Morgunblaðið - Sunnudagur - 12.09.2021, Page 13

12.9. 2021 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13
www.hveragerdi.is
Fyrirkomulag úthlutunar:
Umsóknum skal skilað til bæjarráðs í samræmi
við reglur um úthlutun lóða í Hveragerði. Eftir að
hefðbundnum auglýsingatíma er lokið verða þær
hugmyndir sem þá hafa borist kynntar fyrir bæjarráði.
Í kjölfarið,mun bæjarráð að fengnu ráðgefandi áliti,
leggja til við bæjarstjórn hverjir verði fyrir valinu til
frekari viðræðna áður en til formlegrar úthlutunar
kemur. Við valið verður tekið tillit til gæða umsókna,
raunhæfni tillagna, vænts framkvæmdahraða en
einnig þess með hvaða hætti tillögurnar geta
aukið fjölbreytni hvað varðar þjónustu og atvinnu
í bæjarfélaginu. Skulu tillögur taka tillit til skilmála í
deiliskipulagi og forsendna í aðalskipulagi.
Forsendur:
Í deiliskipulagi er gert ráð fyrir ferða- og heilsutengdri
þjónustu í góðum tengslum við skógrækt,
íþróttasvæði, golfvöll og aðra starfsemi í dalnum
norðan Hamars. Lögð er áhersla á að byggðin falli vel
að landi og að hún endurspegli staðaranda svæðisins
um græna byggð í náttúruparadís. Lögð er rík áhersla
á gott aðgengi að Varmá sem er á náttúrminjaskrá en
í deiliskipulagi er gert ráð fyrir göngustígatengingum
á árbakkanum frá skipulagssvæðinu og niður í
miðbæHveragerðis.
Nánari upplýsingar má finna á www.hveragerdi.is.
Einnig hjá skipulagsfulltrúa gfb@hveragerdi.is
eða bæjarstjóra aldis@hveragerdi.is.
Sími 483-4000.
Umsóknum skal skila á bæjarskrifstofu
Hveragerðisbæjar fyrir kl. 16 mánudaginn
4. október 2021.
Lausar eru til úthlutunar sex verslunar- og þjónustulóðir ofan við byggðina
í Hveragerði við bakka Varmárgljúfurs.
Umræddar lóðir eru á bilinu 1.800-9.000m2 að flatarmáli og nýtingarhlutfall lóða er að jafnaði
0,5. Á lóðunum er gert ráð fyrir verslunar- og þjónustustarfsemi sem þjóni bæði íbúum
Hveragerðisbæjar og ferðamönnum.
Í Hveragerði gefast fjölmörg tækifæri fyrir góðar hugmyndir á sviði ferðaþjónustu og annarrar
starfsemi. Hveragerði er bæjarfélag í örum vexti þar sem framúrskarandi þjónusta er innan
seilingar. Bæjarfélagið er hlýlegt og einstakar náttúruperlur gefa bæjarfélaginu þann sérstaka
blæ sem það er hvað þekktast fyrir.
VILTU TAKA ÞÁTT Í SKEMMTILEGRI
UPPBYGGINGU Í HVERAGERÐI?
ég gerði mér snemma grein fyrir því að konum
ber að standa upp og tjá sig til að deila hug-
myndum sínum og tengjast öðrum. Ég ber
mikla virðingu fyrir aktívistum og öðrum sem
þora að standa á sínu. Sé okkur annt um lýð-
ræðið þá látum við okkur hafa það að stíga út úr
þægindarammanum. Ég hef mikið yndi af því
að tengjast lesendum og það er mér dýrmætt.
Upplýsingar, þekking og viska eru sinn hlut-
urinn hver og til þess að geta þróað með okkur
þekkingu og visku verðum við að hafa aðgang
að réttum upplýsingum.“
Með Tyrkland í hjartanu
Fyrst eftir að hún flutti til Bretlands fyrir tólf
árum var Elif með annan fótinn í Istanbul en
eftir því sem umhverfið varð fjandsamlegra fyr-
ir rithöfunda fækkaði þeim ferðum. Nú er svo
komið að hún hefur ekki heimsótt borgina og
heimaland sitt í meira en sex ár. Hún geymir
Tyrkland þó ávallt í hjarta sér.
„Heldur betur. Maður aftengist aldrei stöð-
um sem maður ann enda þótt maður sé þar ekki
öllum stundum. Ég ann landinu mínu, fólkinu,
menningunni, matnum, tónlistinni og ekki síst
sagnahefðinni. Hún er í hjarta mér. Í sálinni.
Það eru stjórnmálamennirnir sem eru mér ekki
að skapi en það kemur ekki í veg fyrir að ég
hugsi stöðugt um landið mitt – og sakni þess.“
– Istanbul er miðlæg í mörgum verkum þín-
um og þú hefur líkt borginni við gamla konu
með ungt hjarta sem sé síhungruð í nýjar sögur
og nýja ást. Geturðu útskýrt þetta betur?
„Því miður ráða karlar ríkjum í Istanbul; það
fer ekkert á milli mála þegar þú gengur um göt-
ur borgarinnar, ekki síst eftir myrkur. Það á
líka við um torgin, kaffihúsin, veitingastaðina
og hvað eina. Þessu vil ég breyta. Ég vil sjá
konur á götum úti, eins minnihlutahópa, í sama
mæli og karla. Þess vegna þreytist ég ekki á að
minna lesendur mína á að Istanbul hefur gegn-
um söguna iðulega verið hlaðin kvenlegri orku,
allt aftur til Býsansríkisins. Eins var staða
kvenna alltaf sterk í Ottómanríkinu. Þessa hefð
þrái ég að endurvekja enda er kjarni borg-
arinnar kvenlegur og feminískur. Istanbul er
hún. Og verður alltaf í mínum huga.“
Elif er mikil baráttukona fyrir kynjajafnrétti
og sér blikur á lofti í þeirri baráttu. „Í hinu
stóra samhengi er ég áhyggjufull. Vissulega
hefur góður árangur náðst víða en við megum
ekki láta þar við sitja og halda að björninn sé
unninn. Það er hann ekki. Nóg er að horfa til
Bandaríkjanna í því sambandi, ýmissa ríkja
eins og Texas, þar sem
öfgafullar hugmyndir um
fóstureyðingar hafa verið
ræddar og jafnvel orðið
að lögum. Þetta mun hafa
áhrif á líf fjölda kvenna.
Kvenfyrirlitning hefur
ekki verið skilin eftir á
öskuhaugum sögunnar,
hún er sprelllifandi. Vítt
og breitt um Evrópu eru
popúlistar að tala fyrir
íhaldssömum fjölskyldugildum sem í eðli sínu
eru kvenfjandsamleg og andsnúin fjölhyggj-
unni. Sama má segja um fordóma í garð hinseg-
in fólks og fleiri minnihlutahópa. Bakslag er
víða komið í baráttuna og það megum við ekki
líða. Það veldur mér áhyggjum. Sjáðu bara Pól-
land með sín hinseginlausu svæði. Hvað í ver-
öldinni þýðir það eiginlega? Að hinsegin fólk
megi ekki koma þangað? Ungverjar eru að
sópa kynjafræðunum út af borðinu. Staðan er
vissulega ekki eins slæm og í Tyrklandi en við
megum ekki sætta okkur við að hugsa að allt sé
í lagi fyrst sumir staðir eru það.“
Ólíðandi ástand í Afganistan
Allra augu eru á Afganistan þessa dagana
vegna brotthvarfs bandaríska hersins og í fram-
haldinu valdatöku talibana. Elif segir ástandið
þar þyngra en tárum taki. „Ég er mjög sorg-
mædd yfir þróun mála þar um slóðir. Það sem á
sér stað er með öllu óásættanlegt og ólíðandi.
Ég er ekki að gagnrýna brotthvarf Bandaríkja-
hers sem slíkt, það varð á einhverjum tíma-
punkti að eiga sér stað, en það þurfti ekki að
vera með þessum hætti sem raun ber vitni.
Ringulreiðin er algjör. Realpólitíkin gengur út
frá því að óhætt sé að brjóta nokkur egg til að
búa til eggjaköku. En hvers vegna eru brotnu
eggin alltaf konur eða minnihlutahópar? Það er
gjörsamlega óásættanlegt að alltaf megi fórna
þessum hópum. Líf
kvenna eru í hættu í
Afganistan. Eins líf
minnihlutahópa. Svo
eru það allar eigur
fólks, bækurnar og
heilu bókasöfnin. Um
þetta er aldrei talað,
vegna þess að það þyk-
ir ekki skipta máli í
heimi realpólitík-
urinnar. Við megum
ekki yfirgefa konur í Afganistan og láta karla
sem brjóta mannréttindi leika lausum hala í
landinu. Vestrænir stjórnmálamenn ættu að
skammast sín!“
– Hvað mun gerast í Afganistan á næstu
mánuðum og misserum?
„Í fyrsta lagi er barnalegt að halda að talib-
anarnir hafi breyst. Það er ekkert til sem heitir
nýtalibani. Það er bara sjálfsblekking. Talib-
anar eru í eðli sínu öfgafullir bókstafs-
trúarmenn sem túlka trú sína sér í hag og eng-
um öðrum. Þess vegna ryðja þeir konum og
öðrum sem ekki aðhyllast hugmyndafræði
þeirra kinnroðalaust úr vegi. Og það þýðir ekk-
ert fyrir okkur á Vesturlöndum að fela okkur á
bak við fjarlægðina, ofbeldisverk geta haft
áhrif þvert á heimsálfur, auk þess sem við,
mannkyn, erum bundin órofa böndum og okkur
ber að hjálpa öðru fólki í neyð. Af einhverjum
ástæðum höfum við glatað hinni alþjóðlegu
samstöðu. Endurvekjum hana!“
Þörf á nýrri nálgun
– Tuttugu ár eru nú liðin frá hryðjuverkaárás-
unum á Bandaríkin. Stöndum við betur eða
verr að vígi í baráttunni gegn hryðjuverka-
vánni í dag en þá?
„Ég veit ekki hvort staðan er verri en hún er
alla vega ekki betri. Þörf er á nýrri nálgun,
gamli heimurinn hefur liðið undir lok en sá nýi
er enn ekki fæddur. Við erum þarna mitt á milli
og það er ógnvekjandi vegna þess að við höfum
ekki hugmynd um hvað tekur við. Upp á okkur
stendur að reisa betri og sanngjarnari heim þar
sem jafnrétti og mannleg virðing eru sjálfsagð-
ir hlutir. Lánist okkur það ekki, heldur ójöfn-
uðurinn bara áfram að éta okkur upp og skapa
meiri sorg og þjáningu. Margir þurfa að líta í
eigin barm, til að mynda samfélagsmiðlarnir
enda hefur upplýsingaóreiðan aldrei verið
meiri – og það í sambandi við einföldustu stað-
reyndir. Mannréttindi eru að fuðra upp víða um
heim og tími til kominn að stokka upp spilin og
gefa upp á nýtt. Öfgamennska er ekki á und-
anhaldi.“
– Hver er mesta ógnin sem mannkyn stend-
ur frammi fyrir í dag?
„Freistandi er að segja eyðilegging eina
heimilisins sem við eigum, jarðarinnar. Að
loftslagsváin sé stærsta vandamálið sem við
glímum við nú um stundir. Þar eigum við svo
sannarlega mikið verk fyrir höndum en eins og
ég hef komið inn á í þessu samtali þá á það við
um fleira. Misrétti og ójöfnuður hefur lengi
gert heiminn að myrkari stað en hann ætti að
vera. Það tengist svo aftur sinnuleysinu; það er
vítavert að láta sér fátt um finnast meðan
vandamálin hlaðast upp og neita að taka saman
höndum um að búa til betri heim. Eins og ég
segi, skiptum sinnuleysi út fyrir samkennd.“
’
Í fyrsta lagi er barnalegt að
halda að talibanarnir hafi
breyst. Það er ekkert til sem
heitir nýtalibani. Það er bara
sjálfsblekking. Talibanar eru í
eðli sínu öfgafullir bókstafs-
trúarmenn sem túlka trú sína
sér í hag og engum öðrum.