Lindin - 01.03.1964, Blaðsíða 7

3
sauSsvartan óupplýstan almúgann, enda var hann á leiö
í musteri vísdómsins. Sumir mundu segja aS Gulli væri
fæddur undir óheillastjörnu en ég mundi nú bæta við að
hann vssri 'auk þess hinn mesti hrakfallabálkur eins og
oteljandi dæmi úr lífi hans sýna, en hann var meS þeim
hæfileika skapaSur að vaxa ásmegin viS hverja raun.
ÞaS var nú meS herkjum aS hann gat loksins opnað
hina risastóru hurS á safninu. HurSin skall aS stöf-um,
- gífurlegt bergmál barst um gjörvallt húsiS, þetta slo
allt á stórfengleik musterisins ~ hann tók andköf, en
hvert átti hann nú aö halda, hér og bar voru dyr, sem
ekkert stóS á.
JÚ, þarna voru einar sem honum leizt á. Hann opnaSi
þajr. KolniSamyrkur. Hann gekk eitt skref inn en rak sig
í eitthvaS. Hann tók viS sér aftur fyrir utan dyrnar meS
hrúgu af kartöflum fyrir framan sig. NÚ var eins gott aS
hafa hraSan á og láta engan sjá þetta. Hann flýtti ser
aS rySja þeim öllum inn fyrir dyrnar svo aS hann gat
lokaS - og tók töskuna upp. Þetta var á elleftu stundu,
því aS nú heyrSi hann dyr opnaSar á næstu hæS fyrir ofan.
Hann labbaSi rólega upp stigann en á móti honum kom maSur
meS stafla af bókum. MaSurinn gekk niSur stigann - stuttu
síSar heyrSist einhver ógurlegur hávaSi og GÚlli vinur
okkar sá nokkrar bækur fljúga í fallegum boga eins og þssr
ætluSu upp aftur. Ein lenti á honum hér um bil. Hann tók
hana. MaSurinn hlýtur aS hafa opnaS kartöflugeymsluna
hugsaSi GÚlli og vippaSi sér inn um næstu dyr. Hann kom
nú inn í geysistóran sal meS mörgum þunglamalegum borSum
og viS flest öll borSin kúrSu gráhærSir öldungar. Næst
dyrunum sat gamall kall meS skegg, sem hlaut aS ná alveg