Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1991, Side 297

147
150
153
156
159
162
144
147
150
153
156
159
281
myrkuastofu med skyrlyfe, helld[ur] enn hann sem dryger wellyst b
holldsins j sængar herberge med saurlyfe; enn sa sem lifer j skyrlyfe, og
hafe hann vilia til nockurs, so giefur gud honumm had hid sama, ef
hann sier ad honum er had nits[am]legt, so sem hann og mier giorde.
Æ! huad opdega kom hun hangad til myn, oforwarandes, og heyrde
myna raust; og huornenn eg bad; enn eg formerkte hennar andvarpan,
og hagde, huiad ha eg var j hennar huse, afklædde hun syna armlegge,
briost, og fætur, wppa had, hun vpp kueykti med mier elskuna til syn,
hui hun var næsta fogur, og harla fry[d] og giæti mier so prettad å sier,
Enn drottenn wardweitti mig, fyrer hennar | werkum; bar fyrer myn 200r
born, siåed huad mikla hlunn[inde drottins vmbu]rdarlinde, asamt
bæn og fasta verkar, eins er hui og h[ann giorde] vid [mig. Ef] ad hier
elsked lytelæted, og hiartans hogwærd, ha mun og drottinn fyr[ergefa]
ydur, huiad hann elskar lytelæted, Enn huor sa allra hædsti byr, og ho
sa same j hiå huorjum hann byr falle j hrældom, hatur eda nockra
mynkun, ha frelsar ho drottinn hann, sa er j honum bygger fra ollu jllu,
148 holldsins] Hermed slutter 1774. I det følgende anføres varianter og forkortelser fra
397. 144-50 wr1 - giorde] -K 158-64 eins - hann] | og drottenn upphefur.
lifer i hreinlyfe / og hefur gir(n)d og elsku til æru og soma / heim c
giefur sa allra hædsti had sem hann veit honum nitsamt vera og harflegt
suo sem hann vid mig giort hefur. Æje! Huorsu opt kom hun ofann til
myn ofyrersyniu og hlydde å myna ræst / huornen jeg bad, og hiellt
mig fast vid bænena /ennjegvizavel hennar hugarsott og hagda. buiat
ha stund sem jeg var i hennar hwse, ha berade hun opt syna hanlegge
briost og horund til hez eins ad kueikia mig upp til kiærleiks vid sig og
viela mig so / hui hun var riett drengeleg og dåfryd kuinna, enn
drottinn vardveitte mig fyrer hennar ogiordum. bar fyrer myn born /
Siåed nu huad mikla hlute ad stodug og stadfost holennmæde verkar
med bænum og fostum. lyka so eirninn ef hier elskid heidur og
hiartans lytelæte / ha mun herran bua med ydur / hvi heidur og some er
honum heckur. Og med huerium ad biggir sa allra hædste (hott hann
allareidu jrde fyrer hatre | hrældoms veru edur pintingu) / ha mun hann 54r
sem i honum byr frelsa hann fra ollu jllu og allre olucku / og had mun
hann giora vegna hans hreinlyfis. Ja ecki alleinasta had, helldur mun