Ský - 01.06.2002, Blaðsíða 35

A llar myndir eru sviðsettar.
Ljósmyndir: BÖRKUR SIGÞÓRSSON
I Jesú nafni
Síðhærði smiðurinn frá ísrael er undirstaða menningar okkar og mannlífs. Orð hans og Föður hans eru vernduð með
lögum ríkisstjórna um allan heim en systkin Frelsarans túlka þau ýmist sem léttvægar lífsreglur eða ófrávíkjanleg og
ströng boðorð. Á íslandi fer þeim fjölgandi sem segja skilið við Þjóðkirkjuna vegna þrár eftir beittari aga og refsivendi
Guðs. Þórdís Lilja Gunnarsdóttir fletti Biblíunni og ræddi við Drottins þjóna.
Þótt virðing fyrir trúarskoðunum náungans hafi vaxið hin síðari
ár finnst mörgum, sem sækja jólamessur og jarðarfarir þjóð-
kirkjunnar, fólk sem stundar sértrúarsöfnuði skrýtnir og oft var-
hugaverðir ofstækismenn. Víst er að þúsundir sértrúarmanna lifa
strangara og agaðra lífi en þorri landsmanna. Hjá þeim leggur Biblí-
an hinar ófrávíkjanlegu línur sem helst má ekki breyta út af. For-
vígismenn sértrúarsafnaðanna eru á einu máli um að Biblían hafi
ekki á nokkurn hátt úreist frá því að hún var skrifuð um árið. Bisk-
upsstofa er á öðru máli. „Sem lögbók hefur hún úrelst fyrir löngu,"
segir Sigurður Árni Þórðarson, verkefnisstjóri á Biskupsstofu. „í
Biblíunni er ekkert að finna um tölvur, bíla né samskipti við
múslima, svo dæmi sé tekið. Því er hún úr sér gengin í þeim heimi
sem við nú lifum í. Félagslegar reglur sem giltu í hinu forna þjóðfé-
lagi gilda ekki í dag, enda erum við ekki að reyna að endurreisa
hið forna þjóðfélag. Það er engin þörf fyrir reglur af því tagi í dag.
En sem lífsbók hefur Biblían ekkert úrelst og er í fullu gildi. Lífsvið-
miðin, að Guð elskar fólk og að allir eru kallaðir til að bera um-
hyggju fyrir náunganum, eru eilíf og grunnviðmið Biblíunnar. Jesús
var mjög nákvæmur í þeim málaflokki, sinnti mjög ytri þjóðfélags-
hópum og lagði áherslu á að elska alla.”
Það er einmitt það sem kristnu trúfélögin gera ekki. I Biblíunni
segir að samkynhneigðum skuli útskúfað. Að vísu mega hommar
og lesbíur sækja samkomur hjá til dæmis Krossinum, Vottum
Jehóva, Aðventistum og Mormónakirkjunni, en ekki verða hluti af
samféiaginu nema þeir afneiti eðli sínu.
Eina afhommun takk
„í Korintubréfinu kemur skýrt fram að kynvillingar ganga ekki inn
í ríki Guðs,” segir Svanberg K. Jakobsson, kynningarfulltrúi hjá
Vottum Jehóva. „Hins vegar segir líka að hægt sé að afhomma
menn og breyta til betri vegar. Það var hægt í fortíð og er hægt í
nútíð líka. Biblían er handbók Guðs til mannanna, hún gerir þess-
ar kröfur og við höfum ekki leyfi til að breyta henni eða taka út það
sem okkur finnst þægilegt eða óþægilegt.”
Ólafur Einarsson, umdæmisforseti Kirkju Jesú Krists hinna Síð-
ari daga heilögu (Mormónakirkjunar), tekur undir það að hægt sé
að hjálpa fólki frá kynvillu í gegnum trúna en er jafnframt sann-
færður um að það sé erfitt. „Við erum ekki á móti samkynhneigð-
um, heldur erum við á móti samkynhneigðinni sjálfri. Kirkjan tekur
þannig á því að samkynhneigðir verða að hafa snúið frá kynvillunni
áður en þeir geta tekið skírn inn í söfnuðinn.”
Til stuðningi máls síns vísar Ólafur í Mormónsbók þar sem skýrt
kemur fram að samkynhneigðir hafi ekki undanþágur þegar kemur
að því að halda boðorð Guðs. „Drottinn bauð mannkyninu að marg-
faldast og uppfylla jörðina í hjónabandi, en geta samkynhneigðir
það? Nei. Þar af leiðandi hlýtur að vera leið til að ná tökum á sam-
kynhneigðinni og snúa henni við.”
Þorvaldur Kristinsson, formaður Samtakanna 78, segir ekki
skýrt og skorinort talað gegn samkynhneigð í Biblíunni og reyndar
séu þúsundir samkynhneigðra presta í heiminum. Hann segir
marga samkynhneigða á íslandi vera virka safnaðarstarfsmenn
innan Þjóðkirkjunnar og Kaþólsku kirkjunnar, í kórum, unglinga-
starfi og líknarstarfi. Margir séu og í farsælum samböndum sem
kirkjurnar skipti sér ekki af. Hins vegar hafi Fríkirkjan í Reykjavtk
verið iðin við að hlúa að samkynhneigðum og bjóða þeim á sam-
komur. Af þeim sökum hafi margir fundið trúarþörf sinni farveg þar.
„Margir vina minna þjást af sektarkennd vegna samkynhneigðar
sinnar. Því eru þeir auðveld bráð fyrir boðskap ofsatrúarmanna og
ganga því miður stundum í þessa söfnuði sem fordæma samkyn-
hneigð. Á hverju ári frétti ég af fólki sem gengið hefur í þessi trú-
félög og þjáðari einstaklinga þekki ég ekki. Og ekki líknar söfnuð-
urinn því, svo mikið er víst. Margir eiga fjölskyldurætur og jafnvel
fæðast inn í söfnuðina. Þeirra bíður harðneskjulegt hlutskipti því
krafan er að velja á milli fjölskyldunnar í söfnuðinum eða lífsins
með samkynhneigðum. Velji menn ástina eru þeir útskúfaóir úr
söfnuðinum og sinni eigin fjölskyldu. Þaó er nöturlegt hlutskipti.”
Þorvaldur minnist 19 ára meðlims úr Veginum sem varð ástfang-
inn af öðrum manni og uppskar höfnun safnaðarins og fjölskyldunnar.
„Það er ólýsanlega erfitt fyrir óharðnaðan ungling að lenda í siíku
og sýnir að ekki er hægt að lækna eöa „afhomma” menn. Lækning
á samkynhneigð er algjörlega úr lausu lofti gripin. Fyrir skemmstu
var flett ofan af slíkri lækningamiðstöð í Bandaríkjunum með til-
heyrandi múgsefjun, hindurvitnum og fjárplógsstarfsemi. Helsta
áróðursandlit félagsins var John Pough sem „afhommaðist” en var
svo gripinn á hommabar í Washington og vitaskuld útskúfaður úr
sínu samfélagi um leið.”
Gunnar Þorsteinsson í Krossinum segir Biblíuna hafa mjög
tæpitungulausa skoðun á kynvillu og að hann hafi ekki leyfi fyrir
annarri skoðun en þeirri sem þar stendur. „Við hjálpum þeim sem
eiga í þessum sálarvanda að losna svo þeir geti lifað í sátt við sjálf-
an sig, Guð og menn. í Krossinum eru fyrrverandi hommar sem í
dag eru í farsælum og góðum hjónaböndum. Við brennimerkjum
ekki samkynhneigða, en viljum hjálpa þeim og gerum það best
með því að segja þeim sannleikann.”
í JESÚ NAFNI SKÝ 33