Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1991, Síða 287
271
60 skyrlijfe fyrer sijnum husbonda, og willdi mig heimuglega pretta; b
openberlega hrosade hun mier, ad eg wæri skyrlijfur, enn heimuglega
sagde hun; Ottastu ecki hann mann minn, huj hann weijt vel af hijnu
63 skijrlijfe, og ho ad einhuor seige honum wmm ockur, ha truer hann huj
ecke, wegna alls hessa, lagda eg mig å jordena, og klædda mig einum
seck, og eg bad til drottins ad hann frelsade mig frå heirri suiksomu
66 egyptsku kuinnu; hegar hun kunne ecki ad koma mier til å hennann
veg, ha kom hun til mijn å annann veg tilfonsud, sem er wppa had, ad
hun lærde af mier guds ord; og hun byriade sijna rædu å hennann hått;
69 Ef hu villt ad eg yfergiefi godinn, ha giordu minn wilia, so wil eg og
eirnenn rådleggia mijnumm manne, ad hann afneijte godunumm; hå
munum wid ganga epter logmåle drottins guds hyns; A mote hessumm
72 hennar ordum, suarade eg, seigande, Gud vill ecke ad heir sem dyrka
hann, lifi j ohreinleikanum, og å hordoms monnum hefur hann
a[un]gua hocknan. Enn henne sletti j hogn, hujad hun gyrntest ad
75 fullenn[da] sijna gyrnd; enn eg bad og fastade, ad drottinn frelsade mig
ffå he[nne]. Aptur j annann tijma sagde hun til mijn, Vel, vel, med huj
enn i hliode sagde hun vid mig / Ottast ecki minn mann / Hann veit vel c
ad hu ert hreinlyfur, og fra ad nockur villde seigia honum umm ockur
63 ha trwer hann hui ecki. Fyrer allra hessara hluta saker klædda eg mig i
seck / og bad drottinn ad vardveita mig fyrer heirre folsku kuinnu. Nu
sem hun orkade ongvu med hessu mote ha kom hun til myn aa annann
66 veg utbuenn einkum so, hun lietst vilia læra Guds ord af mier og tok so
til måls. Ef hu villt ad jeg skule leggia fra mier afgude / ha gior minn
vilia / ha vil jeg telia so umm fyrer mynum egta manni ad hann legge af
69 syna afgude og ga/ngum i drottins hyns Guds logmale. Uppa hesse ord
suarade jeg henne suo / Gud vill ecke | ad heir heidre hann sem eru i siv
synu s a/r lyfe og ohreinleika, og hann hefur ongva giedheckne a heim,
72 sem briota sinn egtaskap. enn hun hagde / hui hun villde fullkomna
syna girnd. Jeg bad ha og fastade / ad Gud villde vardveita mig fyrer
henne. Enn aptur einu sinne sagde hun vid mig. Nu vel med hui hu villt