Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1996, Side 34
24
Det harmonerer godt hermed, at prologen i E' i Ms s. 401-402 stem-
mer med prologen til S, s. 63-65. En tilsvarende prolog har Unger fun-
det i et fragment i Norsk Riksarkiv og har aftrykt det i sin indledning
Ms s. XXI. Der er nogle forskelle i udformningen og længden af disse
prologer, som man bedst kan iagttage i udgaven i fodn. 1 til s. 65.
E1 er en meget speciel samling. I den kappes et historisk syn med det
mirakuløse, og der findes kun svage spor af de 17 legender i Hilde-
fonsus-Murieldis-serien og af de 17 legender i Toledo-Saturday-senen.
Samlingen handler til en stor del om personer, der er kendt fra kirkehi-
storien, og om kirkehistoriske begivenheder. Til de sidste hører nr. XXII
(= S nr. 64), fortællingen om pave Urban II og hans deltagelse i conciliet
i Clermont-Ferrand i Auvergne. A setta åri sins pavadoms kemr hann allt
hingat i Galliam (Ms s. 2122'3). Der omtales også den overenskomst,
som var indgået mellem Hadrian I og Karl den Store, den, som pave Gre-
gor VII ophævede semfyrr var greint i søgv Gregorij sexti (s. 21210).
Den henvisning er værdiløs i S-samlingen, der ikke har optaget historien
om Gregor VI, men den står med rette i såvel L som E1.
I præcis samme retning peger delingen af legenderne fra Roc-Amadour
i to grupper, og i S ender allerede første gruppe (S nr. 82 Ms s. 274) med
de slutord, hvormed den samlede gruppe slutter i E1 (nr. LVII Ms s. 635).
Det blev nævnt under S-samlingen, at man mærkede en stræben efter
at ordne legenderne efter indhold. Den stræben afspejler håndskriftets
afhængighed af ordningen af E'-samlingen. Her følger efter de fabule-
rende legender en legende (nr. VI) om bilæggelsen af rivaliseringen
mellem en fransk regent i det nordspanske Aragonien og en sydfransk
greve takket være Mariabilledet på medaljonen med indskriften: Agnus
dei qui tollis peccata mundi dona nobis pacem (jfr. Johs l29). Her er det
en ellers ukendt Durandus, der er mester for emblemet, men legenden
findes også uden dette indskud om Durandus.
Der følger så levnedstegninger af kendte personligheder med indflet-
tede mirakler (nr. VII-XX) efterfulgt af legender, der giver regler om
lørdagens festligholdelse.
For numrene XXV-XXXIX har jeg ikke fundet noget ordnende prin-
cip. De følgende legender (nr. XL-XLV) er alle billedlegender. På dem
følger to legender om Gaude, Gaude Dei Genitrix (Five Gaudes nr.
XLVI) og Gaude Maria Virgo (Erubescat nr. XLVII). Derpå følger le-
gender om undere knyttet til valfartsbyen Roc-Amadour (nr. L-LVII).
Af de følgende er to legender knyttet til et sted, der kaldes Thuren, der