Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1996, Page 99
89
HM, elementserien, TS, lokale samlinger
Pez (12. årh.) Ad laudem SV1 (12. årh.) Ad laudem
I I I
SG1 Quoniam Paris 17.491 (X2) rim Paris 18.134 (Q1)
I I Ad laudem
*Ur-Gautier Paris 17.491 (X1) Quoniam
I I
Gautier de Coincy (1223) *Ste Geneviéve (før 1200)
Quoniam
*Clairvaux Mariale (cisterciensisk)
SpecH (V2) Mariale Magnum Rouen Mariale
(ca. 1247) (1200-1247, cister- Quoniam
ciensisk)
Paris 18.134 (Q2)
Stemraa efter Wilson 1946 s. 76-77
Der kan være grund til at understrege, at kendskabet til SpecH har været
meget nært. Dels er der hentet meget stof fra de følgende kapitler til legen-
desamlingeme, især til samlingerne D og E2, der er sent tilkomne, dels har
det vist sig, at et afsnit i AM 671 4°, der i Kålund 1894 s. 89 (pkt. 18, bl. 56-
62) er kaldt kirkeretlige betragtninger, i virkeligheden er to afhandlinger,
den ene om ægteskabet (bl. 58r-59v), der er en direkte afskrift af SpecH k.
68 i bog VIII, mens den anden handler om Promotio prælatorum.
R.W. Southern har ikke meget tilovers for Mussafia og hans grund-
læggende arbejde vedrørende Marialegender. Det er da også rigtigt, at
tiltroen til HM- og TS-seriernes gennemslagskraft ikke holdt, hvad man
ved første iagttagelse syntes at forudspå. Mussafia blev selv klar her-
over og fandt frem til andre grupperingsmuligheder.
Southern har haget sig fast i “the extreme variability in the contents
of the manuscripts” (1958 s. 187). Det er kun i få håndskrifter, at HM
og TS udgør en helhed, lyder Southerns hovedindvending imod Mussa-
fia, og han vil helst se bort fra Mussafias redegørelse for denne kends-