Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - May 2016, Page 8

8 Siglfirðingablaðið
Hver er konan?
Tinna Mark Antonsdóttir heiti ég
og er fædd á sólardaginn, 28.janúar
1985. Foreldrar mínir eru Mundína
Valdís Bjarnadóttir og Anton Mark
Duffield. Ég á einn bróður sem
heitir Bjarni Mark Antonsson. Ég
er barnabarn Hönnu Guðrúnar
Pétursdóttur og Bjarna Þorgeirs
málara. Maðurinn minn heitir Ólafur
Andrés Guðmundsson og amma
hans og afi voru Ruth Jónsdóttir og
Bergsveinn Sigurðsson. Langamma
hans var Ólína Bergsveinsdóttir. Við
eigum eina 3ja ára dóttur sem heitir
Ólína Mark Ólafsdóttir.
Frelsi og forréttindi
Mér fannst yndislegt að alast
upp á Siglufirði. Geta bara farið út
á morgnana, leikið við vini mína,
kíkt til ömmu og afa þegar mig
langaði og leikið mér í náttúrunni
áhyggjulaus. Það eru forréttindi að
alast upp við svona mikið frelsi. Fyrir
svona orkumikið barn eins og mig
var náttúrulega draumur að geta
stundað 5-6 íþróttir á sama tíma og
geta labbað eða hjólað út í íþróttahús
eða suður á Hól. Fótbolti var auðvitað
mitt aðal áhugamál og þar spilaði
eflaust inn í hvað við vorum alltaf
með gott lið og hvað okkur gekk
vel. Hápunktinum var náð þegar við
urðum Íslandsmeistarar í 3.flokki.
Ég afrekaði það líka að verða fyrsti
Íslandsmeistari UMF Glóa þegar ég
keppti í spjótkasti á meistaramóti
Íslands og ég er mjög stolt af því. Við
æfðum yfirleitt á Dagslóðinni, þar sem
tjaldstæði bæjarins er í dag. Ég gleymi
því aldrei þegar ég var hársbreidd frá
því að kasta í 2 gangandi vegfarendur
sem áttu leið hjá. Sem betur fer fór
það vel!
Ég, eins og allir unglingar á mínum
uppvaxtarárum, vann hin ýmsu störf
til að safna mér vasapeningum og
seinna til að safna fyrir skólanum.
Barnapössun, bæjarvinnan, þjálfun,
sjoppuvinna, Pólar, bakaríið og
Síldarminjasafnið. Mér fannst
sumarvinnan alltaf mjög skemmtileg,
enda var maður yfirleitt að vinna með
einhverjum vinum sínum.
Eitt það eftirminnilegasta og
skemmtilegasta var sumarið sem
ég vann hjá Síldarminjasafninu. Við
naglhreinsuðum spýtur sem átti að
nota í bátahúsið, ef ég man rétt. Ég
ætla rétt að vona að þær hafi verið
notaðar!
Heimdraganum hleypt
Ég flutti 16 ára frá Siglufirði til
að stunda nám við Menntaskólann
í Reykjavík. Ég var heppin að lenda
í bekk með æskuvinkonum mínum
Evu Maríu Þórhallsdóttur, dóttur
Tóta Ben og Völu Lár, og Steinunni
Maríu Sveinsdóttur, dóttur Guðnýjar
Guðmunds og Svenna Björns,
en við Steinunn fylgdumst að í
gegnum leikskóla og grunnskóla. Ég
ætlaði alltaf að fara í Gettu betur,
spurningakeppni framhaldsskólanna,
en ég var fljót að gefa þann draum upp
á bátinn þegar ég byrjaði í skólanum.
Þaðan lá leið mín í Háskóla Íslands þar
sem ég útskrifaðist árið 2010 með BS
gráðu í sjúkraþjálfun. Ég vann sem
sjúkraþjálfari í eitt ár á Íslandi áður en
ég elti manninn minn til útlanda. Í dag
er ég svo að ljúka einkaþjálfaranámi
frá Keili og vinn sem sjúkraþjálfari
hér í Kristianstad í Svíþjóð þar sem
við erum búsett í dag.
Nýjar slóðir – ný lönd
Maðurinn minn er handboltamaður
og ég fylgdi honum fyrst til
Kaupmannahafnar árið 2011. Þaðan
fórum við svo yfir til Kristianstad í
Svíþjóð árið 2012. Við bjuggum þar
í 2 ár og áttum yndislegan tíma þar
sem við eignuðumst dóttur okkar.
Kristianstad er líka frekar lítill bær sem
hentar ágætlega fyrir Siglfirðinginn.
Í bænum sjálfum búa um 40 þús.
manns en margir litlir bæir eru í kring
svo Kristianstad kommúnan telur um
100 þús. manns. Árið 2014 fluttum
við svo til Hannover í Þýskalandi þar
Nýjar slóðir – ný lönd
-Tinna Mark Duffield sem er búsett ásamt fjölskyldu sinni í
Svíþjóð segir hér frá sér og sínu fólki og lífinu og tilverunni
í nýjum löndum.