Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2016, Side 24

24 – Sjómannablaðið Víkingur
S agt er af ferðum norræns þjóðhátta-
fræðings er fór á milli Norðurland-
anna og sannfærðist um að Íslend-
ingar væru leiðinlegastir norrænna
þjóða. Voru þá ekki undanþegnir minni
ættbálkar eins og Færeyingar og Græn-
lendingar. Um þetta er í sjálfu sér ekk-
ert meira að segja nema hvað maðurinn
átti afturkvæmt til síns heima sem hann
hefði líkast til ekki átt ef hann hefði
haldið því fram að Íslendingar væru
heimskastir þjóða á norðurhveli. Við
þolum að vera brugðið um leiðinlegheit
– flest okkar held ég – en ef gáfnafar
Íslendingsins er dregið í efa þá er voð-
inn vís. Slíkt þolir enginn sannur
Íslendingur enda þótt við blátt áfram
þjáumst af æðruleysi sem brýst fram í
fálæti og ákveðinni mikilmennsku
sem lætur sér ekkert vaxa í augum
sem stóru þjóðirnar státa af. Hér á
koma fáein dæmi um hvort tveggja,
mannvit og æðruleysi hinnar íslensku
þjóðar.
„Sannleikurinn mun sigra, en lygin
mun fara halloka, því sannleikurinn á
stuðning sinn í tilverunni, en lygin
einungis í ímynduninni.“
Benjamín Kristjánsson
– ✦ –
Jóhannes Þorsteinsson, kaupmaður á
Akureyri, var heltekinn af krabba. Hafði
hann þá á orði að sér liði betur þegar
hlýtt væri í veðri en í kulda og dumb-
ungi. Var þá skorað á hann að flytjast til
sólríkara lands. Jóhannes svaraði: „Já, ég
nýt nú sólarinnar bráðum.“
Þetta urðu áhrínsorð því að hann and-
aðist fáeinum mánuðum síðar.
– ✦ –
Gísli Konráðsson sagnaritari sendi
vinnumann í kaupstað að kaupa til bús-
ins. Þegar vinnumaður sneri aftur var
hann glaðbeittur og kvaðst koma færandi
hendi. Gísli spurði þá eftir pappírnum.
Hann fékkst ekki, svaraði vinnumað-
urinn, en töluvert hins vegar af kornmat.
Við þetta datt ofan yfir Gísla og hann
andvarpaði: „Hvað hefi ég að gera með
kornmatinn úr því að enginn fékkst
pappírinn.“
– ✦ –
„Þekkti ég kerlingu í mínu ungdæmi
sem skammtaði skyrið með höndunum
og lifði hún samt þangað til hún dó.“
Íslenskur sjómaður í verstöð þar sem
félagar hans ræddu hvað öllu hefði farið
fram í hreinlæti á Íslandi hin síðustu ár,
einkum í matargerð, og myndi af því
leiða batnandi heilsufar og langlífi.
– ✦ –
„Ég sé eftir pappírnum.“
Þórhallur Bjarnason biskup um ritsmíð
er hann hafði nýlega lesið.
– ✦ –
„Fyrstu vikuna lifði ég á lungum úr
hordauðu lambi, aðra vikuna á munn-
vatni mínu og þriðju vikuna á guðs
blessun – og það var versta vikan.“
Lýsing Magnúsar sálarháska á viður-
værinu þegar hann dvaldi nokkurn tíma
fjarri allri mannabyggð. Magnús var
Norðlendingur, fæddur 1780, og ýmist
sagður Guðmundsson eða Jónsson.
Í s l e n s k s p e k i o g æ ð r u l e y s i