Íslenzk fyndni - 01.06.1940, Blaðsíða 60

58
Guðmundur telur það vel vera mega, þótt hann
hins vegar sé vanari því að ganga.
Nú fer Guðmundur á bak Mósa, en ekki er hann
fyrr kominn á bak en klárinn tekur sprett alla leið
að Mýlaugsstöðum.
Þar er Guðmundur tekinn af hestinum fölur og
skjálfandi af hræðslu.
„Hvers vegna reyndirðu ekki að kasta þér af hest-
inum?“ sagði einhver við hann, þegar búið var að
taka hann af baki.
„Ég mátti það ekki vegna mannorðsins“, svaraði
Guðmundur.
112.
KuNNUR SKÓLAMAÐUR, þjóðlegur i anda og
íslenzkur mjög í siðum öllum og þjóðháttum, skrif-
aði prófessor Guðmundi Magnússyni bréf og tjáði
honum raunir sínar.
Hann segist alltaf hafa heyrt það og trúa því, að
sá maður væri ekki heill heilsu, sem með öllu væri
lúsalaus. Nú segir hann, að svo sé komið fyrir sér,
að hann hafi ekki fundið á sér lús í heilt ár eða
meira, og telji hann því fullvíst, að heilsa sín sé eitt-
hvað að bila, þótt hann hinsvegar hafi ekki orðið
þess var sjálfur, að hann væri neitt veikur.
Skólamaðurinn segist engum treysta betur með
ráðleggingar í þessu efni en Guðmundi, og biður
hann vinsamlega að svara bréfi sínu.
Svo endaði bréfið á þessa leið:
„En þér megið nú, prófessor Guðmundur, ómögu-