Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1996, Side 304
288
vet navnet “Magnus”, hvilket, som Kristian Kålund formoder i KålKat-
KB, p. 141, indicerer, at en ny skriver tager over. P. 69-131, muligvis
også den med fraktur skrevne p. 132, er skrevet af Magnus Jonsson.
Otto J. Zitzelsberger, der har benyttet dette håndskrift i The Two Ver-
sions of Sturlaugs saga Starfsama, anfører G.H. Isfold som skriver af
hele håndskriftet (1969, p. 357 ff.).
Det fremgår af det ovenfor anførte, at Magnus Jonssons skriverkarri-
ere delvis i hvert tilfælde må falde sammen med Isfolds og Isfjords. P.F.
Suhm opholdt sig i Trondheim fra 1751-1765, og det er rimeligvis først
efter hans tilbagevenden til København i 1765, at han indledte den stor-
stilede afskrivning af håndskrifter ved islandske skrivere. Isfjord stude-
rede i København fra 1771-1776 og vendte i 1776 tilbage til Island.
Isfold kan - bortset fra et Islandsophold 1767-1768 - have arbejdet for
Suhm fra ca. 1765 til sin død i 1782. Det er nærliggende at forestille sig,
at Magnus Jonsson ligesom de andre suhmske skrivere var en islænder
på studieophold i København, men det ser ikke ud til at være tilfældet.
Der er ifølge Bjarni Jonsson frå Unnarholti (1949) ikke nogen Magnus
Jonsson, indskrevet ved Københavns Universitet, som kan komme på
tale som kandidat.
I 1755 - samme år som Gudmundur Helgason Isfold - blev en Mag-
nus Jonsson (f. 1731) immatrikuleret, men denne blev cand. theol. 1759
og var i 1760 vendt tilbage til Island, hvor han døde i 1766, cf. Bjarni
Jonsson, op. cit., p. 98, cf. også Hannes Porsteinsson, Ævir lærdra man-
na, 42. Det er muligt, eller sandsynligt, at det er denne Magnus Jonsson,
der sammen med Gudmund ur Helgason anføres som skriver i hånd-
skriftet AM 957, 4to, en afskrift af Jon Olafssons Runologia, som ifølge
KålKatAM har tilhørt Jon Jakobsson (1738-1808, cf. IÆ III, p. 161 f.).
I note bl. Ir hedder det: “Petta runaskrif hefur fyrir mig skrifad studen-
tar (ar dækket af klat eller overstregning) Gudmundur Helgason og
Magnus Ionsson 1758 i Khofn”. Ingen af hænderne i dette håndskrift
ligner den suhmske Magnus’ hånd, og hvis hovedhånden i dette hånd-
skrift virkelig tilhører Gudmundur Helgason Isfold, og der synes ikke at
kunne være tale om nogen anden, skal det bemærkes, at skriften afviger
betydeligt fra den, vi kender fra de suhmske afskrifter og fra AM 950,
4to III, hvor Isfold med navn angiver sig som skriver.