Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1991, Blaðsíða 94
84
interrogandum tamen sacerdotem existimavi, si Indice aut Grece mihi
essent arbores responsure. Tum ille inquit: »Utraque lingua1 arbor
solis eloquitur, et pronuntiat futura. Lune Greco sermone incipit, In-
dico finit.« {58) Dum ea geruntur, vidimus ab occidente fulgentibus
Phebi radiis iubare percussa arborum cacumina. Et sacerdos ait:
»Sursum omnes intuemini, et de rebus quisque de quibus consulturus
est, occulte cogitet cum silendo, et nemo palam pronuntiet.« Tum ego1
et commilitones mei sursum occupati intuiti sumus, ne inter nemo-
rum densitates aliqua in modum bacce2 bestiola docta nos tumultuo-
sa3 involutione ascenderet, hominumque aliquis nos eluderet. Mox
interveniente nullo tali dolo, usque ad cacumina ramorum perspexi-
mus. Stantibus nobis cominus, divina auribus occupantur oracula.
{59) Cogitabam si devicto orbe terrarum in patria1 triumphans ad
Olimpiadem matrem sororesque carissimas possem reverti, cum
subito Indico sermone tenuissimo arbor solis respondit: »Invicte bellis
Alexander, ut consuluisti, unus eris orbis terrarum dominus, sed vivus
in patriam non reverteris amplius, quoniam fata ita de tuo capite
statuerunt.« {60) Tune ego, oraculum cum ignorarem qualiter esset
Indo interpretante, alios mecum interpretatores adduxi, quos ego
pardm muneribus, partim minis correxi, ut quecumque arbores In-
dice referrent cognoscerem. Quibus cognitis, omnibus perculsis
flendbusque qui mecum comitati erant, {6l) aliud consulturus
intravi vespertino tempore. Sed nondum erat exorta luna. Rursus
vocati intrantes lucum, cum iuxta sacras arbores consdtissemus, solita
consvetudine adoramus1. Tres fidelissimos mecum induxeram ami-
cos, Perdicam, Ditonam2 et Phileam3, quia nullum metuebam ultra,
nec ibi quicquam erat metuendum ubi neminem fas erat interfici.
Consulto ergo ligno ubi moriturus essem, cum ad primam lune
horam percussa esset radio splendore accepto, arbor Grece respondit:
»Alexander,« inquit, »plenum iam etads finem habes, sequenti anno
mense Maio Babilonie morieris; a quo minime speras, decipieris.«
57, 1: lingua efter eloquitur Si.
58, 1: et ego 5/. 2: pice avis vel bacce Tr. 3: tumultuosam SI.
59, 1: patnarn cett.
61, 1: adorabamus fba tilf. over linjen) SI. 2: Diconam 7r. 3: Phileton 7r.