Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1996, Page 48
38
men de er forskellige. Historien er i sig selv en billedlegende, men har
kunnet anbringes i bispeserien ud fra tilknytningen til ærkebispen i To-
ledo. Det er SV nr. 41, SG nr. 23 = Poncelet 1902 nr. 883 + prolog nr.
16. Tryon 1923 s. 330, Wilson 1946 s. 107 nr. 9 m. henv.
Hermed er bispeserien i D slut, og der følger et par legender, der ikke
lader sig rubricere, inden næste serie tager ved.
45. Blindgeborener wird sehend er trykt i Ms s. 695 som nr. LXVI i
E2 blandt pavelegender, fordi den er knyttet til pave Bonifacius IV
(608-615), mens legenden handler om en filosof, der fik synet, skønt
blind fra fødslen. Hans navn er der ikke enighed om. Didymus hedder
han hos Ward 1893 s. 649, [4] hos andre Victor. Her er han ubenævnt.
Denne legende er indført to gange i SG, først som nr. 54, senere som
nr. 101, hvad der stærkt taler for en opdeling af SG i SG1, SG2, med de
til D svarende ganske ukurante legender, og SG3 nr. 101-105, der har vi-
dere udbredelse. Jfr. Widding 1967.
Både Poncelet 1902 og Crane 1911 s. 256 nr. XVI regner med tre for-
skellige versioner af legenden (Poncelet 1902 numrene 299, 382 og
473). Wilson 1946 s. 185 nr. 31 og Gripkey 1952 nr. I, 51 fra Ms s.
69613 at regne. Jfr. App. ad Catal. Gand. s. 168-169 og De magno leg.
Austr. s. 154-157.
46. Evangelisten Lukas’ portræt er indført i E2 som nr. LXIV foran
paverækken. Det må, når man kommer dignitetsprincippet i hu, skyl-
des, at det har en bibelsk person som agerende, ligesom det foregående
nummer, hvor emnet var apostlenes arbejde for at skaffe sig et kirke-
rum. De er trykt i Ms s. 690-694. Dette nummer er SG nr. 56 (Mussafia
1886 s. 965), jfr. i D nr. 161 s. 1033f.
Det er gådefuldt, hvorfra D har fået navnet Pripdem (s. 693 n), hvor E
har navnet Spleni, der stemmer med det latinske SG. En ortografisk for-
vanskning, der forliger de to navneformer, er for mig utænkelig.
Numrene 47-56 omfatter den næste serie i D, denne gang en serie om
abbeder og kirkelige dignitarer. Serien har ikke sin lige i E2, da de fleste
personer allerede var omtalt i E1 og altså også i L eller lejlighedsvis i S.
4 [Ward citerer kun den kilde hvori den blinde mand hedder Didymus, nemlig Promptu-
arium Exemplorum nr. 666 af dominikaneren Joannes Herolt (BM Add. 19.909 (1473) bl.
163-238b). Jfr. Ward 1893 s. 679]