Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.11.1981, Blaðsíða 14

Landsfundur 1981
ins í atvinnumálum er að ráðast gegn
ríkjandi kyrrstöðu og búa öllum atvinnu-
vegum þau starfsskilyrði, að þeir geti
þróast á heilbrigðan hátt í samkeppni
innbyrðis og við erlenda aðila án forsjár
og íhlutunar ríkisvaldsins. Ávinningur af
þessari stefnu kemur öllum landsmönn-
um til góða í bættum lífskjörum.
Eftirfarandi starfsskilyrði þurfa að
vera fyrir hendi að áliti flokksins:
1) Sjálfstæðisflokkurinn vill nýta kosti
fr jálsra viðskipta og markaðskerfis og
fá heilbrigðu framtaki og þekkingu
nýtt svigrúm. Tekin verði upp sú
meginregla að fella niður hvers konar
skriffinnsku, boð og bönn á öllum
sviðum efnahagslífsins, sem ekki
verður ótvírætt sýnt fram á að séu
nauðsynleg. Almennar reglur komi
sem víðast í stað einstakra ákvarðana
eða leyfa stjórnvalda.
Verðlag verði gefið frjálst við eðlilega
samkeppni og þannig stuðlað að
auknu vöruframboði, og lægra vöru-
verði undir eftirliti og aðhaldi neyt-
enda. Losað verði um hömlur í gjald-
eyrismálum.
2) Stöðugleiki í efnahagsmálum og þar
með viðunandi þróun verðlags í land-
inu er mikilvæg forsenda árangurs-
ríkrar atvinnustarfsemi og bættra lífs-
kjara almennings. Verðbólgan
skaðar hagsmuni allrar þjóðarinnar.
Það er engin lausn að sitja á nauðsyn-
legum verðhækkunum um stundar-
sakir á kostnað atvinnulífs í landinu.
Það leiðir bæði til meiri verðbólgu
síðar og ógnar atvinnuöryggi eins og
nú er komið á daginn.
3) Gengisskráning miðist fyrst og fremst
við almennar breytingar á fram-
leiðslukostnaði hér á landi og í sam-
keppnislöndum. Skráning krónunnar
tryggi jafnframt að útflutnings-
atvinnuvegimir og samkeppnisgrein-
ar skili nægilegum hagnaði í meðal-
árferði til að standa undir eðlilegri
uppbyggingu og full atvinna haldist.
Verðjöfnunarsjóðum verði beitt til
að draga úr afkomusveiflum sjávar-
útvegsins.
4) Allir atvinnuvegir fái eðlilegan og
jafnan aðgang að rekstrar- og fjár-
festingarlánum á sambærilegum kjör-
um. í því skyni verði markvisst dregið
úr miðstýringu vaxtaákvarðana og
Iánsfjárstrauma með það fyrir augum
að koma á frjálsum 'fjármagns-
markaði.
5) Skattlagningu á atvinnurekstur verði
hagað þannig að reksturinn geti skilað
arði og honum ekki íþyngt í sam-
keppni við erlend fyrirtæki. Fyrir-
tækjum, atvinnugreinum og rekstrar-
formum verði ekki mismunað í
skattamálum, né tollum á aðföngum.
Opinber fyrirtæki greiði tekju- og
eignaskatt eftir sömu reglum og annar
atvinnurekstur.
6) Almenn þátttaka í atvinnurekstri
verði örvuð með því að gera eignar-
aðild að fyrirtækjum aðgengilega
og arðbæra. Með þessu er stuðlað að
aukningu eigin fjár fyrirtækja og þar
með öflugri fyrirtækjum, sem hafa
bolmagn til að auka umsvif og atvinnu
og greiða hærri laun.
7) Bættar samgöngur innan lands eru
gífurlegt hagsmunamál fyrir atvinnu-
reksturinn ekki síður en allan
almenning. Samgöngumannvirki,
vegir, hafnir og flugvellir eru enn
ófullkomin víðast hvar á landinu
og er nauðsynlegt að gera þar á miklar
úrbætur svo að ófullkomnar sam-
göngur hái ekki atvinnuvegunum.
Meginreglan verði að verk þessi skuli
boðin út til að lækka kostnað.
8) Sá auður sem fólginn er í þekkingu
og hugviti þjóðarinnar er tvímæla-
laust mikilvægasta auðlind hennar.
Þessa auðlind verður að ávaxta vel.
Ríkisvaldið hefur því sérstöku hlut-
verki að gegna við menntun og þjálf-
un fólks til starfa í atvinnulífinu.
Skólakerfið þarf á hverjum tíma að
mæta fjölbreytilegum kröfum ein-
staklinga og atvinnulífsins og er mikil-
vægt að það verði í stakk búið til að
aðlagast rafeindatækni og tölvuvæð-
ingu. Leggja þarf áherslu á endur-
menntun til þess að gera fólki auð-
veldara að flytjast milli starfa.
9) Síðast en ekki síst er það mikið hags-
munamál fyrir þá atvinnuvegi, sem
byggja á innlendum markaði, að hann
haldi áfram að vaxa. Til þess þarf
eðlileg fólksfjölgun og tekjuaukning
að eiga sér stað. Vöxtur innlenda
markaðarins og undirstaða aukinnar
og fjölbreyttrar landbúnaðarfram-
leiðslu, mikils hluta iðnaðar, þjón-
ustu, byggingarstarfsemi og mann-
virkjagerðar. Það er eitt af vaxtar-
skilyrðum þessara greina að skotið
verði fleiri stoðum undir efnahags-
lífið. Jafnframt er það hagsmuna-
mál sjávarútvegsins að viðbótar-
vinnuafl og fjármagn í landinu geti
leitað arðvænlegra verkefna víðar en
í fiskveiðamar, þar sem það minnkar
þrýsting á fjölgun veiðiskipa og
dregur út hættu á ofveiði.
Nýtíng orkulinda
íslenska þjóðin stendur nú á tímamót-
um í atvinnumálum. Hún á að baki mörg
stórverkefni allt frá því að uppbygging
sjávarútvegsins í nútímahorf hófst í
byrjun aldarinnar. Auðæfi þjóðarinnar,
sem fólgin eru í fiskistofnum og land-
gæðum hafa verið undirstaða atvinnu-
uppbyggingar fram að þessu en aðeins
lítill hluti þeirra auðlinda, sem þjóðin á í
vatnsföllum og jarðvarma hefur verið
virkjaður. Nú er þörf stórhuga fram-
kvæmda í orkumálum og blasa við að-
kallandi verkefni við stórvirkjanir á
Norðurlandi, Austurlandi og Suður-
landi. Jafnframt þarf að hyggja að bygg-
ingu virkjana á Vesturlantíi og Vest-
fjörðum með tilliti til rekstraröryggis
orkukerfisins. Slík stórhuga virkjunar-
áform eru forsenda þess að landið allt
verði áfram byggt.
Það aðgerðarleysi sem ríkt hefur á
þessu sviði stefnir lífskjörum þjóðarinn-
ar í framtíðinni í voða. Sjálfstæðisflokk-
urinn telur að næsta stórátak þjóðarinn-
ar í atvinnumálum eigi að vera að byggja
upp stóriðju, sem geti beint og óbeint
staðið undir atvinnu a.m.k. helmings
þess fjölda fólks, sem bætist við á vinnu-
markaði á næstu tveimur áratugum. I
þessu skyni verði unnið að því að koma á
fót þremur til f jórum nýjum stóriðjuver-
um, einu á Suðurlandi, einu á Austur-
landi og einu til tveimur á Norðurlandi.
Auk þess verði stóriðjuverin í Straums-
vík og á Grundartanga stækkuð sem
fvrst. Síðan munu fylgja á eftir nýjar
virkjanir af svipaðri stærð til að tryggja
hagkvæmustu rekstrareiningar stóriðju-
veranna og þegar þessu marki hefur
verið náð verður um það bil helmingur af
hagkvæmasta vatnsafli landsins beislað-
ur.
Við iðjuverin má ætla að yfir 3000
manns gætu fengið vinnu fyrir næstu
aldamót og svipaður f jöldi við uppbygg"
ingu þeirra og við virkjunarframkvæmd-
ir, eða samtals 6000 manns. Jafnframt
mundi þessi undirstöðustarfsemi auka
atvinnu á öðrum sviðum efnahagslífsins
um a.m.k. 900 mannár, þannig að af
þessu gæti Ieitt beint og óbeint a.m.k.
15.000 ný störf hér á landi, af um 25.000
manna áætlaðri fjölgun á vinnumarkaði
áþessu tímabili.
Framkvæmdahraði miðist fyrst og
fremst við atvinnuþörf þjóðarinnar og
byggðaáætlanir. Með þessu vill Sjálf-
stæðisflokkurinn hefja nýja sókn 1