Þingtíðindi Alþýðuflokksins - 25.11.1966, Blaðsíða 14
legt hálfrar aldar afmæli sitt með miklum myndarbrag.
Voru þá rifjuð upp ýmis atriði úr sögu flokksins, ýmis
baráttumál hans, hvernig þeim hafði verið tekið í upp-
hafi og hvernig beðið hafði verið tækifæris til að hrinda
þeim í framkvæmd í samvinnu við aðra flokka eða
annan flokk. Hversu baráttan gegn áhugamálum flokks-
ins hafði verið geysihörð, jafnvel þó að hin smávægi-
legustu mál hafi verið að ræða. Allt þetta var fróðlegt,
sérstaklega fyrir ungu kynslóðina, sem ekki þekkti
þessa baráttu af eigin raun. —
Eg skal ekki endurtaka þetta nú, en mig langar til
að minnast nokkuð á eitt atriði í þessu sambandi, þýð-
ingarmikið mjög og athyglisvert, sem kannske ekki allir
hafa gert sér ljósa grein fyrir, en er þó grundvallarat-
riði í öllu starfi flokksins. — Eg á hér við starfsaðferðir
og stefnumark flokksins, og leiðir til að ná því marki,
og hvernig hugmyndirnar um þetta allt hafa breytzt á
þeirri hálfu öld, sem liðin er frá því Alþýðuflokkurinn
var stofnaður.
Þegar vekalýðsheyfingin á íslandi var að verða til,
og síðar Alþýðuflokkurinn, sem hinn pólitíski framherji
þessarar hreyfingar, voru til ýmsir menn innan flokks-
ins, sem töldu að útilokað væri að hafa nokkurt sam-
starf við hina borgaralegu flokka. Alþýðuflokkurinn
ætti að bíða rólegur, þangað til honum yxi svo fiskur um
hrygg, að hann einn væi'i þess megnugur, að mynda sér
þjóðfélag jafnaðarstefnunnar. Ég man nú þetta að vísu
ekki alveg greinilega, því að þetta var fyrir þann tíma
að ég hafði nokkur, afskipti af málum flokksins. En hitt
þykist ég muna alveg ljóslega, að þessi skoðun var uppi,
þó að ég geti ekki sagt um hversu útbreidd hún var.
12