Ský - 01.08.1998, Blaðsíða 15

MYNDSKREYTINGAR: STEINGRÍMUR EYFJÖRÐ KRISTMUNDSSON
Á örfáum árum hefur beinum sjónuarpsútsendingum frá íþróttaviðburðum fjölgað gríðarlega. Þetta mikla
framboð íþróttaefnis fer fyrir brjóstið á sumum en hinir ættu að skorða sig enn betur í uppáhaldssjón-
uarpsstólnum sínum þuí næsta uetur ætla sjónuarpsstöðuarnar að bjóða upp á ennþá fleiri beinar útsend-
ingar en áður. Finnur Þór Uilhjálmsson skoðar hér þetta mál og kannar meðal annars hvort þetta mikla
magn beinna íþróttaútsendinga hafi sagt til sín hjá skjólstæðingum Kuennaathuarfsins og SÁÁ.
Sú var tíðin að laugardagseftirmiðdag-
ar nutu algerrar sérstöðu í hugum ís-
lenskra knattspyrnuunnenda.
Það var trúaratriði fyrir marga karl-
menn að horfa á ensku knattspyrnuna
um hverja einustu helgi enda var það
eina ljósið í skammdeginu, eini fót-
boltinn sem bauðst, vetur eftir vetur.
Fyrir nokkrum árum, með tilkomu
fleiri sjónvarpsstöðva og breyttum á-
herslum, fór þetta að breytast. íþróttir
tóku að skipa sífellt veigameiri sess í
dagskrá sjónvarpsstöðvanna, úrval
greina að aukast og beinum útsending-
um að fjölga, þar með talið að sjálf-
sögðu, knattspymuútsendingum. Nú er
svo komið að hörðustu sófadýr eiga
jafnvel erfitt með að fylgja öllu þessu
efni. Og skyldi engan undra þegar
skoðað er hversu mikil bylting hefur
orðið í þessum málum á Islandi.
Fótbolti, kappakstur, golf...
I dag er staðan þessi: Þrjár íslenskar
stöðvar eru með beinar útsendingar frá
íþróttaviðburðum og eiga í mikilli
samkeppni sín á milli um vinsælustu
greinamar. Sýn og Stöð tvö stungu illi-
lega undan RÚV þegar þær náðu
ensku knattspyrnunni yfir til sín en
ekki er hægt að neita því að í-
þróttaunnendur græddu á kaupunum
13