Heima er bezt - 01.04.2002, Side 39

Kviðli
kvæ
ál
107. þáttur Umsjón: Anðunn Bragi Sveinsson
Kæru lesendur.
Nú er ég að senda frá mér tjórða vísnaþáttinn í ritið.
Ekki vantar mig efnið. Mér hafa borist mörg bréf, ekki
síst sem svar við fyrirspurn minni um ljóðið „Tólf eru
synir tímans.“ Alveg ótrúlega margir hafa sent mér þetta
ljóð, sem mér finnst betur eiga heima í vísna- en dægur-
ljóðaþætti. Þakka ég öllum bréfriturum, sem sendu mér
þetta ljóð, kærlega skilin. Þetta ágæta ljóð mun Stein-
grímur Arason trúlega hafa ort, en það birtist fyrst í lestr-
arbók fyrir börn, sem hann tók saman, og nefnist „Ungi
litli“. Steingrímur var Eyfirðingur, fæddur 1879 og dá-
inn 1951. Hann var kennari við Kennaraskólann lengi og
samdi mörg rit fyrir börn og unglinga. Stóð að stofnun
Barnavinafélagsins Sumargjafar og var oft nefndur „vinur
barnanna“. Og þá er mál til komið að birta hið vinsæla
ljóð um tólf syni tímans.
Tólf eru synir tímans,
sem tifa framhjá mér.
Janúar er á undan
með árið í faðmi sér.
Febrúar á fannir;
þá lœðist geislinn lágt.
Mars þó blási oft biturt,
þá birtir smátt og smátt.
I apríl sumrar aftur,
þá ómar söngur nýr.
í maí flytur fólkið
og fuglinn hreióur býr.
I júni sezt ei sólin;
þá brosir blómafjöld.
I júlí baggi er bundinn
og borðuð töðugjöld.
í ágúst slá menn engið
og börnin tína ber.
1 september fer söngfugl
og sumardýrðin þver.
í október fer skólinn
að bjóða börnum heim.
I nóvember er náttlangt
í norðurljósageim.
Þótt desember sé dimmur
dýrðleg á hann jól.
Með honum endar árið
og aftur hækkar sól.
Stefán Kristinsson á Reyðarfirði sendi nokkrar vísur til
vísnaþáttar HEB. Hann lýsir hagmælsku sinni á þessa
leið:
Sést nú best, hvað orðið er;
eykst í framan gretta.
Ennþá vellur út úr mér
allt um hitt og þetta.
Eftirfarandi vísu orti Stefán í tilefni af heimsókn gam-
allar konu, sem sagði vafasamar sögur af fólki og síbarði
jafan á dyr, þegar hún kom:
Aukast mun nú ásóknin;
ákaft höggin bylja.
Kemur skrattans kerlingin;
hvað skyldi hún vilja?
Veðurfarið virðist hafa farið í taugarnar á Stefáni, þeg-
ar hann orti eftirfarandi vísu:
Hér rignir hundum og köttum;
hreinlega aldrei friður.
Bleytan í slumpum og slöttum
slettist úr loftinu niður.
Eg þakka vísnasendinguna frá Stefáni á Reyðarfirði.
Guðrún Jónsdóttir á Birnustöðum í Laugardal, Norður-
I Isaijarðarsýslu þakkar gott tímarit og vísnaþættina, sem
Heima er bezt 179