Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1996, Page 270
Marginalia poetica
Jonna Louis-Jensen
I.AM 921 4to II
I AM 921 4to II, et lille fragment (halvdelen af et blad) af et håndskrift
af Olav den helliges saga, dateret til anden halvdel af det 14. århundre-
de, er der på den oprindelig ubeskrevne forside af bladet skrevet 6 linjer
med en hånd der iflg. Jon Helgason 1941, s. 953, “godt kan være fra 16.
århundre”. Den første og den sidste af de seks linjer indeholder fromme
ønsker (sjette linje er dog muligvis ikke med samme hånd som de fem
første), men de midterste fire linjer er, som Jon Helgason siger, “et
kjærlighetsvers, som er vanskelig å tyde, da en del av det er skåret
bort”. Bladet er beskåret i begge sider, men kun beskæringen i højre
side har medført teksttab (i alle seks linjer). Jon Helgason læser de
første fem linjer således:
Gud uere m\ed\ pier nockur p....at pu......
Bækt uar mer fra blidum hiorua run/te bar..
hiartad virda ei kunne lif eg ei so lang.
mier vr hyggiu grund fyrer elsku fund par er s.
geingnr vr hiarta firer audar (?) lundenn biarta.
“Lengere nede”, tilføjer Jon Helgason, “står i en linje for sig: “Gud vere
med pi er baudvar” (det siste ordet er ikke sikkert)”.
Selv om fragmentet senere er blevet fotograferet i ultraviolet lys, har
det ikke været muligt at forbedre Jon Helgasons læsning, og det er i
grunden forbavsende at han har kunnet læse så meget med det blotte øje
som han har. Jeg føler mig imidlertid ikke overbevist om at det sidste
bogstav i 1. 4 er s (dvs. højt s, f); det er beskåret således at alt hvad der
kan ses er den vertikale nedstreg, som forekommer mere lodret end de
to eksempler på f i teksten (hvad der i og for sig kunne være tilfældigt).
Jeg mener ikke at det kan udelukkes at nedstregen er hovedstaven i et p,
evt. forsynet med en buet pyntestreg på venstre side, jfr. den normalise-
rede gengivelse nedenfor.