Ský - 01.08.1998, Qupperneq 62

I
AUSTFIRÐIR
EGILSSTAÐ
0 G
R
FLUGFELAGSBÆRINN

Arfi og hundasúrur
FrumLegt saLat hússins á farfugLaheimiLinu HaföLdunni
Þóra Guðmundsdóttir og dóttursonurinn Rökkvi að gefa heimilisöndunum.
í baksýn eru starfsstúlkur farfuglaheimilisins, Ríkey dóttir Þóru og Elfa.
Farfuglaheimilið Hafaldan hefur verið starfrækt í 23 ár á
Seyðisfirði, allan tímann undir styrkri stjórn Þóru Guð-
mundsdóttur.
Hafaldan er til húsa steinsnar fyrir utan bæjarkjarnann í
einlyftu húsi sem áður var verbúð. Húsið hafði staðið autt í
sjö ár þegar Þóra falaðist eftir því undir gistiheimili 1975,
sama ár og siglingar milli Seyðisfjarðar og Skandinavíu
hófust. Að sögn Þóru hefur mikið breyst frá því hún hóf
reksturinn.
„Já, lengi vel voru gestirnir svo til eingöngu hippar og
bakpokafólk og oft voru þar inná milli hálfgerðir furðufugl-
ar. Nú er þetta breytt. Hér gistir líka venjulegt fjölskyldu-
fólk, sölumenn og jafnvel ráðherrar. Fólk hefur áttað sig á
því að það er alls ekki galið að gista ódýrt og eyða pening-
unum í eitthvað annað á ferðalaginu.".
Hafaldan er opin allt árið en á veturna gegnir hún sínu
gamla hlutverki, er verbúð fyrir farandfiskverkunarfólk.
Þóra er arkitekt að mennt og hefur gert mjög skemmti-
lega hluti fyrir húsið. Mestan svip á innréttingarnar setur þó
upprunaleg krossviðsklæðning sem er í góðum takti við nýj-
ustu strauma og stefnur í innanhúshönnun.
Þóra er afbragðskokkur og hópum stendur til boða að
borða kvöldmat á Haföldunni ef pantað er áður. Sérstök á-
hersla er lögð á heimatilbúinn mat og jafnvel heimarækt-
aðan. Er óhætt að mæla með salati hússins sem inniheldur
meðal annars hundasúrur og arfa. Morgunmaturinn er
heldur ekkert slor, reyktur silungur, álegg og brauð, allt
bakað og útbúið heima.
En gætið að því að nú fer hver að verða síðastur að heim-
sækja Hafölduna. Næsta sumar verður að öllum líkindum
hennar síðasta þar sem húsið þarf að víkja vegna fram-
kvæmda við snjóflóðavarnarmannvirki sem hafist verður
handa við næsta vor.
Lokumannvirki
og lengingar
VéLsmiðjan StáL hf.
Löng hefð er fyrir málmiðnaði á Seyðisfirði og hafa flestir
verkfærir menn í bænum unnið í smiðju einhvern tímann
um ævina. Um tíma voru þar reknar tvær vélsmiðjur en nú er
ein eftir, Stál hf., sem fagnaði hálfrar aldar afmæli í febrúar
á þessu ári. Að sögn Theódórs Blöndal, framkvæmdastjóra
fyrirtækisins, byggir Stál afkomu sína að meirihluta á verk-
efnum í landi en einnig á skipaviðgerðum og breytingum
fiskiskipa.
„Lokumannvirki í virkjunum eru að verða okkar sérgrein.
Við höfum smíðað um 80 prósent af þeim búnaði sem fram-
leiddur hefur verið hér á landi," segir Theódór.
Stál smíðar einnig mikið af tækjabúnaði fyrir fiskimjöls-
verksmiðjur um allt land en að sögn Theódórs er landið allt
eitt markaðssvæði í þeim efnum. Árið 1985 varð fyrirtækið
það fyrsta á Austfjörðum til að fá verk í málmiðnaði sem
boðið var út á alþjóðamarkaði. Það var smíði á 63 álbræðslu-
kerjum fyrir álverið í Straumsvík. Var unnið að smíðinni árin
1985 til 1988. Það er athyglisvert að flutningskostnaður kerj-
anna frá Seyðisfirði til Straumsvíkur var aðeins 1.000 krónum
lægri á þávirði en ef þau hefðu verið flutt frá Evrópu.
í smiðju Vélsmiðjunar Stáls hf. var verið að smíða reykhreinsikerfi fyrir
fiskimjölsverksmiðju SR mjöls á Siglufirði þegar þessi mynd vartekin.
Eftir töluverðar þrengingar í rekstri Stáls keypti Slippstöðin
á Akureyri hlut í fyrirtækinu fyrir þremur árum. Ráðist var í
ítarlega fjárhagslega endurskipulagningu og í dag er fyrir-
tækið fjárhagslega traust. Stál og Slippstöðin hafa unnið
náið saman undanfarin ár. Nú í ágúst tók Stál til dæmis bát í
slipp til lengingar og voru lengingarbútarnir sem notaðir eru
í verkið smíðaðir hjá Slippstöðinni.
Starfsmenn Stáls eru um þrjátíu talsins. Framtíð Stáls er
björt og verkefnisstaðan út þetta ár er góð.
60