Skessuhorn - 06.04.2022, Side 4

MIÐVIKUDAGUR 6. APRÍL 20224
Garðabraut 2a - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is
Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum.
Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smá-
auglýsinga er til kl. 12.00 á þriðjudögum.
Blaðið er gefið út í 3.700 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu.
Áskriftarverð er 4.110 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða
kr. 3.550. Rafræn áskrift kostar 3.220kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 2.968 kr.
Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 950 kr.
SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA
Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is
Ritstjórn:
Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is
Anna Rósa Guðmundsdóttir arg@skessuhorn.is
Gunnhildur Lind Hansdóttir glh@skessuhorn.is
Valdimar K. Sigurðsson vaks@skessuhorn.is
Guðrún Jónsdóttir gj@skessuhorn.is
Auglýsingar og dreifing:
Díana Ósk Heiðarsdóttir auglysingar@skessuhorn.is
Umbrot og hönnun:
Ómar Örn Sigurðsson umbrot@skessuhorn.is
Bókhald og innheimta:
Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is
Prentun: Landsprent ehf.
Leiðari
Fögur er hlíðin
Grjóthrun varð á tólfta tímanum
síðastliðinn fimmtudagsmorgun úr
Ólafsvíkurenni. Náði það inná aðra
akreinina. Þegar myndin var tek-
in var búið að hreinsa veginn, en
áfram féll einn og einn steinn úr
sárinu. Þarna er göngustígur og eru
þeir sem leið eiga um svæðið hvatt-
ir til aðgæslu.
þa
Borgarnes er ekki þekkt fyrir mikla
útgerð né fiskvinnslu, en engu
að síður er bæjarfélagið líklega sá
staður landsins þar sem mestir fisk-
flutningar fara í gegn. Á laugar-
daginn varð það óhapp að hurð
á flutningabíl opnaðist í beygju á
milli N1 og Hyrnutorgs í Borgar-
nesi með þeim afleiðingum að
nokkur fiskkör runnu af bílnum.
Sem betur fer var enginn á ferðinni
á gangstéttinni þegar óhappið átti
sér stað.
mm/ Ljósm. jöó
Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir ráð-
herra háskóla, iðnaðar og nýsköp-
unar hefur skipað dr. Hólmfríði
Sveinsdóttur rektor Háskólans á
Hólum til næstu fimm ára. Skipan
Hólmfríðar er samkvæmt einróma
ákvörðun háskólaráðs frá 25. mars
um að tilnefna hana sem næsta
rektor skólans. Tekur hún við starf-
inu af Erlu Björk Örnólfsdóttur.
Hólmfríður er með meistara-
gráðu í næringarfræði frá Just-
us Liebig háskólanum í Giessen í
Þýskalandi og doktorsgráðu í mat-
vælafræði frá Háskóla Íslands. Hún
leiddi rannsóknir og þróun hjá Fisk
Seafood um árabil og stýrði fyrir
þeirra hönd m.a. samstarfsverkefni
með Skaganum 3X sem miðaði að
því að breyta kælingu á afla á milli-
dekki. Hólmfríður stýrði einnig
uppbyggingu á Iceprotein og Protis
sem var fyrsta íslenska fyrirtækið til
að framleiða fiskprótín og kollagen
og setja á markað sem fæðubótar-
efni. Í dag starfar Hólmfríður í eig-
in fyrirtæki sem heitir Mergur Ráð-
gjöf og er verkefnastjóri í fjölmörg-
um nýsköpunarverkefnum á lands-
byggðinni.
mm
Verðlagsnefnd búvara
hefur tekið ákvörðun
um hækkun lágmarks-
verðs mjólkur til bænda
og heildsöluverðs mjólk-
ur og mjólkurafurða sem
nefndin verðleggur. Tóku
breytingarnar gildi föstu-
daginn 1. apríl. Lágmarks-
verð fyrir 1. flokk mjólk-
ur til bænda hækkaði um
6,60%, fór úr 104,96 kr./
ltr í 111,89 kr./ltr. Frá og
með 4. apríl sl. hækkaði heildsölu-
verð mjólkur og mjólkurvara sem
nefndin verðleggur almennt um
4,47%.
„Verðhækkunin er til komin
vegna kostnaðarhækkana við fram-
leiðslu og vinnslu mjólkur frá síð-
ustu verðákvörðun 1. desember
2021. Frá síðustu verðákvörðun til
marsmánaðar 2022 hafa gjaldaliðir
í verðlagsgrundvelli kúabús hækkað
um 6,6%, að meðtalinni
verðhækkun áburðar sem
jafnan er reiknuð í júní.
Á sama tímabili hefur
vinnslu- og dreifingar-
kostnaður afurðastöðva
hækkað um 2,14% og er
það grundvöllur hækk-
unar heildsöluverðs auk
hækkunar á afurðaverði.
Verðákvörðun verður tek-
in til endurskoðunar í maí
þegar fyllri skoðun vafaat-
riðum er tengjast sérstökum stuðn-
ingi sem greiddur var til móts við
áburðarverðhækkanir liggur fyrir,“
sagði í tilkynningu frá Verðlags-
nefnd búvara. mm
Aðgátar þörf í Ólafsvíkurenni
vegna grjóthruns
Áslaug Arna og Hólmfríður en ráðning hennar var tilkynnt á starfsmannafundi
síðastliðinn fimmtudag.
Hólmfríður skipuð rektor
Hurð flutningabíls opnaðist
og fiskur fór niður
Mjólkurverð hækkar
Það er svo skrítið með okkur mannfólkið að sífellt leitum við í skjól þess
öryggis sem þekkingin og reynslan hefur fært okkur. Við vitum hvað
við eigum, síður hvað við fáum. Af þeim sökum eru tiltölulega fáir sem
flytja oft á lífsleiðinni búferlum, þótt undantekningarnar sanni vissulega
regluna. Sumpart gæti það flokkast sem leti að flytja sjaldan eða aldrei milli
byggðarlaga, nú eða einfaldlega að okkur líður vel þar sem við erum. Hví
þá að fara?
Í sveitinni sleit ég barnsskónum og þrátt fyrir að hafa síðari hluta ævi-
skeiðsins búið í þéttbýli togar sveitin sífellt, eins og ósýnileg hönd. Reglu-
lega fer ég því í sveitina og þarf ekki að dvelja þar lengi til að ná einhvern
veginn að núllstilla hugann. Losna við stress og hugarvíl skrifstofu- og þétt-
býlisbúans og anda að mér tæru sveitaloftinu. Það þarf ekki einu sinni að
vera tært, jafnvel góð mykjulykt frá túni nágrannans getur bætt upplifun-
ina, verið hluti af stemningunni eins og áður, eða eins og hjá Sigga Sigur-
jóns sem sagði svo eftirminnilega í myndinni forðum; „fjósalykt, I love it!“
En ég er ekki einn um að mynda slík átthagatengsl sem jafnvel halda til
æviloka. Hver man til dæmis ekki eftir Njálu og frásögninni af Gunnari á
Hlíðarenda? Þegar Gunnar og bróðir hans Kolskeggur höfðu verið gerðir
brottrækir frá Hlíðarenda og voru á leið til skips, albúnir að hlíta útlegðar-
dómi sínum, áttu að hverfa af landi brott fyrir fullt og allt. Á leið þeirra til
skips stekkur söguhetjan úr söðli sínum, verður litið heim að bæ, og mæl-
ir hin fleygu orð: „Fögur er hlíðin svo að mér hefir hún aldrei jafnfögur
sýnst, bleikir akrar en slegin tún og mun eg ríða heim aftur og fara hvergi.“
Kolskeggur biður bróður sinn þá að halda för áfram, en Gunnar harðneitar
og mælir: „Hvergi mun eg fara og svo vildi eg að þú gerðir.“ Svo varð hins
vegar ekki og skildu leiðir þeirra fyrir fullt og allt.
Líkt og í tilfelli Gunnars leitar hugurinn eins og segull til æskustöðvanna
og þess baklands sem mótaði ungan dreng á sjöunda og áttunda áratugn-
um. Kannski ekki ósvipað og söguskýrendur útskýra þá ákvörðun Gunnars
á Hlíðarenda forðum að snúa aftur heim, þrátt fyrir vissu um grimmileg
örlög sem biðu hans. Sú ákvörðun helgaðist vitanlega af ættjarðarást hans
og tengslunum við heimahagana og réði úrslitum um þá ákvörðun að snúa
við, þótt það væri glapræði, eða eins og Jónas skrifaði í Gunnarshólma:
„Því Gunnar vildi heldur bíða hel - en horfinn vera fósturjarðar strönd-
um.“ Munurinn á mér og Gunnari er kannski einkum sá að ég er engin
hetja, en er þó svo heppinn að mér vitanlega bíður mín ekki dauðadómur,
jafnvel þótt ég flytti alfarinn í sveitina.
En nóg um ættjarðarást og fjötra heimahaganna. Atvinna og aðrar
aðstæður ráða för og við förum þangað sem hentar. Til að okkur eigi að líða
vel í þeim samfélögum sem við kjósum að búsetja okkur í, setjum við kröf-
ur. Við ætlumst til þess að umhverfi okkar sé öruggt og mannvænt, að skól-
arnir sem börnum okkar stendur til boða séu framúrskarandi, að skattarnir
okkar séu innan skynsamlegra marka, samgöngur öruggar og að öllum líði
vel. Við setjum samfélaginu kröfur rétt eins og við sjálf sem þegnar í því
tökum virkan þátt í að gera samfélagið betra, í það minnsta reynum það.
Af þeim sökum finnst mér alltaf alveg sérlega spennandi þegar frambjóð-
endur fara að kynna stefnumál sín í aðdraganda kosninga. Einmitt nú fer
slíkur tími í hönd. Persónulega set ég þær kröfur að fólkið sem býður fram
krafta sína sé líklegt til að láta gott af sér leiða, hefur skýra sýn á framtíðina
og hvernig samfélag það vilji byggja upp. Þegar vel tekst til á það, rétt eins
og við hinir almennu íbúar, þátt í að gera gott samfélag betra. Svo gott að
jafnvel hlíðin þar verði jafngóð eða betri en hlíðin hans Gunnars forðum
daga, sem hann vildi ekki hverfa frá þótt líf lægi við.
Magnús Magnússon