Fréttir - Eyjafréttir - 26.07.2022, Blaðsíða 17
„Fyrsta þjóðhátíðin okkar Guð-
bjarts saman var árið 2016. Við
höfðum verið kærustupar í tæpa
tvo mánuði og ég var að hitta
strákana hans í fyrsta skipti,“
segir Guðný Geirsdóttir.
„Þjóðhátíðarlagið var Ástin
á sér stað, og mér leið eins og
lagið hafði verið samið fyrir
okkur. Þetta var svolítið öðruvísi
upplifun að vera allt í einu með
tvö lítil börn með sér í Brekkunni.
Á sunnudeginum hafði ég ákveðið
að vera með litlu fjölskyldunni
minni í Brekkunni yfir blysunum,
en ég hafði þá farið síðustu sjö ár
upp í blysin með pabba. Þetta var
eins og að upplifa blysin í allra
fyrsta skipti.
Þrátt fyrir að vera búin að vera
saman í rúmlega sex ár þá höfum
við aðeins upplifað fjórar þjóðhá-
tíðir saman og jú, tvær lóðahátíðir
svokallaðar. Það verður gaman
að sjá hvernig hátíðin verður í ár,
allt Ísland virðist iða úr spennu,“
sagði Guðný.
„Fyrsta þjóðhátíðin mín er árið
1991 og það er ekki fræðilegur
möguleiki að ég muni hvað var
í tísku þá, Geirmundur Valtýs-
son og Eyjólfur Kristjáns áttu
þjóðhátíðarlagið,“ segir Hjálmar
Viðarsson.
„Hreimur var held ég með,
Lífið er yndislegt árið 2001 og
er það kannski sú þjóðhátíð sem
situr hvað mest í mér varðandi
minningar af þjóðhátíð. Tískan
var að setja strípur í hárið og
greiða í píku. Fötin á myndum
sem ég hef séð var mjög flott og
allir í skrautlegum búningum.
Munurinn á þjóðhátíð núna og þá
er að það var ekki verið að banna
allt í gamla daga t.d. er búið að
taka bekkjabílana í burtu sem var
stór partur af þjóðhátíðinni.“
Fyrsta minningin
um þjóðhátíð
„Ég á svo margar góðar
minningar um þjóðhátíð en
ef ég á að segja frá fyndnustu
minningunni minni þá er það
líklega þegar ég og systir mín
fengum að sjá SSSÓL spila um
kvöldið. Pabbi var með okkur
til skiptis á háhest og svo fékk
ég að kyssa Helga Björns á
kinnina. Ég elskaði myndina
Sódóma Reykjavík þegar ég var
barn og var auðvitað bara að
sjá Mola minn spila. Ég hljóp
um allt daginn eftir og sagði að
ég hefði fengið að kyssa Mola,
pabbi var að reyna að útskýra
fyrir mér að þetta væri leikari
sem héti Helgi og þetta væri
hljómsveitin hans en ég tók
það að sjálfsögðu ekki í mál,“
segir Þuríður Kristín Kristleifs-
dóttir, Þura Stína þegar hún var
spurð um fyrstu minningu frá
þjóðhátíð.
Tíska og hljómsveitir
„Það var auðvitað mikið
sveitaballs stemning þegar ég
var að alast upp og hljómsveitir
eins og Stjórnin, Skítamórall,
Á móti Sól, Stuðmenn og
Sálin hans Jóns míns voru að
spila. Tónlistin er auðvitað
fjölbreyttari í dag og mér finnst
vel gert að halda í kvöldvökuna
og reyna að útfæra hana eins
og áður. Svo er auðvitað bara
smekkur manna mismunandi,
eldri kynslóðin í kringum mig
skilur til dæmis ekkert í þessu
FM95blö dæmi ár eftir ár en ég
fagna því allavega að það séu
fleiri konur að koma fram og
það sé reynt að hafa eitthvað
fyrir alla hópa. Litla sviðið er
líka auðvitað alltaf legendary
og ég vona að það fái að lifa að
eilífu.“
Hvað var öðruvísi en í dag
„Sviðið var auðvitað miklu
minna og tónlistarfólkið í mun
meiri nánd við þá sem stóðu
fremst. Það var alltaf borið
eitthvað ógeð efst á sviðið
sjálft svo að fólk væri ekki að
klifra yfir. Mér finnst það mjög
fyndin minning miðað við
útfærsluna á sviðinu í dag sem
er auðvitað glæsilegt og því-
líkur munur að vera með svona
aðstöðu, bæði geggjað svið og
tryllt hljóð- og ljósakerfi fyrir
dagskrána og tónlistarfólkið
sem er að koma fram.“
Hvað hefur breyst í tímanna rás á þjóðhátíð? Eyjafréttir fengu
fjölskyldu Guðmundar Þ. B. Ólafssonar og Þuríðar Kristínar Krist-
leifsdóttur, dætur þeirra og barnabörn til að segja frá upplifun sinni
af þjóðhátíð. Þeirri fyrstu, eftirminnilegustu og hvað var í tísku og
hvers konar tónlist, fatnaður og hefðir ríktu. Auðvitað hefur margt
breyst en þjóðhátíð er og verður einstök hátíð þar sem kynslóðirnar
mætast. Það er niðurstaðan. Eitt eiga þessar sex sögur sameigin-
legt. Þær eru allar litlar ástarsögur hver á sinn hátt. Strákasagan
líka, sem þykir vænt um sína þjóðhátíð. Fjórar lýsa þjóðhátíð með
ástinni einu sönnu, ást sem enn lifir og ein féll barnung fyrir Helga
Björns í hlutverki Mola í hinni ógleymanlegu mynd, Sódóma Reykja-
vík. Moli kyssti hana nett, koss sem aldrei gleymist.
22. júní 2022 | | 17
Þura Stína Kristleifsdóttir:
Eitthvað fyrir alla og fleiri konur koma fram
Þura Stína í brekkunni með ömmu og afa á þjóðhátíð.
Hjálmar Viðarsson:
Ekki allt bannað í gamla daga
Systkinin Hjálmar og Guðrún Ágústa
Viðarsbörn í Brekkunni á þjóðhátíð.
Guðný Geirsdóttir:
Ástin átti sér stað hjá okkur
Mynd tekin á þjóðhátíðinni 2016. Fjölskyldan fylgist með flugeldasýningunni.
Frá vinstri: Skarphéðinn Elís, Guðbjartur Sigurður, Guðný, Jökull Thor, Geir,
Sigþóra og Signý. Mynd Sighvatur Jónsson.