Morgunblaðið - 27.08.2021, Page 16

16 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. ÁGÚST 2021
malbikstodin.is | 864 1220 | Flugumýri 26 | Mosfellsbær
VIÐ ERUMSÉRFRÆÐINGAR Í
MALBIKUN
Malbikunarframkvæmdir eru okkar sérsvið. Við tökum að
okkur malbikun á bílastæðum, stígum, götum, vegum og hvar
sem þarf að malbika. Við tryggjum fyrirtaks þjónustu sem
svarar ýtrustu gæða- og öryggiskröfum. Hafðu samband.
Ný þjóðkirkjulög
tóku gildi 1. júlí. Það
eru tímamót sem nauð-
synlegt er að vekja at-
hygli þjóðkirkjufólks á.
Með nýjum lögum öðl-
ast kirkjan fullt sjálf-
stæði innan lögmæltra
marka. Skerpt er á
valdi lýðræðislega
kjörins kirkjuþings og
það fær yfirstjórn fjár-
mála í sínar hendur. Ríkisvaldið vill
hafa sem minnst afskipti af þjóð-
kirkjunni en setur henni þessa
rammalöggjöf sem kirkjuþing sam-
þykkti einróma á sínum tíma.
Ríki og kirkja eru ekki lengur í
náinni sambúð heldur hollri fjarbúð
þar sem stjórnarskrárákvæðið um
kirkjuna er sólskinsblettur í heiði
sem margir eru mjög sáttir við.
Kirkjuþing er æðsta valdastofnun
kirkjunnar. Segja má að það umboð
fái það bæði frá Alþingi (7. gr. lag-
anna) og þeim sem kjósa á kirkju-
þing. Þótt atkvæði séu ekki mörg að
baki hverjum kirkjuþingmanni er
kosið eftir reglum sem þessi æðsta
valdastofnun kirkjunnar hefur sett.
Telst umboðið því óskorað og það
skiptir öllu máli. Miklu skiptir að allt
kirkjufólk standi vörð um kirkjuþing
og kosningum til þess verði breytt
svo að allt þjóðkirkjufólk komi þar
að og lýðræðið þar með virkjað til
fulls.
Kirkjuþing þarf nú að setja starfs-
reglur um sitthvað í starfi kirkj-
unnar. Endurómur af stefnumót-
unarvinnu og umræðu hlýtur að
skila sér að einhverju leyti inn í
regluverk kirkjunnar. Fyrri starfs-
reglur munu áfram vera hryggjar-
stykkið með þeim breytingum sem
kirkjuþing telur að þurfi að gera á
þeim. Mikilvægt er að nota tækifæri
til breytinga sé þeirra þörf.
Nýju lögin skylda þjóðkirkjuna til
að halda úti „vígðri þjónustu á land-
inu öllu og tryggja að allir lands-
menn geti átt kost á henni“ (3. gr.).
Þjóðkirkjan kannast vel við þetta
hlutverk sem hún fær nú formlega í
hendur og mun sinna því sem fyrr af
ábyrgð, festu og með gleði.
Meginstarf þjóðkirkjunnar fer
fram í sóknum landsins enda eru
þær grunneiningar
hennar. Sóknin er
hjarta kirkjunnar.
Sóknarnefndarfólk er
kjörið til starfa í lýð-
ræðislegum kosning-
um. Sóknir landsins
eru alls 264 og er kirkj-
an því að þessu leyti
breið lýðræðisfylking
enda stærsta félag
landsins með um 230
þúsund félaga.
Um líkt leyti og ný
þjóðkirkjulög tóku
gildi hefur staðið yfir umræða um
stefnumótun þjóðkirkjunnar. Það
kemur sér vel á sama tíma og nýr
lagarammi liggur fyrir. Hvernig er
best að koma fyrir stefnumótunar-
áherslum innan hans? Nokkuð al-
menn umræða hefur farið fram um
þessa stefnumótun meðal almenns
kirkjufólks og kirkjustjórnarinnar.
Það samtal hefur tekist einkar vel og
mun halda áfram. Til að byggja upp
sterka þjóðkirkju er samtal og sam-
staða mikilvæg og ekki síst umræða
úti á vettvangi sókna.
Kirkjan er fólkið. Þess vegna eru
svokallaðir leikmenn fleiri en vígðir
á kirkjuþingi. Á kirkjuþingi eru
sautján leikmenn og tólf vígðir.
Leikmenn eru í meirihluta, hinn al-
menni þjóðkirkjumaður er í meiri-
hluta en vígðir þjónar í minnihluta
til að árétta að kirkjan eigi ekki að
vera prestakirkja eins og hún hefur
sterka tilhneigingu til.
Orðið leikmaður er gamalt orð og
segir að viðkomandi sé ekki vígður
þjónn kirkjunnar. Það er aðgrein-
ing frá hinum vígðu. Segja má að
þessi sögulega aðgreining milli
stétta sé með öllu óþörf og orki
mjög svo tvímælis nú á dögum jafn-
réttis og lýðræðis. Betur færi á að
nota orðið kirkjufólk um alla þing-
menn þar sem tólf þeirra gegna
vígðri þjónustu í kirkjunni og
margir hinna sautján sinna marg-
víslegri þjónustu í kirkjunni, oftast
ólaunaðri heima í sókninni.
Það er mikil ábyrgð sem fylgir
því nýja hlutverki kirkjuþings að
halda utan um fjárstjórnarvald
kirkjunnar. Sérstaklega þegar
nokkur hallarekstur er á kirkjunni
og taka þarf til hendinni. Tiltekt í
fjármálum getur verið erfið og um-
deild. Sársaukafull ef segja þarf
upp fólki eða grípa til tímabundins
ráðningarbanns.
Kirkjan þarf eins og aðrar stofn-
anir að gæta sín á því að yfirbygg-
ingin bólgni ekki út á kostnað
kjarna málsins sem er kirkjuleg
þjónusta um allt land. Spyrja má
hvort nú sé tækifæri til að lækka
risið á yfirbyggingu kirkjunnar í
ljósi slæmrar fjárhagsstöðu og
vinda ofan af henni með jákvæðri
hagræðingu og skynsamlegri nýt-
ingu fjármuna á ýmsum sviðum.
Það yrði meðal annars söfnuðum
landsins til hagsbóta.
Sá mannafli sem gegnir prests-
og djáknaþjónustu er kirkjunni
dýrmætur og þarfnast góðs skipu-
lags. Prestakallaskipan kirkjunnar
er flókin þar sem huga þarf að
mörgu. Sé vilji til að breyta henni
með róttækum hætti þarf að kalla
að konur og karla, sóknarfólk og
vígða þjóna kirkjunnar, til að fara
yfir skipulagið og ná fram sem
bestri samstöðu og nýtingu á fjár-
munum kirkjunnar og mannafla.
Það er gömul saga og ný, að sóknir
sameinast og ný prestaköll verða til
– en það verður að gerast í sem
bestri samvinnu við fólkið í kirkj-
unni. Keppikeflið er þó alltaf að
hafa sem vandaðasta þjónustu.
Þjóðkirkjufólki gefst tækifæri til
að móta kirkjuna á næstu miss-
erum með virkri þátttöku á
safnaðargrundvelli um skipulag
kirkjunnar og framtíð. Ræða hvert
eigi að stefna og hvaða leiðir eigi að
fara á grunni þess sem nú þegar
hefur verið unnið og til þess að
fagnaðarerindi trúarinnar hafi sem
víðast áhrif.
Fólkið er kirkjan, þjóðkirkjan.
Kirkjan og lýðræðið
Eftir Hrein S.
Hákonarson » Þjóðkirkjufólki gefst
tækifæri til að móta
kirkjuna á næstu miss-
erum með virkri þátt-
töku á safnaðargrund-
velli um skipulag
kirkjunnar og framtíð.
Hreinn S. Hákonarson
Höfundur er prestur og
kirkjuþingsmaður.
hreinnhakonarson@gmail.com
Fyrir skömmu kom
tilkynning í blöðunum
og vefnum um breyt-
ingar á leiðakerfi
Strætó. Þetta varðar
leiðir 6, 7 og 18 hér í
Grafarvoginum. Hægt
er að sjá þetta nánar
inni á www.strætó.is
eða reykjavik.is.
Við Grafarvogsbúar
fengum ekki neitt að
vita af þessu fyrir fram og ekkert
samráð haft við okkur, hvorki íbúa
né farþega sem nota vagninn á
hverjum degi. Hvers vegna er það
ekki gert? Mjög einkennilegt.
Svona breytingar hafa mikil áhrif
á okkur öll sem notum vagnana. Við
íbúar hér í Grafarvogi erum rúmlega
20 þúsund svo við ættum að skipta
ykkur máli og vera spurð.
Leið 6 breytist þannig samkvæmt
þessu plani að hún fer ekki lengur
um Engjahverfið þegar hún fer frá
Spönginni, hún fór áður frá Spöng
og fram hjá Borgum, Borgarholts-
skóla og svo Skólaveg og inn í Gull-
engi og þar í gegnum tvær stoppi-
stöðvar. Það eru margir nemendur í
Borgarholtsskólanum og þeir nota
vagninn alla daga. Það eru líka mjög
margir sem búa við Laufengi, sem er
ein fjölmennasta gatan í Reykjavík.
Þar eru blokkir og raðhús og fjöldi
notenda sem nota vagninn á hverj-
um degi.
Leið 6 tengir okkur við Spöngina,
sem er okkar hverfismiðstöð með
búðir, bókasafn, íbúðir eldri borgara,
heilsugæslu og alls konar aðra starf-
semi. Þegar við förum í búðina för-
um við þangað og það er erfitt að
bera þunga poka langar leiðir, sem
verður raunin núna. Borgarvegur er
allt of langt frá okkur og þangað er
erfitt að fara og yfir hraðbraut. Vil
líka benda á það að þar hafa orðið
slys og þar er ekkert skýli nema öðr-
um megin en bara staur hinum meg-
in. Þegar austanáttin blæs er þetta
veðravíti og varla stætt í verstu
veðrum.
Til þess að fólk noti strætó þarf
hann að þjóna sem best þeim sem
nota hann en ekki fara í kringum
hverfið eins og hann gerir með þess-
ari breytingu.
Í sambandi við aðrar breytingar
þá hættir leið 7 að ganga um Borgar-
veg og áfram í Egilshöll, sem er líka
slæmt. Leið 18 breytist líka, hún fór
áður um Borgahverfið og sinnti því
vel. Núna fer hún ekki þar lengur
heldur þurfa þeir sem ætla að kom-
ast frá Borgahverfi, hvort sem það
er í skóla eða Egilshöll, að ganga alla
leið upp í Spöng þar sem vagnarnir
eru. Hef það frá konu sem býr þarna
að núna geti dóttir hennar ekki leng-
ur tekið vagninn í Víkurskóla og son-
ur ekki farið í Egilshöll.
Það væri gaman ef
fulltrúar frá Strætó og
Reykjavíkurborg færu
með vögnunum og
skoðuðu aðstæður og
ræddu við farþegana.
Þá gætu þeir séð að það
er erfitt að ganga upp
brattar brekkur eins og
eru í Borgahverfinu,
allt á brattann og á vet-
urna er oft ekki saltað
og sandað fyrr en eftir
dúk og disk. Hvað verð-
ur svo gert í sambandi við göturnar?
Núna ganga strætógötur fyrir í sam-
bandi við söltun.
Einu sinni gekk leið 6 alla leið upp
í Mosfellsbæ, í Háholt, þetta var
mjög góð leið og margir sem nýttu
hana, hún var felld niður illu heilli.
Þá sinnti hún líka Staðahverfi, fór
þar í gegn, sem kom sér mjög vel
fyrir unga fólkið.
Ég vil benda á annað, sem er það
að staða farþega er oft víða ansi bág-
borin. Það vantar víða skýli og bekki.
Sums staðar er bara einn staur, t.d.
við Strandveginn, þar sem leið 31 ek-
ur. Hvorki skýli né bekkur.
Það er líka verið að byggja nýtt
hverfi í Gufunesi og enginn strætó
fer þangað en samt er fólkið sem
flutti þangað hvatt til þess að vera
ekki á bíl. Við sem búum hérna í
Bryggjuhverfinu höfum aldrei verið
með strætó í hverfinu, alveg ótrú-
legt! Væri nú ekki upplagt að tengja
okkur við Ártún með því að láta leið
24 koma hingað þegar hann er að
fara úr Grafarvoginum?
Með von um að þið takið þetta nú
til greina hjá Strætó, við viljum hafa
okkar leiðir eins og þær voru og
nýttust okkur vel. Leið 6 aki áfram
um Gullengi og Laufengi. Leið 18
verði óbreytt svo og leið 7. Til við-
bótar að tenging við Mosfellsbæ
verði endurvakin með leið 6. Mættuð
einnig laga leið 31 og láta hann
ganga líka um helgar og á milli
klukkan níu og eitt á daginn.
Fínt væri ef þið tækjuð þetta til
greina og breyttuð leiðakerfinu i
fyrra horf.
Við þurfum nauðsynlega að hafa
góðar samgöngur hér í Grafarvogi
bæði innan hverfis og utan.
Strætó áfram um
Gullengi-Laufengi
Eftir Katrínu
Þorsteinsdóttur
Katrín Þorsteinsdóttir
»Um hvernig breyt-
ingar á leiðakerfi
strætó koma við okkur
hér í Grafarvogi; Engja-
hverfi og Borgahverfi –
hugleiðing notanda.
Höfundur er lífeindafræðingur og
leiðsögumaður.
katrith@hi.is
Dóttir mín Áslaug
Perla Kristjónsdóttir
og Ásgeir Ingi Ásgeirs-
son fóru um dyrnar að
Engihjalla 9, 29. maí
2000, að lyftunni. Hann
stjórnaði för. Þau komu
út á 10. hæð, en þar
voru engar íbúðir.
Hálfsystir hans bjó í
kjallaranum. Margt
benti til þess að hann
hefði leitað að plássi til nauðgunar í
stigaganginum. Hann vissi líka að
innangengt var af svölunum inn í
brunastigahúsið. Um leið og þau
komu út úr lyftunni beitti hann það
miklu afli og offorsi að hann náði að
þröngva gallasmekkbuxunum niður
að hnjám í einni atrennu og brjóta
aðra sylgjuna. Hún féll í
gólfið, en náði að sparka
tvisvar í hann. Hann
henti sér yfir hana og
tætti glænýjar nær-
buxur hennar í sundur á
báðum hliðum. Reif þær
síðan undan henni og
setti í rassvasann. Þá
fékk hún 1x4 cm langa
afrifu á annan skapa-
barminn.
Hún barðist af öllu afli
á móti honum en honum
tókst að nauðga henni.
Þrátt fyrir það barðist hún áfram.
Gallasmekkbuxurnar og axlaböndin
þvældust fyrir og að lokum missti
hann liminn úr leggöngum hennar. Þá
kýldi hann hana af öllu afli í ennið.
Hún missti meðvitund. Hann setti
veski hennar yfir axlirnar, tók hana í
fangið, bar hana út á svalirnar og
Eftir Gerði
Berndsen
Gerður Berndsen
Engar íbúðir á 10. hæð