Austurglugginn - 14.08.2008, Page 9
Fimmtudagur 14. ágúst AUSTUR · GLUGGINN 9
Ég borga honum með að heimsækja
hann annað slagið. Hann verður 88
ára í september og er nánast hættur
að vinna,“ segir Cathy og bendir
á bolinn sem hún er í, merktum
„Boxelder Bug Days“. „Bill Holm,
frændi minn á Hofsósi, skrifaði þús-
und ljóð um þessa pöddu. Pabbi var
beðinn um að vera yfir bæjarhátíð-
inni og bað Bill um leyfi til að nota
pöddunafnið. Bæjarhátíðin var að
deyja út en pabbi reif hana upp, hún
er núna þrír dagar og það er pöddu-
drottning, pödduljóðakeppni og
ekta amerísk pödduskrúðganga.“
Tertuskreytingakona
Upp um alla veggi eru málverk, af
fjöllum, fjörðum, fólki og trjám. Þegar
við rýnum í þau kemur nafn Cathy
fram niðri í hægra horninu. „Ég fór
að mála til að kynnast fólki. En ýmsir
sem hafa séð myndirnar mínar hafa
sagt mér að hætta að hugsa um heim-
ilið og fara bara að mála.“
Hún er líka virk í kvenfélaginu og
hópnum að baki handverkshúsinu
„Nema hvað“ á Vopnafirði. „Ég var
ekki spennt fyrir kvenfélaginu en þær
færðu mér umslag með peningum
þegar Haukur dó. Fyrir mér var
upphæðin gríðarleg og mér fannst
ég ekki verðskulda hana en gekk í
kvenfélagið. Ég er 1. maí tertuskreyt-
ingakona hjá því.“
Flyt næst á
elliheimilið
Cathy rekur bændagistingu á Refsstað
II, þar sem hún býr. „Það er gaman
að fá fólk sem steinsefur framundir
hádegi þó það sé ókunnugt á staðnum.
Það er pláss fyrr níu fullorðna í gist-
ingu. Við komum gistingunni upp
örfáum dögum eftir að við fluttum
hingað í júní 2004. Ég hef flutt 29
sinnum á ævinni svo ég kann það.
Ég er alin upp í sveit og mér líður
vel í sveit. Ég vil ekki vera annars
staðar en hér, ekki einu sinni fara til
Egilsstaða. Mér finnst ég hafa flutt
nógu oft. Bestu vinkonur mínar búa
hér. Ég flutti svo oft í Bandaríkjunum
að ég átti engan sem ég gat sest niður
með og spjallað við. Því finnst mér
ég rosalega rík kona. Næst þegar ég
flyt verður það á elliheimilið eða í
kirkjugarðinn!“
Ríkið hefur
afskrifað Vopnafjörð
Cathy finnst sárt að sjá á eftir fólki
sem flyst frá Vopnafirði. „Það er ekki
Vopnfirðingum að kenna að störf-
unum fækkar. Fólkið sem er hér vill
vera hér og það þarf næstum að draga
það í burtu. Sumt heimafólk segir:
„Það er ekkert hér, það er best að vera
í Reykjavík. Það er best að krakkarnir
okkar fari og komi aldrei aftur.“ Það
er vitleysa. Við getum ekki verið með
tómt land. Það er bæði hættulegt og
sorglegt.“
Skuldinni skellir hún á ríkisstjórn-
ina. „Ég er sannfærð um að ríkis-
stjórnin hefur eyðilagt sjávarútveg-
inn og smábátana með kvótakerfinu.
Smábátarnir eru fyrirtæki sem græða
peninga. Það eru minni peningar og
færri störf og ekki endilega þau bestu
á landsbyggðinni en það geta ekki
allir orðið kennarar eða sérfræðingar
úti á landi.“
Hún óttast að næst verði ráðist gegn
landbúnaðinum. „Fólk sem er mjög
klárt en finnst gott að búa í sveit nýtur
ekki virðingar. Það er fólk í borg-
unum sem er sannfært um að bara
fávitar búi uppi í sveit. Það er ekki
satt – það gæti verið öfugt,“ segir hún
og kímir en bætir síðan við: „Það er
best fyrir Vopnfirðinga að sætta sig
við að ríkið hefur afskráð okkur. Við
erum ósýnileg og gleymd á bakvið
Smjörfjöllin. Bensínið er of dýrt til
að við getum unnið í Fjarðabyggð
eða Fljótsdalshéraði. “En Cathy telur
líka að Vopnfirðingar verði að móta
sér ákveðnari hugsunarhátt. „Ég er
mjög hrifin af Langanesbyggð. Þar
gera menn sér grein fyrir að ferða-
fólk kemur og fer en skilur eftir pen-
inga. Við verðum að gera það líka hér.
Svæðið er gríðarlega fallegt en þjón-
ustumiðstöðvarnar opna of seint. Það
hefur einhver sett skilti inn í hausinn
á fólki þar sem stendur: „Ferðafólk
kemur ekki hingað!“,“ segir hún og
snýr sér að okkur. „Hvað eruð þið að
gera hér? Erlendir ferðamenn vilja
fara yfir Hellisheiðina. Ég hef fengið
þýska ferðamenn til mín sem sögðu
við mig. „Við fórum dauðhrædd yfir
fjallið fyrir tuttugu árum – getum við
farið aftur?“
Cathy segist ekki hrædd við að reyna
eigin leiðir. „Ef ég viðurkenni að eitt-
hvað sé of erfitt er ég hætt að reyna.
Ég er bandarísk og við bíðum ekki
eftir fólki sem segir alltaf nei.“ GG„Við getum ekki verið með tómt land. Það er bæði hættulegt og sorglegt.“ Mynd: GG