Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1991, Side 163
151
har sem kallast Bot eda Bætur er veniulegt Ankerstæd(i) feirra
12v Hol|lendsku Fiskara, jwi har>i er afdrep i vedrum, og godur
grunnur.
Bi6r gafl 1 hus, gaflhlad.
+ Deililegur reglulegur.
+ e. deili had8 9 ecki eg sie had ecki, eygi had ecki.
+ drioli had sem er låted innani blauta Skinn sockka (dominga,
domika) medan heir horna.
dulitid, dultid, dukunardulitid Australibus dålitid, dåltid, ofurlitid,
såralitid. Orientalibus (i MulaS.) eylitid, eyltid.
dryckur (druckr) Syra éblondud.
+ Empiselia dæmisaga (latin Exemplum) eg get sagt lida Empiseliu
uppå had.
Ecki veit eg jeg veit had ecki.
+ Flumbra fliot og hrydiuvirk Kona. hun er mikil flumbra, fliot-
lat, fasmikel.
+ Folkskylm edr mannski'lm jord, Skip. Folkskyl, Mannskyl.
+ Giætrur gietrur, barnaleikur.
+ ad giætrast getrast. bornin eru ad giætrast.
gardur Storvidre, bilur. garda vedu[r] bilia vedr. hann rekur å garda
o: bilie.
I3r glufa Rifa.10
gelmingur gemlingur, ex. gimbur.
+ heilsa hefur konan feingid heilsu sina er greiddr hagur Kon-
unnar.
+ haukur Steinbits aungull, item så er brukast å Skotu edur Flidru
Léder.
+ hurta finna ad vid. hann hurtadi hana.
hardatorf Mor, svo kallad til adgreinlngar frå Sverdi, sem og svo er
8 Hér er skrifa6 ofan linu »Gudmundur« (m. annarri hendi), en strikaS yfir.
9 ‘ pad ’ skr. ‘p’ ofan linu.
10 1 hdr. leihrétt ur ‘gufa’. AM 226a 8° hefur hér ‘gufa, rifa’ (sjå aths. i Opuscula 1, bis.
283); ‘gufa’ å p6 etv. a6 lesast sem ‘gufa’ (sbr. BlondalsorSabék, sem visar p6 dl textans i
AM 226a 8 ° sem einu heimildar). Steingrimur hefur væntanlega ekki kannast vi6 or8i5 i
pessari merkingu og pvi leiSrétt i ‘glufa’. (Um uppruna pessara or8a sjå nånar islenska
or8sifjab6k, sem telur reyndar or5i5 ‘glufa’ ekki eldra en frå 19. did). - ‘Gufa/gufa’ =
‘rifa’ er etv. einungis draugord, ritvilla i AM-textanum, sem Steingrimur hefur på lei8rétt
réttilega, en Blondalsor&abdk o.fl. teki8 upp sem »raunverulegt« or8?