Íslenzk fyndni - 01.06.1938, Síða 59

57
117.
f skóla einum hér á landi var námsmey, sem gat
sér gott orð fyrir námshæfileika og dugnað. Eink-
um skaraði hún fram úr 1 latínu. Var með öðrum
orðum mesti latínuhestur, eins og sagt er.
Á afmælisdegi hennar var haldinn smávegis fagn-
aður.
Skólastjóri var þar og hélt ræðu fyrir minni af-
mælisbarnsins. Hældi hann stúlkunni mjög fyrir
námfýsi og annað atgervi.
Sérstaklega þótti honum mikið til um kunnáttu
hennar í latínu og komst svo að orði, að hún væri
„rennivökur latínuhryssa“.
118.
Merkur skólamaður var um skeið kennari við
Kennaraskólann hér í Reykjavík.
Einn morgun keypti hann sér tvær ýsur í soð-
ið og hélt á þeim heim.
Á leiðinni mætti hann tveimur nemendum sínum,
og tóku þeir ofan í kveðjuskyni.
En þá komst kennarinn í stökustu vandræði, þvi
að hann gekk jafnan við staf og var nú með báðar
hendur tepptar, fiskinn í annarri, en stafinn í hinni.
Lenti því fyrst í nokkrum vafningum fyrir hon-
um, en þá gerði hann sér hægt um hönd, stakk
stafnum þversum upp í sig — og tók síðan ofan með
kurt og pí.