Rökkur - 01.09.1927, Blaðsíða 12

58
Rökkur.
verður víst frönskunni eða seint útrýmt úr þeim
landshlutum þar sem hinir frönsku Canadamenn
dvelja. Þeir eru flestir rómverskkaþólskir og eru
fagrar og íburðarmiklar kirkjur víða. Ýmislegt er
því allfrábreytilegt í Quebecfylki frá því sem er í
Ontariofylki og Atlantshafsstrandarfylkjunum, sem
eru mjög „ensk“ og preríufylkjunum, sem eru ame-
rískust allra fylkjanna. Margar fallegar byggingar
eru í Montreal, falleg leikhús, garðar og söfn og er
bærinn mikill vetraríþróttastaður. En óhreinn og ó-
aðlaðandi fanst mér bærinn yfirleitt og myndi mig
ekki fýsa þar að dvelja. Bærinn Quebec í samnefndu
fylki stendur neðar við St. Lawrenceána en Mon-
treal og er sagður fagur bær og ákaflega „fransk-
ur“. Á sumrum ganga hafskip alla leið til Montreal,
en ísbundin er St. Lawrenceáin á vetrum. Mikið hefir
verið rætt um það vestra að gera djúpan hafskipa-
skurð þaðan til vatnanna miklu og væri þá opnuð
hafskipaleið til staða nálægt kornbelti Ameríku.
Er við höfðum nú dvalið í Montreal dálítinn tíma
héldum við áfram vestur á bóginn og fórum nyrðri
leiðina.
Komum við því eigi nálægt þeim stöðum, er eg
hafði áður dvalið á, er eg var í Canada, á heræfinga-
dögunum, svo sem Toronto og Niagara Falls og Ha-
milton. Þótti mér það leitt í aðra röndina. Ferðin
vestur til Winnipeg var hátt á annan sólarhring frá
Montreal. Landslag er ljótt á þeirri leið, fátt ber
fyrir augað, nema mýrarflákar kjarrvaxnir og skóg-
ur sumstaðar og er víða hrjóstrugt landið og fáir
reisulegir búgarðar sjást á þessari leið. Landið er
óaðlaðandi samanborið við suður-Ontario og sumar