Verzlunartíðindi - 01.12.1957, Side 5

meðan skipið var á siglingu. Svo var góð hvíld
tíu dagana, sem það lá í höfn, báðum megin At-
lantshafsins. — Á Tuliniusarskipunum var enginn
unglingur til snúninga. Auk brytans var bara kokk-
ur og þema, svo þar var vinnudagurinn yfirleitt
frá kl. 4 að morgni til hálf 12 að kvöldi, frá því
að skipið lét í haf frá Danmörku og þangað til það
kom þangað aftur.
— Þær eru víst fáar hafnirnar á íslandi, sem
þér hafið ekki komið á, úr því að þér voruð lengi
í hringferðum umhverfis landið?
Já, ég hef víst komið á þær flestar. En skrýtið
er það, að ég hef aldrei komið í land í Vestmanna-
eyjum. Ég kom þar að landi í fyrsta skipti á Ask
gamla. Hann fór frá Reykjavík 17. desember, en
á aðfangadag átti skipstjóri að skila honum til
Kaupmannahafnar. Tuliniusarútgerðin hafði haft
skipið á leigu. Mjög illt var í sjóinn, er kom til
Vestmannaeyja og varð Ask að leggjast utan við
Eiðið. Þegar bátur hafði tekið farþegana í land
versnaði veðrið, svo að skipstjóri beið ekki boð-
anna, létti akkerum í skyndi og sigldi beint til
Kaupmannahafnar, en farþegarnir urðu að bíða
eftir farangri sínum þar til seint í janúar.
Eftir þetta vildi ég aldrei eiga neitt á hættu með
Vestmannaeyjar. Verða þar ef til vill strandaglóp-
ur, ef ég færi í land, og steig þar aldrei fæti. Nú
er áhættan víst ekki lengur mikil, þegar hafskipin
geta lagzt þar að bryggju.
— Hvaða samanburð viljið þér gera á verzlun
með kjöt í Danmörku og hér á landi?
Aðalmunurinn er fólginn í þvi, að hér fer fram
ein aðalslátrun á ári, en þar er slátrað eftir hend-
inni, svo Danir hafa því alltaf nýtt kjöt á boð-
stólum. Annars hefur kjötverzlunin tekið ýmsum
breytingum frá því um aldamótin, bæði hér og í
Danmörku. Þegar ég byrjaði mína verzlun keypti
ég jafnan kjöt frá Þorsteini Björnssyni á Hellu á
Rangárvöllum og frá Verzlunarfélagi Borgarfjarð-
ar. Slátrað var á Hellu og í Borgarnesi svo ég
geymdi kjöt mitt jafnan í íshúsinu Herðubreið, við
Tjörnina. Þangað sótti ég svo mest af því sjálfur
á handvagni.
Verzlun með kjöt er trúnaðarstarf gagnvart við-
skiptavinunum, Hún krefst persónulegrar þjón-
ustu og þessvegna er það mín skoðun, að sjálfs-
afgreiðsla á kjöti muni eiga erfitt uppdráttar á
Norðurlöndum ,ef ég þekki þessar þjóðir rétt. Mér
er líka kunnugt um það, að sumir danskir kjöt-
kaupmenn, sem komið höfðu á hjá sér sjálfsaf-
greiðslukerfi, hafa hætt við það aftur.
<o>
Ég vil að lokum bæta því við, að á stríðsárunum
var heimili J. C. Kleins á Baldursgötunni „opið hús“
öllum Dönum, sem þá áttu leið hér um.
Á þeim árum voru þeir margir dönsku sjó-
mennirnir, sem ekki komust heim, vegna hernáms
Danmerkur, og kunnu vel að meta hlýju og gest-
risni, sem mætti þeim í útlegðinni, eins og á heim-
ili Kleins á Baldursgötunni.
Að stríðinu loknu sæmdi danska ríkisstjórnin J.
C. Klein heiðursmerki frelsishreyfingarinnar fyrir
þetta óeigingjama starf hans.

Hringstunginn,
vatteraður brjósta-
haldari vinsæll og
fallegur.
MODEL 215
£ £tícltj lífstykkjaverksmiðja
HILLU-UGLUR og stoðir fyrir færan-
legar hillur, gljábrenndar. Ýmsar breiddir.
Fást í Smiðjubúðinni við Háteigsveg.
OFNASMIÐJAN h.f.

VERZLUNARTÍÐINDIN
53