Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1991, Page 281
12
15
18
21
24
9
12
15
18
21
24
265
elskadi; t>eir willdu hafa deydt mig, og gud minna fedra wardweijtti b
mig; heir kostudu mier j eina grof, og sa allra hædste leijdde mig har wt,
og war selldur til eins hræls, og drottinn giorde mig frialsann, eg war
fangenn, og hans styrkua hond hialpade mier, Eg war halldinn j
hungre, og drottinn sialfur hann nærde mig; Eg war yfer giefinn og
drottinn huggadi mig, eg war sijukur, og sa allra hædsti witiade mijn.
Eg war j myrkua stofu, og såluhialparenn gladde mig; Eg war bundinn
i fiotrumm, og drottinn leijsti mig; ha fjeir egyptsku aklogudu mig, ha
tok hann wid mijnu forsuari, ja, hann frelsade mig fra hatre og
suikumm, og wpphof mig, so ad Potiphar, sem war eirn hofdinge
Pharaonis trudi mier til syns hiiss; Eg kom j lyfs håska fyrer saker eirnar
blygdunarlausrar kuinnu, huor ed mig neijdde, ad eg skylide drya
glæp med henne, hui ad neijsti wondrar gyrndar brann j hennar briosti,
enn gud Jsraels mijns fodurs wernddade mig frå hcim brennannda
loga, har effter war eg settur j mijrkua stofu, sleigenn og barenn med
hordum svipum, spottadur og yfergiefinn, enn g[ud] giorde had, ad
myrkua stofu meijstarenn hrærdest myskunar yfer mier hui [hann
mig og minna fedra Gud vardveitte mig / heir kostudu mier i eina grifiu c
/ enn sa allra hædste took mig hadann / Jeg var selldur til hræls / enn
Herrann giorde mig frialsann aptur. Jeg var låtenn i fangelse, og hans
maattug hond hialpade mier. Eg var i hungre halldinn og Herrann
sialfur fæddi mig. Jeg var yfergiefinn og Gud huggade mig. Jeg var j
siukdome staddur / og sa allra hædste vitiade myn. Jeg var i faanga-
turne, og Herrann gladde mig. Jeg var halldenn i jarnum, og Herrann
leiste mig ur heim. t>a jeg var aklagadur af heirre hinne egiptsku /
annadest hann myna søk / ja hann frelsade mig fra heipt og suikum, og
hoof mig upp so ad sa høfdinge Potiphar hwsfogete Pharaonis byfalade
mier sitt hws til medferdar og ummsionar. Jeg kom i lyfshaska fyrer
diarfa konu og obliuga sem ad mig villde tulka og teigia | til ad drygia 50r
ohæfu med sier / hui vondur girndar neiste brann fyrer brioste henn-
ar / enn Gud mynz fa/durs Jsraels byvarade mig fyrer heirre logande
plaagu. bar med var jeg barenn hardlega og snarad jnn i fångatum med
hædne og so yfirgiefinn. Enn drottenn snere hui so / ad turnvaktarenn
hrærdest myskunar yfer mier / hui Gud yfergiefur ecki hann sem hann