Þjóðólfur - 01.12.1954, Blaðsíða 14

14
augum vorum svarthærður maður í brun-
um fötum, Hann er í óða önn aS ut-
skýra ágæti alþýSuflokksins fyrir delin-
kventum nokkrum, en þeir virSast því
miður eigi kunna aS meta orðsnilld hans,
því að öðru hvoru gera þeir agg og
spott aS ræSumanni og varpa fyrir hann
óþægilegum spurningum. Þekkjum vér8
að þar er kominn SigurSur Gizurarson,
formaður málfundanefndar, og er hann
meS óþreytandi elju og atorku að reyna
aS bjarga nokkrum vegavilltum sálum ur
vargaklóm íhalds og kommúnista, Þott
oss gæfist ekki í þetta sinn kostur á að
intervjúa SigurS0 getum vér ekki látið
hjá líSa að kynna hann fyrir yður með
nokkrum vel völdum orðum.
Sigurður er eins og fleiri góðir menn í
þessum skóla fæddur árið 1939» og af
bernsku hans er fátt að segja annað en
þaðD að hann var aldrei bráðger í barna-
skóla„ En er hann komst í gagnfræða-
skólas, varð á honum snögg breyting í
þessu sem öðru» og hefur frægðarbraut
hans síðan verið bein og blómum stráð
allt til þess» er honum hlotnaSist sá
óvænti heiður í haust» að verða formað-
ur málfundanefndar. Hefur hann síðan
einbeitt kröftum sínum í þágu þessa
embættis síns og áhugamáls, en hlotið
misjafnar þakkir fyrir.
Stjórnmálin hafa frá upphafi verið mjög
snar, - já ef ekki alveg snarvitlaus -
þáttur í lífi SigurSar, gengið eins og
eldrauður þráður í gegn um orð hans og
æSi og sett svip sinn á alla hans persónu.
Má með sanni segja, aS enginn hér í
skóla komist í hálfkvisti við hann hvaS
stjórnmálaáhugann snertir. A síðasta
málfundi flutti hann framsöguræðu um
eitt af aSaláhugaefnum sínum, verkalýðs-
málin. HcLfSi hann þar einnig síðasta
orSið, og var hetja og stjarna kvöldsins,
Eigi líkaði þó öllum hin skörulega
frammistaða hans, og fóru þeir eitthvað
að ybba sig eftir á8 þar sem þeir höfSu
eigi getaS komið jafnvel fyrir sig orði
á fundinum. LítiS geta menn þó af þessu
markað um ræSumennsku SigurSar, en
búast má við, að fjörugt verSi á málfund-
unum í vetur, ef hann heldur áfram á
sömu braut0
Ekki má halda, að SigurSur sé neitt
venjiilegt fyrirbrigSi í stjórnmálunum,
því að innan síns flokks fylgir hann
alveg sérstæSri stefnu, sem hingað til
hefur verið lítill gaumur gefinn.
Stefnufastur er hann meS afbrigðum
og fyrirlítur allan hringlandahátt, jafnt
í pólitík sem öðrum málum, En það,
sem þó aðallega einkennir stefnu
hans, er, hversu hann er hlynntur
Bandaríkjunum og vörnum landsins, og
hið miskunnarlausa hatur hans á
kommúnistum og öllum dindlum þeirra.
En þar á hann litlum skilningi aS mæta
hjá sumum. En ekki stendur hann þó
alveg einn. Þess er óhjákvæmilegt
að geta, að Sigurður á bróður einn
tvítugan, Lolla hinn sterka, sem er
hækkandi stjarna á himni stjórnmál-
anna, auk þess sem hann er nákunn-
ugur skeleggasta kommúnistaandstæð-
ing landsins, Jónasi þeim, er gefur
út Dagrenningu. ÁSur fyrr var hann
mjög hreykinn af kynnum sínum og
skyldleika við svo mikla menn, en
síðan farið var að stríða honum meS
því, vill hann sem minnst heyra um
þá talað. Þykir oss slíkt miSur.
Þótt Sigurður sé með hinum óskáld-
legustu mönnum, sem vér höfum
kynnzt, hefur hann þó töluverSan á-
huga á bókmenntum og listum, og
öðrum menningarmálum, þótt hann
skoði þar flest út frá sínum pólitíska
sjónarhól, eins og oft kemur fyrir
meðal vor íslendinga. Er hann að
sjálfsögðu mjög andvígur allri klessu-
list og atómkveSskap. Bandaríkin eru
að hans áliti mesta menningarríki
heimsins, og má hann varla heyra
orði hallað á þetta andlega föðurland
sitt, en hefur á hinn bóginn ekkert á
móti því, þótt Rússum sé bölvað í
sand og ösku.
Þótt hér að framan hafi veriS fjöl-
yrt um stjórnmálamanninn Sigurð,
skyldi þó enginn halda, að þar sé
sagan öll. Áhugamál hans eru mörg,
og oft getur hann veriS mjög skemmti-
legur í viðræðum. En stjórnxnál eru
aSaláhugamál hans. Bindindismaður
er hann alger, bæði á kvenfólk, tóbak
og áfengi, enda má hann ekki vera
aS því að leggja sig niður viS svo
auvirðilega hluti, þar sem hin háleita
F rh. á næstu bls.