Bræðrabandið - 01.06.1946, Blaðsíða 4

- 4 -
Við erum komin að þeim tíma fremur en nokkru sinni
éður, að við þurfum að haldast í hendur um margt, og þar é
meðel er líka atvinnan. Við þurfum að vinna að því að geta
verið sjálfstæð með atvinnu, þar sem það er mögulegt.
Bræðurnir, sem stunda sjó, þurfa að vinna saman og láta
óvininn ekki tvístra þeim félagsskap, og eg þori að full-
yrða, að slíkt samstarf með Guðs blessun, mun ekki bera
lægra hlut úr býtum í bardaganum við náttúruöflin en almennt
gérist hjá hinum.. Og hið sama er einnig hægt að segja um
þa bræður, sem vinna í landi. Reynið að hjálpast að méð
samstarfi, og til hinna ungu vil eg segja: Setjið ykkur
takmörk í lífinu og notið hinar dýrmætu lífsstundir ykkar
vel, svo þið náið fram. Of margir réfa stefnulausir um á
vorum dögum. Við höfum ekki tíma til slíks iðjuleysis, og
svo er stefnuleysi og iðjuleysi rót alls hins illa, sem við
1 dag erum sjónarvottar að.
Áð lokum vil eg reyna að svara einni spurningu, sem
svo oft kemur fram í huga okkar allra, og hún er þessi:
Hvernig má bost halda kristindómslífinu okkar við? Því sunv-
ir vilja stundum þreytast á veginum heim. Svarið sem Moody
gaf við víst tækifæri er þetta: "Systir, eg skal segja þér.
hvernig þú getur það: Notaðu 15 mínútur daglega til að tala
við Guð, og svo, notaðu 15 mínútur þar sem þú lætur Guð tala
við þig við lestur Orðsins, og notaðu 15 mínútur til að tala
við aðra um Guð." Svarið er dásamlegt. látum oss öll reyna
sannleiksgildi þess.
Ykkar oinl. bráðir
0. J. Olsen
Síðan greinin var skrifuð, hafa þær tálmanir
orðið, að erfitt hefur verið að fá vegabréf
fra Yíashington í tæka tíð, svo eg er ófarinn
enn. (7/6.194-6) 0.J.0,
Kærleikur Guðs gjörir meira en halda manninum frá
því að aðhafast það, sem illt er. Hann er framkvæmdascm
meginregla, 'lifandi uppspretta, er ávallt streymir öðrum til
blessunar.
BRÆ-ÐRABA-NDIÐ