Feykir - 12.08.2021, Blaðsíða 7

Fyrri dagleiðinni lauk við
Flögu og þar byrjuðum við
seinni daginn og enduðum á
Hofi um klukkan sjö á
sunnudagskvöldið. Þá höfðum
við lagt að baki tæplega 50
kílómetra og vorum mjög
stoltar af árangrinum.“
Ingunn segir að þær hafi
tekið stutt nestis- og pissustopp
á eins til tveggja tíma fresti á
göngunni. „Það var tekið á
móti okkur á þremur stöðum,
Listakot Dóru í Vatnsdals-
hólum var fyrsti viðkomu-
staðurinn. Það var mjög
skemmtilegt að koma þangað
og sjá hvað fjölskyldan þar er
að fást við. Ég hvet alla sem leið
eiga um Norðurland til að
koma þar við. Við áðum í
sumarbústað í landi Flögu.
Eigendur hans eru hjónin
Anna Rósa og Sigurður en
Anna Rósa er ein frænka okkar.
Þaðan blasir Jörundarfellið við
í allri sinni dýrð. Á sunnu-
daginn stoppuðum við á
Undirfelli og drukkum kaffi
sunnan undir kirkjuvegg, en í
garðinum eru margir af for-
feðrum okkar grafnir.
Síðasti viðkomustaðurinn
var Saurbær. „Þar hittum við
Sigrúnu Grímsdóttur en hún
kenndi nokkrum okkar í
barnaskólanum í Áshreppi
fyrir daga Húnavallaskóla,“
segir Ingunn og heldur áfram:
„ Það var alls staðar tekið vel á
móti okkur og við þökkum
þeim sem hlut áttu að máli
kærlega fyrir og sérstaklega
fjölskyldunni á Hofi sem hvatti
okkur til að gera hugmyndina
að raunveruleika og dekraði
við okkur meðan á henni stóð.“
Hversu lengi voruð þið að
ganga 50 kílómetrana? „Við
gengum þessa tæplega 50
kílómetra á tveimur dögum og
vorum á ferðinni átta til níu
klukkutíma hvorn dag með
stoppi. Það hefði verið gaman
að hafa meiri tíma og geta
stoppað víðar en það bíður
betri tíma.“
Að hvaða leyti var þessi
gönguferð frábrugðin öðrum
gönguferðum sem þið hafið
farið í? „Sérstaða þessarrar
gönguferðar var að við vorum
að ganga á heimaslóðum og við
þekktum áður til á öllum
bæjunum í sveitinni sem því
miður eru margir farnir í eyði
– eða komið nýtt fólk. Við
sjálfar vorum fæddar á 17 árum
og þegar við elstu fórum burtu
í skóla og/eða vinnu voru þær
yngstu að fæðast, þannig að við
þekktumst ekki mikið en við
erum frænkur og vissum alltaf
hver af annarri. Það var sérstök
upplifun að ganga saman þessa
tvo daga um sveitina okkar og
rifja upp gamlar minningar og
sögur af fólki og atburðum, sú
stemming sem skapaðist í
hópnum hefði ekki orðið í
gönguhópi sem er öðruvísi
samsettur.“
Ingunn hvetur að lokum
aðra til að ganga um
heimaslóðir. „Endurupplifa
löngu liðna daga, leggjast í
grasið og hlusta á lækjarnið og
fuglasöng – hann verður hvergi
fallegri en í túninu heima.“
Myndir úr Vatnsdalnum, teknar um síðustu mánaðamót. MYNDIR: ÓAB
30/2021 7