Borgfirðingabók - 01.12.2009, Page 88

88 Borgfirðingabók 2009
INGIMUNDUR GÍSLASON
Vígslukvæði
Örnólfsdalsbrúarinnar 1899
Fögnuð glæðir fljóðs og hals
ferðum guma hröðu,
nú er áin Örnólfsdals
ei til fyrirstöðu.
Stjórn og þingi þakkir ber
þjóðin landsins segi,
því hjer burtu þokað er
þungum steini úr vegi.
Virðum orsök ferðafalls
fólks það er í minnum,
hefur áin Örnólfsdals
orðið mörgum sinnum.
Oss þó lítist lítil hún
lýð hvað skilja gefur
ægileg með yglda brún
oft hún verið hefur.
Það er víst að hjer og hvar
hrausta landsins guma,
oft hafa ströngu elfurnar
illa leikið suma.
Sæmd og heiður hvers jeg tel
heill er lands útbreiðir.
Fje því öllu er varið vel,
sem veg um byggðir greiðir
Hjer er komin saman sjót,
sem oss gerir boða;
hjer sje voldug vegabót
viljum hana skoða.
Áin fellur stríð og ströng
sterku undir brúna,
mjer heyrist að hún sorgarsöng
syngi dimman núna.
Það mun henni óþægilegt
þykja - mín er gáta,
að hennar valdið voðalegt
varð nú undan láta.
Þjóðarsómi er þetta hár
þess oss ber að vona,
framtíð með að Íslands ár
allar verði svona
Þið sem eitthvert afl er ljeð
og elskið sjerhvern frama,
fjelagsböndum bræður með
byggðir tengi saman.
Ef á starfi ei er hlje
og ekki brestur huga,
lítill þó að þróttur sje
það kann vel að duga.