Ský - 01.08.1998, Blaðsíða 22

Ský - 01.08.1998, Blaðsíða 22
ÁSBJÖRN þjóðlífi. Hagkaup varð bylting fyrir al- þýðumanninn og heimilin í landinu, þannig að ég tel mér það til tekna að hafa sungið auglýsingu fyrir Hag- kaup.“ Mundi hann syngja fyrir Nóatún eða Sunnukjör? . „Nei, ég mundi ekki gera það,“ seg- ir hann ákveðið. „ Ég man sjálfur eftir byltingunni þegar Hagkaup var stofn- að og þó að kynslóðir í dag sjái Hag- kaup aðeins sem risaveldi, held ég að almenningur í landinu hafi hagnast jafnmikið á Hagkaupum og Hagkaup á þeim. Þeir sem tala af lítilsvirðingu um Hagkaup skilja bara ekki samhengi hlutanna. Svo einfalt er það og þetta var ástæðan fyrir því að ég sagði já við Oskar Magnússon, þegar hann bað mig um þetta.“ Bubbi hefur einnig fengið ákúrur fyrir að gleyma uppruna sínum og um- gangast auðmenn. Útgefandi hans er Jón Olafsson, eigandi Skífunnar og einn ríkasti maður landsins. Það hefur farið í taugarnar á aðdáendum Bubba að hann sitji matarboð með Jóni. Bubbi skellir uppúr þegar ég minnist á þessa hluti við hann. „Jón Ólafsson er fínn drengur og hann er með mjög svipaðan bakgrunn og ég. Allt sem ég hafði heyrt um Jón Ólafsson áður en ég hitti hann fyrst var á þá leið að verri maður væri sennilega ekki til á íslandi. Ég verð að segja það að ég hafði nú verið hjá tveimur útgef- endum áður en ég fór til Jóns Ólafs- sonar og hef ég hvergi annars staðar fengið eins góða samninga og hjá eng- um öðrum manni sem ég hef átt við- skipti við í plötubransanum, hefur allt staðið eins og stafur í bók. Það er meira en hægt er að segja um hina út- gefenduma tvo.“ Hvað veldur þessu illa umtali? „Þetta er öfund, fyrst og fremst öf- und og ekkert annað en öfund,“ svarar Bubbi af heift. „Dugnaður Jóns er með ólíkindum og fjármálakunnátta hans og útsjónarsemi er einstök. Og ef Jón vill verða ríkur þá er það gott mál og kemur engum við.“ Bubbi segist ennþá umgangast sína gömiu vini frá upphafsárunum og því svo sem engin ástæða fyrir neinn að móðgast þótt hann umgangist aðra og ríkari. Þeir einu sem hann umgengst lítið eru íslenskir popparar. Hvers vegna? „Ég gef þeim ekki færi á mér. Ég hef enga þörf fyrir að vera á kaffihús- unum eða í kokteilpartýum, það er bara liðin tíð. Mér er alveg sama hverj- ir eru í Séð og hvar eða hverjir voru hvar. Ég er bara mest heima hjá mér og fer ósköp lítið.“ Sex, Drugs and Rock n’ Roll Bubbi var þó mjög virkur í gleðinni á árum áður og fræg eru ummæli hans að auðvelt væri að ríða af sér kónginn í þeirri aðstöðu sem hann var í þá daga. „Já, því það er engin mýta að þau tengist þessi þrjú at- riði: Sex, Drugs and Rock n’ Roll,“ segir Bubbi íhugull. „En maður fær voða- lega fljótt leið á þessu og eftir því sem mað- ur er sjálfsöruggari og sáttari við sjálfan sig, því færri konum sefur maður hjá. Maður vandar valið og kem- ur sér fljótlega út úr þessum hring, því annars getur farið illa. Það er mjög auðvelt að týna sér. Popp- bransinn gengur mikið út á það að vera upptekinn af sjálfum sér, en taki maður ekki fljótlega í rassgatið á sjálfum sér er maður kominn í miklar ógöngur og þetta skilar manni ekki neinu, ekki baun í bala.“ Bubbi hefur þótt kyntröll mikið í gegnum tíðina og ófáar konumar hafa átt sér drauma um stund með kóngin- um. Hann hefur lagt mikið uppúr því að rækta kroppinn og líta vel út. „Ég upplifi mig alls ekki sem kyn- tröll, það er af og frá,“ segir Bubbi og hristir hausinn. „Ég gerði í því að vera kyntröll hér áður fyrr, en ég hef enga tilfinningu fyrir því núna. Ég hef alltaf æft vegna þess að ég veit hvað það gefur mér. Mér er hins vegar nokk sama hvernig línurnar eru og tel að með þessari líkamsræktarbylgju sem dunið hefur yfir heimsbyggðina, sé verið að leggja ákveðna þjóðfélags- hópa í einelti. Ég held að það sé alveg mökkur af fólki inni á líkamsræktar- stöðunum sem langar ekkert til að vera þar, en er þar af því að það er „inni“. Því segi ég fólki að vera bara með sína kókflösku fyrir framan sjónvarpið og éta sína kókosbollu ef það vill og vera hamingjusamt. Annað er bara bodyfas- ismi.“ Það loðir enn við Bubba að hann var forfallinn fíkniefnaneytandi og upp kernur spurningin hvort einhver á- kveðin þynnka standi uppúr í minning- unni. „Öll árin eftir að það hætti að vera gaman var ein stór þynnka,“ segir Bubbi og hryllir við. „Þegar það hættir að vera gaman verður þetta bara einn stór hryllingur, tómleiki og vanlíðan. Sá hryllingur getur svo varað alla ævi.“ En hvemig hætti hann í neyslunni á endanum?„Ég er enn að reyna að hætta í rauninni, það má orða það þannig,“ svarar Bubbi dapur á svip. „- Þetta er barátta á hverjum einasta degi, bara einn dagur í einu. Maður losnar aldrei nokkurn tímann við þetta, en tíminn vinnur með manni.“ Ástin í lífi Bubba Bubbi segist trúaður þó ekki stundi hann kirkjurnar mikið. Ég spyr hann hvers vegna flestir geri grín að Frels- aranum og skammist sín fyrir að viðurkenna trú sína, en hrópi svo á hann þegar á bjátar og efist ekki um tilurð hans á raunastundum. „Það er vegna þess að í okkar þjóðfélagi byggist allt á einskis verðum hlutum og gildum. Maður sem tekur Jesús alvarlega og þann boðskap sem hann hefur fram að færa, hann óttast að þurfa að sleppa því að halda framhjá, að þurfa að sleppa því að ríða út um allan bæ, að þurfa að sleppa því að vera dópaður, að þurfa að hætta að ljúga, en það sem hann ótt- ast mest er að horfast í augu við sjálfan sig. Þess vegna gera menn grín að trúnni. Fyrst og fremst er um að kenna ótta og hræðslu, því það kostar fómir að vera heiðarlegur og að bæta sig sem manneskju. Og svo þegar á bjátar nota menn Guð sem hækju á hallærisstund- um og setja Guði skilyrði. Ef þú gerir þetta fyrir mig, skal ég gera þetta og hitt. Og gleyma því svo jafnóðum. En Jesús er ekki í tísku, það er eitthvað annað í tísku.“ Uppáhaldskaflinn í Biblíunni? „Þeir em margir, maður minn. Ég er mjög hrifinn af sinnaskiptum Páls m, ..* „Jón Ólafsson erfínn drengur og hann ermeð mjög svipaðan bak- grunn og ég. “ 20
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Ský

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ský
https://timarit.is/publication/1812

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.