Íslenzk fyndni - 01.06.1938, Side 27

25
50.
Guðmundur var einu sinni að telja fram til tíund-
ar á hreppsskilaþingi í nóvembermánuði.
Hann var spurður að, hvað hann hefði fengið
mikla kartöfluuppskeru.
„Ég er nú ekki búinn að taka upp,“ svaraði Guð-
mundur, „en ég setti niður tvær tunnur. Það er víst
óhætt að gera ráð fyrir, að það sé ekki minna.“
51.
Markús bóndi í Bakkakoti í Fljótshverfi var hisp-
urslaus í orðum og athöfnum.
Honum þótti sopinn góður í ferðalögum.
Markús heimsótti eitt sinn ríka ekkju í fjarlægri
sveit, sem hann var gamalkunnugur.
Ekkjan var talin naum.
Þegar Markús var genginn til stofu, segir ekkjan
við hann:
„Það er nú leiðinlegt, Markús minn, að geta ekki
gefið þér í staupinu.“
„Ojá,“ segir Markús, „það er nú leiðinlegt fyrir
þig, svona ríka, en mér gerir það nú ekki svo mikið
til.“
52.
Markús var talinn eiga vingott við nágrannakonu
sína. Um það ber þessi saga vott.
Markús var að ríða heim úr langferð, góðglaður.