Minningarnar streyma fram og
við reynum að grípa þær.
Við fórum Ameríkuferð með
foreldrum mínum og foreldrum
hans 1994. Þar var rætt hver
myndi taka að sér að endurbyggja
hús foreldra hans á Djúpavík.
Tveir bræður, annar með sum-
arbústað, hinn með húsbíl. Það
varð úr að Magnús tók við keflinu,
þau Jóhanna létu bústaðinn og
einhentu sér í að gera upp húsið á
Djúpavík. Þetta gerðu þau af
miklum myndarbrag og undu hag
sínum vel.
Magnús var farkennari fyrir
norðan þegar ég var barn. Ég var
Magnús
Guðmundsson
✝
Magnús Guð-
mundsson
fæddist 5. október
1945. Hann lést 26.
júlí 2021
Útförin fór fram
9. ágúst 2021.
Hluta greinar vant-
aði og er hún því
endurbirt hér.
ekki talin nógu göm-
ul til að stunda bók-
námið en ég fór oft
með honum og
pabba að vitja um
rauðmaganetin, svo
var „skvaklað“ eins
og þeir kölluðu að
borða rauðmagann
soðinn með hvelju.
Það hefur verið
gaman að endurnýja
kynni við Magnús og
fjölskyldu hér í víkinni góðu. Við
Magnús rifjuðum m.a. upp gamla
takta, fórum á sjó hér í firðinum
og minningin vermir. Magnús
stundaði stjóstangveiðar um ára-
bil og var lunkinn við það.
Magnús var mikill fjölskyldu-
maður, traustur, hlýr og glettinn.
Hann var sífellt að dytta að, var
ekki maður margra orða en lét
verkin tala.
Gott dæmi um fallega vináttu
frændanna Magnúsar og pabba
er að pabbi bað hann að koma
með sér að velja kistuna sem
pabbi hvílir nú í.
Við þökkum samfylgdina og
söknum vinar í stað.
Vilborg Zoëga Traustadóttir
og Geir Þórarinn Zoëga.