Morgunblaðið - 21.09.2021, Síða 32

Sími 540 1800 | litlaprent@litlaprent.is | litlaprent.is
Sími 540 1818 | midaprent@midaprent.is | midaprent.is
Litlaprent er umhverfisvottuð
alhliða prentþjónustaMyndlistarmaðurinn Ólafur Elí-
asson tekur þátt í hönnun vín-
smökkunarskála sem mun rísa
á landareign Donum í Kaliforníu
næsta vor, að því er fram kemur
í frétt á vef The Art Newspaper.
Verður skálinn í skúlptúragarði
og útsýnið þaðan ekki amalegt
þar sem hann mun standa uppi
á lítilli hæð með vínekrur allt í
kring. Stúdíóið Other Spaces
sér um hönnunina og var það stofnað af Ólafi og þýska
arkitektinum Sebastian Behmann. Eigendur Donum,
Mei og Allan Warburg, segjast hafa rætt við Ólaf yfir
vínglasi fyrir tveimur árum um hvað hægt væri að gera
á svæðinu og varð skálinn niðurstaðan. Landareignin er
um 200 ekrur í Sonoma-sýslu. Verður vínsmökkunar-
skálinn innblásinn af náttúrunni í kring, þ.e. jarðveg-
inum, gróðrinum, vindinum, sólinni, loftslaginu, rign-
ingunni og jafnvel þeim tíma sem fer í hverja uppskeru.
Í skúlptúrgarðinum má sjá verk þekktra listamanna,
m.a. Keiths Harings og Louise Bourgeois.
Ólafur hannar vínsmökkunarskála
ÞRIÐJUDAGUR 21. SEPTEMBER 264. DAGUR ÁRSINS 2021
Sími: 569 1100
Ritstjórn: ritstjorn@mbl.is Auglýsingar: augl@mbl.is
Áskrift: askrift@mbl.is mbl.is: netfrett@mbl.is
Í lausasölu 739 kr.
Áskrift 7.982 kr. Helgaráskrift 4.982 kr.
PDF á mbl.is 7.077 kr. iPad-áskrift 7.077 kr.
Ísland mætir gríðarlega sterku liði Hollands, sem er
með margar af bestu knattspyrnukonum heims innan-
borðs, á Laugardalsvellinum í kvöld en það er fyrsti
leikur íslenska liðsins í undankeppni heimsmeistara-
móts kvenna. Þar er fremst í flokki Vivianne Miedema,
leikmaður Arsenal, sem hefur skorað 83 mörk í 100
landsleikjum. »27
Ísland gegn einu besta liði heims
ÍÞRÓTTIR MENNING
Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
Hundahald hefur aukist mikið hér-
lendis undanfarin ár og hundarækt-
endur eru margir. Þar á meðal eru
hjónin Sigrún Hulda Jónsdóttir og
Atli Ómarsson. Þau fluttu inn
fyrstu pudelpointer-veiðihundana til
landsins, hafa þjálfað þá síðan,
fengu fyrsta gotið í fyrra, 13 hvolp-
ar lifðu og þau hafa aðstoðað nýja
eigendur þeirra við þjálfun.
Hjónin voru með aðra tegund
hunda en þegar þeir drápust óvænt
vegna veikinda hugleiddu þau al-
varlega að hætta í hundaræktun, að
sögn Atla. Þau hafi verið fengin
ofan af því með þeim rökum að þau
væru hundafólk og ættu að halda
ótrauð áfram. Augu þeirra hafi
beinst að ákveðnum eiginleikum
tegunda eins og skapi og veiði-
áhuga og eftir að Albert Stein-
grímsson hundaþjálfari benti þeim
á pudelpointer-veiðihunda hafi þau
byrjað að kynna sér þá og spyrjast
fyrir. Þau hafi verið á leið í skíða-
ferð til Bandaríkjanna og lagt
lykkju á leið sína til þess að hitta
ræktendur.
Langur undirbúningur
„Í þessum hundaheimi er eigin-
lega ekki tekið mark á þér nema þú
sýnir viljann í verki og mætir á
svæðið og ræðir við menn,“ út-
skýrir Atli. Hann segir þó ekki hafa
gengið að fá hunda frá Bandaríkj-
unum, því ræktendur þar rækti að-
eins veiðieðlið og taki ekki þátt í
sýningum. Það falli ekki að lögum
Hundaræktarfélags Íslands og því
hafi bandaríski hundaræktandinn
komið þeim í samband við hunda-
ræktanda í Tékklandi, sem hafi að-
stoðað Bandaríkjamenn við að við-
halda stofninum í um hálfa öld.
„Nokkrum mánuðum síðar fengum
við póst frá Tékklandi þess efnis að
við mættum koma og vera hjá
ræktandanum í viku sem og ég
gerði.“ Eftir að hafa fengið tík og
flutt hana til Íslands hafi hann sett
upp síðu á fésbókinni um rækt-
unina og í kjölfarið farið að leita að
hundi í Þýskalandi. Sú leit hafi að
lokum borið árangur, en nokkrir
mánuðir hafi liðið þar til þau fengu
hann í hendur. „Hundar í löndum
þar sem er hundaæði þurfa að vera
orðnir fullra sjö mánaða áður en
flytja má þá til Íslands og því
geymdi ræktandi tíkurinnar hann
fyrir okkur í Tékklandi þar til tím-
inn var kominn.“
Títtnefndur ræktandi hefur verið
þeim innan handar við ræktunina.
Þau eru félagar í fuglahundadeild
Hundaræktarfélagsins og leggja
sitt þar af mörkum. Liður í því er
að sinna þjálfun eigin hunda og
annarra. Atli bendir á að þjálfunin
geti verið tímafrek, taki jafn mikinn
tíma og hann hafi eytt í æfingar og
keppni í langhlaupum, því að
mörgu þurfi að hyggja, þjálfa dýrið
við mismunandi aðstæður og sam-
stilla æfingar ræktanda og dýrs.
Erlendis noti menn bréfdúfur við
þjálfunina og hann hafi ákveðið að
fara sömu leið. „Ég útbjó dúfna-
kofa, er með um 20 bréfdúfur og
nota þær á æfingum til þess að
kveikja á náttúrulegu stöðvunum í
hundinum.“ Til nánari skýringar
segir hann að ræktendur leggi
áherslu á að æfa lyktarskyn hunds-
ins. „Ræktendur vilja að dýrið noti
nefið en ekki augun,“ áréttar hann.
Hundurinn finni lykt af ýmsu við
hlaup í móum, en dúfurnar komi að
miklu gagni við æfingar í sam-
skiptum manns og dýrs og stytti
æfingaferlið til muna.
Atli leggur áherslu á að dýra-
verndunarlög séu í heiðri höfð á
æfingum. „Hundarnir nálgast aldrei
dúfurnar og engin þeirra hefur
skaðast á æfingum,“ segir hann, en
bendir á að ránfuglar hafi komist í
nokkrar dúfur á flugi þeirra heim.
„Við getum ekki æft lausa hunda
með dúfunum á varptíma mófugla
og erum því með þessar æfingar á
vorin og haustin.“
Nota bréfdúfur við
þjálfun hundanna
- Atli og Sigrún leggja áherslu á að æfa lyktarskyn þeirra
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Hundaræktendur Sigrún Hulda Jónsdóttir og Atli Ómarsson með hundana.
Æfing Bréfdúfan flýgur heim þegar
hundurinn rennur á lyktina.