Borgfirðingabók - 01.12.2009, Qupperneq 76

76 Borgfirðingabók 2009
Sæmundur situr.“ Þetta kvöld kváðu þeir félagar einna minnisstæðast
alls úr ferðinni.

Ingibjörg Þorsteinsdóttir giftist Jóni Ólafssyni á Kaðalstöðum.
Ung kona kenndi hún sund á tveimur stöðum í sveitinni. Hún átti lengi
við vanheilsu að stríða og lést um aldur fram aðeins 52 ára að aldri.
Þau áttu þrjú börn er komust til fullorðinsára. Páll Þorsteinsson var
þrekmaður, ötull til allra verka, greiðvikinn, réttsýnn og sjálfstæður
í skoðunum. Hann var einnig hugkvæmur og fann upp vélar og
verkfæri. Hann var sem ungur maður mikið á Steindórsstöðum
til aðstoðar frændfólki er þar bjó. Eftir dauða bóndans varð hann
ráðsmaður ekkjunnar og ílengdist þar, giftist frænku sinni frá næsta
bæ, eignaðist fjögur börn og átti þar heima til æviloka. Steinunn gekk
að eiga Guðbjörn Oddsson. Hann var góður smiður og stundaði þá
iðn meira eða minna alla ævi. Þau hjón hófu búskap á Rauðsgili og
bjuggu þar uns yfir lauk. Það kom í hlut yngsta bróðurins, Þorsteins,
að taka við búi eftir lát móður sinnar. Hann kvæntist frændkonu
sinni, Ingibjörgu Kristleifsdóttur, en missti hana eftir erfiða vanheilsu
haustið 190. Þorsteinn var afkastamaður til vinnu, greiðvikinn og
Guðrún Jónsdóttir vinnukona á Húsafelli og Ástríður Þorsteinsdóttir frá
Signýjarstöðum í eldhúsinu á Húsafelli árið 1953. Guðrún er 92 ára en Ástríður
76 ára.